کابوس آخرالزمانی در غزه

«بشرا خالدی»، رئیس آکسفام در سرزمین‌های اشغالی، هم می‌گوید اسرائیل وظیفه دارد از غیرنظامیان محافظت کند. او به الجزیره می‌گوید: «این کافی نیست که شما اجازه دهید کمک و غذا از دروازه‌های زندان غزه وارد شود. این وظیفه شماست که اطمینان حاصل کنید که تمام گذرگاه‌ها امن است.» وی همچنین به دلیل شدت حملات اسرائیل افزود که «مردم واقعا ناامید شده‌اند و غزه در هرج و مرج کامل است.» خالدی می‌افزاید: «خانواده‌ها در میان زباله‌ها به دنبال قوت لایموت هستند و حتی برگ درختان را می‌جوشانند و می‌خورند تا زنده بمانند. والدین چند روز غذا نمی‌خورند تا فرزندانشان به جای آنها غذا بخورند و زنده بمانند.» او با اشاره به اینکه حملات اسرائیل شب و روز، کودک و نوجوان، مرد و زن نمی‌شناسد می‌افزاید: «والدین از فرزندان خود می‌خواهند بازی نکنند زیرا از یکسو هم جانشان در امان است و مورد تیراندازی ناگهانی قرار نمی‌گیرند، در عین حال، بازی نکردن باعث ذخیره انرژی کودکان می‌شود. به این ترتیب، آنها کمتر به آب و غذا نیاز پیدا می‌کنند.» رئیس آکسفام می‌افزاید: «فرض کنید به فرزند چهار، پنج‌ساله خود بگویید بازی نکن آن هم در حالی که ویرانی و مرگ نزدیک گوشتان است و کوادکوپترها و پهپادها در بیرون مشغول رهزنی هستند تا هر جنبنده‌ای هدف قرار گیرد.» خالدی می‌گوید وضعیت غزه دست کمی از «کابوس آخرالزمانی» ندارد.

غارت سازمان‌‌‌یافته در غزه و تشدید هرج و مرج

«آدام راسگون» و «آرون باکسرمن» هم در گزارش دیروز دوشنبه در نیویورک‌تایمز نوشتند، «حازم اسلام»، راننده کامیون فلسطینی، ماه گذشته با یک کامیون حامل کمک در حال عبور از ویرانه‌های جنوب غزه بود که غارتگران مسلح (که در کمین بودند) به کاروان او حمله کردند. او در تماس تلفنی از غزه گفت که یکی از مردان مسلح (که هویت او معلوم نبود) وارد کامیون او شد و وی را مجبور کرد تا به مزرعه‌ای در همان حوالی برود و صدها کیسه آرد را که برای فلسطینیان گرسنه در نظر گرفته شده بود، تخلیه کند. این باند تقریبا تمام آذوقه‌‌‌های این ۱۰۰ کامیون کمک‌‌‌ سازمان ملل را با خود بردند.

«اسلیم»، مردی ۴۷ ساله، که غارتگران او را ۱۳ ساعت در اسارت نگه داشتند در حالی که مشغول تخلیه بار آرد بودند، گفت: «وحشتناک بود. اما بدترین بخش این بود که ما نتوانستیم غذا را به مردم برسانیم.» بمباران و تهاجم اسرائیل به غزه، یک بحران انسانی در این منطقه محصور به راه انداخته است و بیش از ۴۵‌هزار نفر جان خود را از دست دادند. گرسنگی گسترده و وحشتناک است و اسرائیل محدودیت‌هایی را برای ورود کمک به غزه ایجاد کرده و از حرکت کامیون‌های کمک‌رسانی بین شمال و جنوب جلوگیری کرده است. در بخش‌‌‌هایی از جنوب غزه، باندهای مسلح خلأ قدرت ناشی از فقدان حماس را پر کرده‌‌‌اند.

«آنروا» در ماه جاری اعلام کرد که به‌دلیل برهم خوردن نظم و قانون، دیگر از طریق «کرم شالوم»، گذرگاه اصلی مرزی بین اسرائیل و جنوب غزه، کمک‌رسانی نخواهد کرد. صدها کامیون امداد در این گذرگاه جمع شده‌اند؛ زیرا گروه‌های امدادی از غارت شدن می‌ترسند. جورجیوس پتروپولوس، یکی از مقامات ارشد سازمان ملل متحد مستقر در غزه، گفت: آنچه با تلاش‌‌‌های کوچک‌‌‌ مقیاس برای گرفتن کمک‌‌‌ها در اوایل سال آغاز شد اکنون به «غارت سیستماتیک، تاکتیکی و مسلحانه» توسط گروه‌‌‌های سازمان‌‌‌یافته تبدیل شده است. او گفت: «این چیزی نیست جز یک سرقت بزرگ.» در جنوب غزه، قیمت یک گونی آرد ۵۵ پوندی به ۲۲۰ دلار رسیده است. در شمال غزه، قیمت یک گونی آرد به اندازه ۱۰ دلار می‌‌‌رسد.

امدادگران بین‌المللی اسرائیل را متهم کرده‌اند که به غارتگران اجازه می‌دهد بدون مجازات عمل کنند. مقامات سازمان ملل از اسرائیل خواسته‌‌‌اند که به پلیس غزه که تحت اختیار حماس است، اجازه دهد تا امنیت کاروان‌‌‌ها را حفظ کند. گروه‌های امدادی و ساکنان می‌گویند قیمت‌های بالای اجناس فروخته‌شده توسط غارتگران به صحنه‌های ناامیدکننده‌ای در میان مردم عادی غزه دامن زده است. به طور مثال، «عبدالحلیم عوض» صاحب نانوایی می‌گوید: در اواخر نوامبر، جمعیتی از ساعت‌‌‌ها قبل از افتتاح نانوایی «زادنا» در شهر مرکزی دیرالبلح تجمع کرده و امیدوار بودند که یک کیسه نان ۲۰ تکه‌‌‌ای را با قیمت یک دلاری یارانه سازمان ملل بخرند. ناگهان، در میان جمعیت چاقوکشی شد و برخی کشته و زخمی شدند و سپس صدای شلیک گلوله به گوش رسید. با افزایش ناآرامی‌‌‌ها، همه نانوایی‌‌‌های مورد حمایت سازمان ملل در جنوب و مرکز غزه درهای خود را بسته‌‌‌اند.