عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهور مصر در ماه سپتامبر در نشستی درباره تغییرات آب و هوایی گفت: «ما به یک چشم‌انداز جامع برای حمایت از کشورهای آفریقایی در تلاش آنها برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی نیاز داریم.» اما جایگاه مصر در مرکز این کنفرانس، این پرسش را مطرح می‌کند که آیا یک کشور مستبد با سوابق نگران‌کننده هم در زمینه محیط زیست و هم در زمینه حقوق بشر باید میزبان یک نشست بزرگ آب و هوا باشد یا خیر؟ مصر قصد دارد به یک مرکز منطقه‌‌ای صادرات گاز طبیعی تبدیل شود و پایتخت آن، قاهره، آلوده‌‌ترین هوای جهان را دارد. به گفته سازمان‌های حقوق بشر و فعالان محیط زیست مصری، بسیاری از گروه‌های حامی محیط زیست در مصر تا مرز بسته شدن مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند؛ هرچند ممکن است در آستانه برگزاری اجلاس به آنها آزادی عمل بیشتری داده شود. محیط زیست تنها یکی از بسیاری از مسائلی است که مصر آن را حساس می‌داند.

دولت السیسی از زمان به قدرت رسیدن در سال۲۰۱۳، هزاران تن از مخالفان سیاسی خود را زندانی یا تبعید کرده است. آنها هم شامل مصری‌های عادی می‌شوند که از مقامات در فیس‌بوک انتقاد می‌کنند و هم سیاستمداران معروف مخالف. «گرتا تونبرگ»، فعال سوئدی آب و هوا، هفته گذشته گفت که تا حدودی به‌دلیل نگرانی درباره سابقه حقوق بشر مصر در نشست مصر شرکت نخواهد کرد. او همراه با شبکه بزرگی از گروه‌های بین‌‌المللی آب و هوا، طوماری را امضا کرده است که از مصر می‌‌خواهد سرکوب را کاهش دهد و زندانیان سیاسی را آزاد کند؛ درخواستی که توسط پارلمان اروپا نیز تکرار شد. «آلدن مایر»، کارشناس سیاست‌های بین المللی آب و هوا در E۳G، یک اندیشکده مستقر در واشنگتن گفت: «این یک چالش برای جامعه جهانی است.

مردم می‌پرسند، آیا باید به کشورهایی که نگرانی‌ها و مسائل حقوق بشری بزرگی دارند با اجازه دادن به آنها برای میزبانی از این کنفرانس های معتبر و برجسته سازمان ملل پاداش داد؟» ماه گذشته، مصر یک فعال سیاسی معروف و قانون‌گذار سابق به نام «زیاد العیمی» را آزاد کرد. اما هزاران نفر از جمله «علا عبدالفتاح»، برجسته‌‌ترین مخالف کشور که بیش از ۲۰۰روز را در اعتصاب غذا در تلاش برای تحت فشار قرار دادن مقامات برای رها کردن او سپری کرده است، همچنان در زندان هستند. خانواده او می‌ترسند که او به مرگ نزدیک شود.