به گفته دولت آمریکا، این بزرگ‌ترین تحرک و جابه‌جایی نیروهای زمینی روسیه در نزدیکی‌های مرز اوکراین ظرف ۷ سال گذشته است. «اندرو. ای. کرامر» در گزارش ۹ آوریل برای نیویورک تایمز نوشت، اینکه آیا این اقدام محک زدن توانایی دولت بایدن است، یا تلافی جویی علیه اوکراین در راستای مهار نفوذ روسیه در امور داخلی و سیاسی «کی یف» یا آمادگی برای اقدام نظامی واقعی علیه اوکراین مساله ای است که باعث ایجاد شکاف میان تحلیلگران روس (و دیگر ناظران) شده است. تجمیع آشکار ادوات نظامی- قطارهایی که خودروهای زرهی را در روز روشن به منطقه مرزی می‌آورند- موجب شده که توجهات از مساله زندانی کردن و کاهش سلامتی الکسی ناوالنی، منتقد پوتین، منحرف شود. شاید این بازی دیگری از سوی روس‌ها با انحراف افکار عمومی از مسائل داخلی در راستای کاهش فشار بر کرملین باشد. جنگ اوکراین، تنها درگیری فعال در اروپای امروز، از سال ۲۰۱۵ همچنان در جریان بوده است. جدایی‌طلبان تحت حمایت روسیه و ارتش اوکراین در امتداد مرزی ۲۵۰ مایلی که خط تماس نامیده می‌شود با یکدیگر رودررو شده و مبادرت به تیراندازی به‌ یکدیگر کردند اما در پی پیشرفت‌های بزرگ نبودند. این درگیری‌ها ماه گذشته آغاز شد و از اواخر ماه مارس ۹ سرباز اوکراینی کشته شدند. کرامر، گزارشگر نیویورک تایمز، می‌افزاید، روز جمعه ۲۰ فروردین ماه کرملین با ارائه توجیهی برای مداخله نظامی بر اساس دلایل بشردوستانه به‌دنبال بدتر کردن اوضاع برآمد و همین مساله چشم‌انداز جنگی جدید در منطقه را- این بار سخت‌تر و عیان‌تر- دامن زده است. «دمیتری پسکوف»، سخنگوی کرملین، اعلام کرد روسیه برای جلوگیری از پاکسازی قومی روس زبانان از سوی دولت اوکراین دست به مداخله خواهد زد؛ خطری که پسکوف با کشتارهای قومی جنگ بالکان مقایسه کرد هرچند هیچ نشانه ای وجود ندارد که چنین خشونتی در اوکراینِ امروز قریب‌الوقوع باشد. پسکوف گفت: «اوضاع در خط تماس در اوکراین بی‌نهایت بی‌ثبات است. اگر اقدامات نظامی شروع شود و تکرار بالقوه فاجعه بشردوستانه شبیه به صربستان رخ نماید، هیچ کشوری در جهان ساکت نخواهد ماند. تمام کشورها، از جمله روسیه، دست به اقداماتی خواهند زد.» این اظهارنظر دومین اظهار از این دست در هفته اخیر از سوی یک مقام ارشد روس بود که به قتل عام‌های سربرنیتسا در بوسنی هرزگوین در سال ۱۹۹۵ به عنوان مبنایی برای توجیه مداخله بشردوستانه در اوکراینِ امروز اشاره می‌کرد. محیط خونبار و پر از نفرت دهه ۹۰ در بالکان قیاس ضعیفی برای درگیری‌های ژئوپلیتیک در شرق اوکراین است. سازمان ملل در سال ۱۹۹۵ در بوسنی «منطقه امن» در شهر سربنیتسا اعلام کرده بود اما نتوانست مانع ورود ارتش صرب‌های بوسنی به شهر شود و در نتیجه بیش از ۸ هزار مسلمان (اعم از مرد و بچه) قتل عام شدند.

اخبار مرتبط