توافق‌نامه استانبول، توافق‌نامه مهمی برای حمایت از زنان بوده که شامل ۴۵ کشور است و در بزرگ‌ترین شهر ترکیه در سال ۲۰۱۱ امضا شد. در حالی که ترکیه نخستین کشوری بود که این کنوانسیون را امضا کرد، در ماه ژوئیه همچنین نخستین کشوری بود که در زمان دولت رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه با ادعای اینکه این طرح توسط گروهی از افرادی که در تلاش برای عادی‌سازی همجنس‌گرایی هستند، نوشته شده است، از آن خارج شد. زنان ترکیه دوبار در اعتراض به عقب‌نشینی از این توافق‌نامه تظاهرات گسترده برگزار کرده‌اند: در ماه مارس زمانی که اردوغان برای نخستین‌بار قصد خود را برای خروج از آن اعلام کرد و بار دیگر در ماه ژوئیه، زمانی که این اقدام رسمی شد. اردوغان استدلال کرده است که قوانین موجود در ترکیه از قبل به اندازه کافی از زنان حمایت می‌کند، اما گروه‌های حقوق زنان در این کشور می‌گویند که این کنوانسیون نقشه راه قوانین مهمی را ارائه می‌دهد که دولت هرگز به‌طور کامل آن را اجرا نکرده است. به گفته پلت‌فرم «We Will Stop Femicide»، یک سازمان غیردولتی که این‌گونه حوادث را ردیابی و لابی می‌کند تا قاتلان تحت تعقیب قرار گیرند، حداقل ۲۸۵ زن در سال ۲۰۲۱ در ترکیه توسط مردان کشته شده‌اند.

روز پنج‌شنبه، وزیر کشور ترکیه اذعان کرد که آمار در مورد زن‌‌کشی در این کشور نشان می‌دهد که امسال در مسیری قرار دارد که از سال گذشته بیشتر شود - با ۲۵۱ زن تا ۱۵ نوامبر در مقایسه با ۲۶۸ مورد قتل زنان در سال ۲۰۲۰، اما دولت در تلاش است تا این تعداد را پایین بیاورد. سلیمان سویلو در نشستی برای بررسی سیستم ملی گزارش خشونت خانگی گفت: «اینها فقط آمار نیست، این موضوع در مورد جان انسان‌ها است و ما باید به سرعت به این موضوع رسیدگی کنیم. ما خشونت علیه زنان را یک موضوع بشردوستانه می‌دانیم و نمی‌توانیم حتی یک مورد از دست دادن جان کسی را تحمل کنیم.» برای بسیاری از زنان در ترکیه از این طریق، دولت ادعا می‌کند که علاقه‌مند به حمایت از آنها است، اما پس از خروج از کنوانسیون استانبول، باور آن دشوار است. گوکچه ۲۵ ساله از شبکه دفاع از زنان، سازمانی که فعالان زن در سراسر کشور را به هم متصل می‌کند، به الجزیره گفت: «زنان خیابان‌ها را پر می‌کنند، زیرا در ترکیه و در سراسر جهان خشونت مردان در حال افزایش است.»

او نیز مانند بسیاری دیگر در تظاهرات عصر پنج‌شنبه در راهپیمایی ماه ژوئیه در استانبول شرکت کرده است. او تصریح می‌کند: «ما در خیابان‌ها هستیم تا از حق زنان برای دفاع از خود، رسیدن به عدالت برای زنان کشته شده، رسیدن به حق کار دفاع کنیم.» گوکچه گفت که کنوانسیون استانبول محصول سال‌ها تلاش فعالان حقوق زنان است و اگرچه ترکیه هرگز به‌طور کامل به تعهدات مندرج در آن عمل نکرد، اما خروج از آن یک شوک بود. وی گفت: اردوغان یک شبه از کنوانسیون استانبول خارج شد، به بهانه اینکه این کنوانسیون در حال گسترش همجنس‌گرایی است.» صدها زن در حین سخنرانی گوکچه، بلافاصله پس از غروب آفتاب، در نزدیکی انتهای جنوبی مشهورترین خیابان عابر پیاده شهر، یعنی خیابان استقلال، جمع شدند. به‌سرعت جمعیت به چندین هزار نفر افزایش یافت و سه گروه از سه جهت مختلف تحت نظر صدها پلیس ضدشورش وارد این خیابان شدند و گستره آن تا شمال خیابان، یعنی نزدیکی میدان تقسیم کشیده شد. اما در نهایت این اعتراضات هم به خشونت کشیده شد و پلیس با خشونت جمعیت را متفرق کرد.