گروه بین‌الملل- جهان هنوز درگیر مسائل و مشکلاتی از یک‌سو اساسی و بنیادین در زندگی انسانی و از سوی دیگر بدیهی و ضروری است. هنوز سیستم‌های سیاسی کشورها نتوانسته‌اند به نحوی کارآ از حقوق اساسی انسان‌ها و شهروندان برای آزادی و امنیت پاسداری کنند که خود به بزرگ‌‌ترین تهدید این آزادی‌ها تبدیل شده‌اند. بروز خشونت در کنیا که تقریبا یک دهه را در آرامش و صلح گذرانده بود، تصویر این کشور را آلوده به خون کرد و باعث رشد جنگ‌های داخلی قبیله‌ای در کنیا شد. دلیل اصلی این خشونت‌ها، اعتراض حزب رقیب رییس‌جمهور کیباکی به نتایج انتخاباتی بود که وی در آن برنده اعلام شده بود. مخالفان مدعی بودند که دولت در نتایج انتخابات دست برده است و مانع از پیروزی حزب رقیب شده است؛ زیرا منافع بسیاری از کسانی که در دولت فعلی صاحب پست و مقام هستند و طبعا به منابع مالی دسترسی دارند، در خطر قرار می‌گیرد. در این درگیری‌ها که سرانجام دخالت پلیس را هم به دنبال داشت، بیش از ۲۰هزار نفر جان خود را از دست دادند و مردم ناگزیر از پناه بردن به کلیساها برای حفظ جان خود شدند.

پاکستان کشور دیگری است که این روزها آزادی‌های فردی و امنیت در آن کمیاب شده است. ترور بی‌نظیر بوتو، نخست‌وزیر سابق پاکستان و کاندیدای احتمالی برای نخست‌وزیری در انتخاباتی که قرار بود در ژانویه انجام شود در یک حادثه تروریستی و انفجاری چهره خونین و ناآرام این کشور را تشدید کرد.

پاکستان مدت‌ها است که صحنه حملات انتحاری است و به نظر می‌رسد گروه‌های رقیب، آن را ابزاری برای مرعوب کردن مخالفان می‌دانند و از به‌کارگیری آن در هرجا و هر زمان ابایی ندارند.

شماری از قربانیان این حملات انتحاری، زنان و کودکان بوده‌اند. براساس آخرین نموداری که مجله اقتصادی اکونومیست به نقل از گزارش خانه آزادی درباره وضعیت آزادی‌های مدنی و حقوق سیاسی در سال ۲۰۰۷ به چاپ رسانده‌ است، آزادی‌های مدنی و حقوق سیاسی در یک‌پنجم کشورهای جهان رو به افول گذاشته است. البته در این گزارش آمده است که اوضاع کلی خیلی هم تاریک و ناامیدکننده نیست. کل جهان آرام‌آرام در حال پیشروی به سوی آزادی است. سال گذشته حدود نیمی از جمعیت جهان در کشورهای آزاد زندگی کرده‌اند که در مقایسه با یک‌چهارم جمعیت آزاد جهان در سال ۱۹۷۷، پیشرفت چشمگیری اتفاق افتاده است.