گروه بین‌الملل- پاپ بندیکت شانزدهم، رهبر مسیحیان کاتولیک جهان علت کناره‌گیری خود را کهولت و ناتوانی جسمی عنوان کرد اما به نظر می‌رسد اختلاف‌های داخلی در واتیکان و بحران‌های پیاپی در این تصمیم‌گیری غیرمنتظره، بی‌تاثیر نبوده‌ است. به گزارش دویچه‌وله، ژوزف راتسینگر، که از سال ۲۰۰۵ به عنوان پاپ بندیکت شانزدهم رهبری کاتولیک‌های جهان را بر عهده گرفت، ظهر دوشنبه اعلام کرد که شامگاه ۲۸ فوریه رسما کناره‌گیری خواهد کرد.

هانس یورگن شلامپ، کارشناس نشریه‌ اشپیگل می‌نویسد که کناره‌گیری پاپ با این واقعیت نیز ارتباط دارد که از مدت‌ها پیش اداره «امپراتوری کلیسا» از اختیار او خارج شده‌است.

در ماجرایی که به «واتیلیکس» مشهور شده‌است و بازداشت منشی مخصوص پاپ را به همراه داشت، اسناد محرمانه و نامه‌هایی افشا شد که جنگ قدرت میان کاردینال‌ها و همچنین بسیاری از مسائل داخلی واتیکان را افشا کرد.

بنابر این گزارش تلاش راتسینگر در ماه‌های گذشته برای جلوگیری از افشای اسناد واتیکان ناکام مانده است. او همچنین به اصلاح ساختار بانک واتیکان که متهم به دست داشتن در پولشویی شده بود، قادر نشده ‌است.

اشپیگل به نقل از ماکس زکلر، دوست قدیمی راتسینگر می‌نویسد که پاپ به دلیل «برخی مسائلی که این سمت با خود دارد» عذاب زیادی کشید. به گفته او «انسان نمی‌تواند تصور کند که چه درگیری‌هایی در رم وجود دارد.»

بندیکت شانزدهم در مواجهه با مشکلات مهم کلیسای کاتولیک در سال‌های اخیر، از جمله جنجال بر سر سوء استفاده جنسی معدودی کشیشان از کودکان و شکاف روزافزون میان مسیحیان امروزی با واتیکان، نیز توفیق چندانی نداشته‌است.

در سال‌های گذشته واتیکان جاذبه خود را در نظر بسیاری از مؤمنان مسیحی از دست داده و خروج از کلیسا به ویژه در کشورهای ثروتمند اروپا و آمریکا روندی رو به رشد داشته‌است.

ظاهرا موضوع جانشینی پاپ از مدت‌ها پیش مطرح بوده اما کارشناسان معتقدند پیش‌بینی نتیجه‌ این رقابت‌ها هرگز کار ساده‌ای نبوده است و نخواهد بود.

در کلیسای کاتولیک گروه‌های افراطی، محافظه‌کار، لیبرال و گروه‌های کوچک‌تر و پراکنده‌ای صاحب نفوذ هستند. در کنار این گروه‌ها جناح‌بندی‌هایی نیز بر مبنای تقسیمات جغرافیایی وجود دارد.

در میان این جناح‌بندی‌ها کاردینال‌های اسپانیایی - آمریکای لاتینی از نفوذ درخور توجهی برخوردارند و قدرت جناح کاردینال‌های آمریکایی نیز در سال‌های گذشته رو به افزایش بوده ‌است.

کاردینال‌های ایتالیایی نیز همواره یک طرف رقابت بر سر تکیه زدن بر جایگاه پاپ بوده‌اند و از مزیت قرار داشتن واتیکان در رم نیز به خوبی بهره می‌گیرند.

به گفته‌ کارشناسان در میان گروه‌ها و جناح‌های مختلف نیز بر سر بسیاری از مسائل روز و نحوه مواجهه کلیسا با معضلات و ملزومات دنیای مدرن اختلاف‌های فراوانی وجود دارد. در دوران راتسینگر راه بر هر گونه اصلاحات اساسی در کلیسا سد شده بود.

انتظار می‌رود بندیکت شانزدهم که از محافظه‌کاران سرسخت کلیسای کاتولیک محسوب می‌شود در بحث‌های مربوط به انتخاب جانشین خود نقش فعالی بر عهده بگیرد. به این ترتیب این بحث‌ها نمی‌تواند در جهت گسست از میراث یوزف راتسینگر به نتیجه برسد.