«سه‌شنبه بزرگ» نامزد جمهوری‌خواهان را مشخص نکرد

با وجود پیروزی رامنی در ۵ ایالت، نامزدی نهایی او هنوز تضمین نشده است

احسان ابطحی

با وجود آنکه میت رامنی، موفق شد در انتخابات «‌سه‌شنبه بزرگ» با اختلاف، برنده انتخابات سر‌نوشت‌ساز ایالت اوهایو شود؛ اما شمار دیگری از ایالت‌ها را به ریک سنتوروم، اصلی‌ترین رقیبش، واگذار کرد تا رقابت برای تعیین نامزد نهایی جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست‌جمهوری ماه نوامبر، همچنان ادامه داشته‌باشد. به گزارش روزنامه نیویورک‌تایمز، اگرچه میت رامنی، فرماندار پیشین ایالت ماساچوست، موفق شد برنده بیشتر انتخابات روز سه‌شنبه باشد؛ اما نتوانست به اندازه‌ای رای جمع کند که پیروزی نهایی خود را تثبیت نماید.

به این ترتیب انتخابات «‌سه‌شنبه بزرگ» هم نتوانست تعیین کننده باشد و همچنان همه چهار نامزد باقی مانده به ادامه رقابت‌ها امیدوار ماندند، از جمله نوت گینگریچ، رییس پیشین مجلس نمایندگان آمریکا که توانست برنده انتخابات ایالت جورجیا باشد.

رامنی توانست علاوه بر پیروزی با اختلاف بسیار ناچیز در ایالت اوهایو، برنده انتخابات ایالت ماساچوست هم باشد، ایالتی که او هفتادمین فرماندارش بود و بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ این سمت را در اختیار داشت. رامنی در ایالت ویرجینیا هم پیروز شد، جایی که سنتوروم و گینگریچ صلاحیت لازم برای شرکت در انتخابات را به دست نیاوردند. او توانست برنده انتخابات ایالت ورمونت و آیداهو هم باشد. سنتوروم، سناتور پیشین ایالت پنسیلوانیا هم توانست در سه ایالت تنسی، داکوتای شمالی و اوکلاهوما به پیروزی دست یابد.

اما همه چشم‌ها به انتخابات درون حزبی ایالت اوهایو دوخته شده‌بود، جایی که خبرگزاری آسوشیتد‌پرس در اوایل روز چهارشنبه گزارش داد که رامنی برنده آن شده‌است. انتخابات ایالت اوهایو آنچنان به هم نزدیک بود که در ساعت ۱ بامداد به وقت محلی رییس ستاد انتخاباتی سنتوروم اعلام کرد که پیش از پذیرش شکست در این ایالت در انتظار شمارش «آرای مشروط» باقی می‌ماند. سنتوروم که در شهر استوبنویل واقع در ایالت اوهایو سخن می‌گفت تاکید کرد:«ما برنده غرب، غرب میانه و جنوب شدیم و اکنون آماده پیروزی در سرتاسر کشور هستیم.» از سوی دیگر و زمانی که انتخابات ایالت اوهایو هنوز نهایی نشده‌بود، رامنی در شهر بوستون به هوادارانش اطمینان داد که برنده انتخابات این ایالت خواهد شد. با این همه رامنی تایید کرد که فضای انتخابات از این به بعد متفاوت خواهد بود. فرماندار پیشین ایالت ماساچوست که به نظر می‌رسید از اشتباهات گذشته خود درس گرفته‌است در جمع هوادارانش گفت:«من شنیده‌ام، من آموخته‌ام و امیدوارم که بتوانم نامزد بهتری باشم.»

رامنی صبح سه‌شنبه را در شرایطی آغاز کرد که تقریبا یک سوم راه تبدیل شدن به نامزد نهایی جمهوری‌خواهان را پیموده‌است. تا بامداد دیروز، چهارشنبه، رامنی موفق شده ‌بود ۳۳۲ نماینده از مجموع ۱۱۴۴ نماینده‌ای را که برای پیروزی در انتخابات درون حزبی لازم است، به دست آورد. اما سنتوروم ۱۳۹ نماینده، گینگریچ ۷۳ نماینده و ران پاول تنها ۳۵ نماینده به دست آورده‌اند. با وجود پیروزی رامنی در ایالت اوهایو و شکست او در نقاط دیگر، به نظر می‌رسد که فرماندار پیشین ایالت ماساچوست در برخی زمینه‌ها از جمله زمینه‌های جغرافیایی و ایدئولوژیک آسیب‌پذیر است.

نتیجه انتخابات در ایالت اوهایو، هر چند به نفع میت رامنی تمام شد، اما نتوانست اعضای حزب جمهوری خواه را قانع کند که او خواهد توانست در انتخابات ریاست جمهوری در روز ۶ نوامبر -شانزدهم آبان ماه سال ۹۱- با باراک اوباما، رییس جمهوری و نامزد حزب دموکرات، رقابت کند. هنوز هم رقابت برای دستیابی به حدود یک‌سوم آرای نمایندگان حزبی در جریان است. همزمان، نیوت گینگریچ، دیگر داوطلب نامزدی حزب جمهوری خواه که روز گذشته در ایالت جورجیا به پیروزی رسید، اعلام کرده است که همچنان به مبارزه انتخاباتی ادامه می‌دهد و به نفع هیچ‌یک از داوطلبان دیگر از این رقابت‌ها کنار نمی‌رود. ران پال، یکی دیگر از داوطلبان نامزدی حزب جمهوری خواه نیز هنوز در رقابت‌ها حضور دارد. هنوز تکلیف یک سوم آرای نمایندگان حزب جمهوری خواه در گزینش نامزد نهایی این حزب مشخص نشده است و ظاهرا همه داوطلبان می‌کوشند این آرا را به خود اختصاص دهند. رییس‌جمهوری آمریکا توسط اعضای «کالج» یا هیات انتخاباتی برگزیده می‌شود که در آن، هر یک از ایالت‌ها از تعداد آرایی معادل تعداد نمایندگانی که در مجلس نمایندگان و سنای کنگره ایالات متحده دارد برخوردار است. هر یک از ایالت‌ها همه آرای خود در کالج انتخاباتی را به نامزدی می‌دهد که در آن ایالت اکثریت آرای رای دهندگان را کسب کرده باشد؛ ولو اینکه این اکثریت بسیار کم باشد.

انتخابات مقدماتی دو حزب اصلی آمریکا نیز کمابیش بر اساس همین شیوه برگزار می‌شود و هدف این است که از طریق مراجعه به آرای عمومی، مشخص شود کدام یک از داوطلبان نامزدی از حمایت بیشتری در هر یک از ایالت‌ها برخوردار است. برنده انتخابات مقدماتی در هر یک از ایالت‌ها، آرای نمایندگان آن ایالت در کنوانسیون حزبی را به خود اختصاص می‌دهد و فرد حائز اکثریت آرای شرکت‌کنندگان در این کنوانسیون به عنوان نامزد منحصر به فرد حزب وارد رقابت بر سر کسب مقام ریاست جمهوری می‌شود.