رژیم صهیونیستی لغو پیمان صلح اسلو را بررسی می‌کند

از چپ به راست اسحاق رابین نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی، بیل کلینتون رییس جمهوری اسبق آمریکا، یاسر عرفات رهبر پیشین ساف- سال ۱۹۹۳ اسلو/ عکس: ویکیپدیا

گروه بین‌الملل- روزنامه صهیونیستی‌هاآرتص روز دوشنبه گزارش داد که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس، بررسی عواقب لغو قراردادهای صلح اسلو میان اسرائیل و فلسطینی‌ها را به شورای عالی امنیت ملی این رژیم واگذار کرده ‌است. به گزارش منابع خبری، قراردادهای صلح اسلو در سیزدهم سپتامبر ۱۹۹۳، در پی دوره‌ای از تماس‌های مخفی میان چپ‌گرایان اسرائیلی با شماری از نمایندگان سازمان آزادی بخش فلسطین - ساف- در پایتخت نروژ امضا شد.

رایزنی‌های این اسرائیلی‌های درگیر در تنظیم محرمانه این قراردادها، همراه با کوشش‌های وقت دولتمردان نروژ، موجب شد که نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی و رهبر ساف نیز مفاد آن را بپذیرند. سرانجام پیمان‌های اسلو میان نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی، اسحاق رابین، با یاسرعرفات، رهبر آن زمان سازمان آزادی بخش فلسطین امضا شد و آن دو برای نخستین بار، دست یکدیگر را پس از سال‌ها مبارزه مسلحانه فشردند. بر اساس پیمان‌های صلح اسلو بود که فلسطینی‌ها به انتفاضه نخست که پنج سال طول کشید، پایان دادند و تشکیلات خودگردان فلسطینی در کرانه باختری و نوار غزه مستقر شد. چند هفته پس از امضای پیمان‌های صلح اسلو، یاسرعرفات، محمود عباس و صدها نفر دیگر از شخصیت‌های فلسطینی و چریک‌های پیشین، برای نخستین بار از کشورهای عربی به سرزمین‌های فلسطینی بازگشتند.

یک دیپلمات ارشد در دفتر نخست وزیر رژیم صهیونیستی که نامش برده نشده است، به‌هاآرتص گفته‌است که بنیامین نتانیاهو، از سه هفته پیش، از شورای امنیت‌ملی این رژیم خواسته است در نتیجه ناکام شدن تلاش‌های سیاسی در قبال فلسطینی‌ها، ابطال پیمان‌های صلح اسلو را بررسی کند. نتانیاهو، ژنرال «یعکوو عامی‌درور» را مأمور بررسی عواقب و احتمالات ناشی از لغو این پیمان‌ها کرده است؛ اقدامی‌که فوری‌ترین و مهم‌ترین اثرش، فروپاشی تشکیلات خود‌گردان فلسطینی خواهد بود.

دیپلمات ارشد دفتر نخست وزیری رژیم صهیونیستی گفته است که نتانیاهو لغو پیمان‌های صلح اسلو را به تلافی اقدام احتمالی فلسطینی‌ها در توسل به سازمان ملل‌متحد برای کسب استقلال کشوری برای خود، بررسی می‌کند. رژیم صهیونیستی ادعا می‌کند که روی آوردن فلسطینی‌ها به سازمان ملل برای رأی‌گیری بر سر استقلال کشور فلسطین «اقدامی‌یکجانبه» و به منزله پشت پا زدن به روح پیمان‌های صلح اسلو است.

از سوی دیگر، فلسطینی‌ها تاکید دارند که این اسرائیل است که با ساخت‌و‌سازها در مناطق صهیونیست‌نشین شرق بیت‌المقدس و کرانه‌باختری رود اردن، اقدامات یکجانبه انجام داده و موجب تغییر واقعیات در سرزمین‌های فلسطینی شده است. این در حالی است که محمود عباس، رییس تشکیلات خود‌گردان فلسطینی که همراه با صدها نفر از شخصیت‌های میانه‌روی فلسطینی از شنبه این هفته در نشست تعیین آینده فلسطین در استانبول ترکیه شرکت کرده‌ است، در افتتاحیه این همایش تاکید کرد که مذاکرات سیاسی مستقیم با رژیم صهیونیستی را همچنان تنها و بهترین راهکار صلح می‌داند. اما عباس و حکومت خودگردان می‌گویند که خودداری رژیم صهیونیستی از قطع ساخت‌و‌سازها در یهودی‌نشین‌ها، که شرط اکید فلسطینی‌ها برای بازگشت به مسیر مذاکرات بوده‌است، افق روشنی برای تجدید تلاش‌های صلح ترسیم نمی‌کند.

فلسطینی‌ها از دو سال پیش برنامه‌ریزی کرده‌اند که شهریور امسال از سازمان ملل متحد بخواهند تا استقلال کشور فلسطین را به رسمیت بشناسد. توسل فلسطینی‌ها به سازمان ملل از طریق دو نهاد آن می‌تواند عملی شود؛ یا مراجعه به شورای امنیت یا مجمع عمومی‌سازمان ملل متحد. مراجعه به شورای امنیت در وضعیت فعلی، گزینه خوبی برای فلسطینی‌ها نیست زیرا دولت باراک اوباما، رییس‌جمهوری ایالات‌متحده نشان داده است که از حق «وتو» استفاده و این راهکار را خنثی خواهد کرد.

اما روی آوردن فلسطینی‌ها به گزینه دوم در توسل به مجمع عمومی‌سازمان ملل متحد نیز یک دردسر جدی برای فلسطینی‌ها دارد، زیرا تحقق این گزینه هم بدون تصویب و حمایت اکثریت اعضای شورای امنیت امکان پذیر نیست. اگر شورای امنیت مخالفت کرده ‌باشد، رای‌گیری بر سر استقلال نمی‌تواند در مجمع انجام شود؛ در آن صورت، پذیرش فلسطین تنها به عنوان عضو متساوی الحقوق خواهد بود و نه به عنوان کشوری مستقل. در هر حال، آینده هر دو گزینه به رفتار آمریکا و تصمیم شخص باراک اوباما بستگی دارد.

برخی از شخصیت‌های فلسطینی در برهه‌هایی که از نبود پیشرفت در روند صلح با رژیم صهیونیستی ابراز دلسردی عمیق کرده‌اند، خود، احتمال لغو پیمان‌های صلح اوسلو با اسرائیل را مطرح کرده و گفته‌اند که می‌دانند مفهوم این تحول منفی و خطرناک، فروپاشی تشکیلات خود‌گردان است. ناظران بسیاری در سرزمین‌های اشغالی و منطقه اجماع نظر دارند که فروپاشی تشکیلات فلسطینی، تحولی است که می‌تواند فلسطینی‌ها را به شدت ناامید کند و موجب از سرگیری مبارزه‌های مسلحانه، مانند دو دور انتفاضه دهه‌های گذشته، و حتی تکرار انفجارهای انتحاری در سرزمین‌های اشغالی شود.