پس از تصمیم ولادیمیر وی.پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، برای تصرف یک همسایه مستقل، فنلاند و سوئد به سرعت تصمیم گرفتند برای پیوستن به ائتلاف ناتو درخواست دهند که تنها تضمین روشن دفاع جمعی در برابر روسیه جدید و بی‌پروا است. با پیوستن فنلاند در سال گذشته و تصویب نهایی پارلمان مجارستان با درخواست سوئد در روز دوشنبه، پوتین اکنون خود را با ناتوی بزرگ و با انگیزه روبه‌رو می‌بیند؛ ناتویی که دیگر آرزوی صلح دائمی را در سر نمی‌پروراند. از آنجا که کشورهای ناتو با نگرانی به این احتمال می‌نگرند که دونالد جی.ترامپ غیرقابل پیش‌بینی که از طرفداران این ائتلاف نیست، ممکن است دوباره رئیس جمهور ایالات متحده شود، اعضای اروپایی آن اقداماتی را انجام می‌دهند تا از دفاع خود اطمینان حاصل کنند.

هرچند منتقدان اقدامات آنها را بسیار کند و بسیار کوچک می‌دانند؛ اما ناتو پول بیشتری را صرف دفاع می‌کند، تانک‌ها، گلوله‌های توپخانه، پهپادها و جنگنده‌های جت بیشتری می‌سازد، نیروهای بیشتری را در مرزهای روسیه مستقر می‌کند و طرح‌های نظامی جدی‌تری را برای هر جنگ احتمالی تایید می‌کند، در عین حال که میلیاردها دلار را به تلاش‌های اوکراین برای کم کردن جاه‌طلبی‌های روسیه اختصاص می‌دهد. دلیل این اقدامات، بازدارندگی کامل است. برخی از کشورهای عضو می‌گویند که اگر پوتین در اوکراین موفق شود، اراده جمعی ناتو در سه تا پنج سال آینده آزمایش خواهد شد. رابرت دالسو، مدیر مطالعات آژانس تحقیقات دفاعی در سوئد گفت: «اگر ترامپ انتخاب شود و درباره تعهد ایالات متحده برای دفاع از متحدان ناتو تردید جدی ایجاد کند، این ممکن است ترازو را به سود پوتین برای آزمایش عزم ناتو پایین بیاورد.» دالسو افزود: «ترامپ باشد یا نباشد، اروپا باید حداقل برای یک نسل در جهت مهار روسیه آماده شود؛ جایی که پوتین به وضوح «حمایت عمومی قابل توجهی از جاه‌طلبی‌های خود دارد.»

با این حال، با رای مجارستان به پیوستن سوئد به ناتو، در نهایت، قطعات این پازل برای تقویت شدید بازدارندگی ناتو در دریای بالتیک و دریای شمال کنار هم قرار گرفتند. هدف، حفاظت بیشتر از کشورهای خط مقدم مانند فنلاند، نروژ و کشورهای بالتیک بوده که با روسیه هم‌مرز هستند. زمانی که مجارستان نامه‌ای مبنی بر تایید پارلمان به وزارت امور خارجه ایالات متحده ارائه کند، سوئد سی‌ودومین عضو ناتو خواهد شد و تمام کشورهای اطراف دریای بالتیک به استثنای روسیه بخشی از این اتحاد خواهند بود. دالسو گفت: «سوئد قابلیت پیش‌بینی‌پذیری را به ارمغان می‌آورد و هرگونه عدم اطمینان درباره نحوه عمل ما در یک بحران یا جنگ را از بین می‌برد.» او افزود: «با توجه به جغرافیای سوئد، از جمله گوتلند؛ جزیره‌ای که به کنترل ورودی دریای بالتیک کمک می‌کند، این کشور تحمل دفاع و بازدارندگی را بسیار آسان‌تر می‌کند.»

این حمله تمام‌عیار روسیه به اوکراین دو سال پیش بود که فنلاند را به تصمیم‌گیری برای پیوستن به ناتو سوق داد و هلسینکی سوئد تا حدی بی‌میل‌تر را نیز به سمت درخواست پیوستن به ناتو کشاند. فنلاند با مرز طولانی خود با روسیه، قریب الوقوع‌ترین خطر را دید. سوئدی‌ها نیز چنین کردند؛ اما به‌ویژه در جناح چپ سیاسی که اساسا مخالف این‌گونه رویکردها هستند، متقاعد شدند که روسیه، یکی از اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل به دنبال تصرف یک همسایه آرام و مستقل خواهد بود. آنا ویزلندرِ سوئدی که مدیر شمال اروپا برای شورای آتلانتیک است، گفت: «به‌طور کلی احساس این است که ما امن‌تر خواهیم شد.»

دالسو گفت که تاریخ نیز اهمیت دارد. او افزود: «اگر فنلاند به آن ملحق می‌شد، ما مجبور بودیم، ما نمی‌توانستیم یک‌بار دیگر دیواری بین فنلاند و یارانش در غرب باشیم.» با حضور سوئد و فنلاند در ناتو، مهار نیروی دریایی روسیه در دریای بالتیک و نظارت بر شمال مرتفع بسیار آسان‌تر خواهد بود. روسیه هنوز تا دوسوم تسلیحات هسته‌ای تهاجمی خود را در شبه جزیره کولا در اختیار دارد. نیکلاس گرانهولم، معاون مدیر مطالعات آژانس تحقیقات دفاعی گفت: «اعضای جدید به نظارت بیشتر بر بخش مهم ارتش روسیه کمک خواهند کرد.» ناوگان روسیه در کالینینگراد، در دریای بالتیک بین لهستان و لیتوانی، تنها ۲۰۰مایل با موشک‌های الکساندر با قابلیت حمل اتمی فاصله دارد. برنامه‌ریزان ناتو مدت‌ها نگران این بودند که اگر روسیه شکاف سووالکی را بین کالینینگراد و بلاروس ۴۰مایلی را تصرف کند، چگونه از کشورهای بالتیک حمایت کنند؛ اما موقعیت سوئد که هم در دریای شمال و هم دریای بالتیک قرار دارد، ارسال نیروهای کمکی ناتو را بسیار آسان‌تر می‌کند.