در بحبوحه دلسردی و ناامیدی از سال‌ها فساد، بیکاری بالا و خدمات عمومی ابتدایی، زنان و مردان عراقی از تمام طبقات و اقشار به خیابان‌ها ریختند تا خواستار بازنگری کامل در نظام سیاسی کشور شوند. «سوفیا بربرانی» در گزارش چهارشنبه ۲۹ آبان ماه به نقل از کمیسیون مستقل حقوق‌بشر عراق نوشت: تاکنون لااقل ۱۵ هزار نفر زخمی شده‌اند. درحالی‌که اعتراضات ابتدا مسالمت‌آمیز بود اما با برخورد نیروهای امنیتی روند مسالمت‌آمیز اعتراضات به خشونت گرایید.

برخی گروه‌های مستقل حقوق بشری به الجزیره می‌گویند، بسیاری از معترضانی که به خیابان‌ها ریختند جوانانی هستند که با سرکوب عریان دولتی مواجه شدند و بیشترشان هم در دهه ۹۰ زاده شدند. در بغداد، پایتخت، بسیاری از کشته‌ها ساکن شهرک صدر و مناطق اطراف بودند. فهرستی غیررسمی که از سوی برخی سازمان‌های غیردولتی جمع آوری شده نام ۳۱ نفری را نشان می‌دهد که همگی در فاصله ۱۹۹۳ و ۲۰۰۳ به دنیا آمده بودند. بسیاری از این کشته‌ها جوان بودند و فاصله سنی شان ۲۱ تا ۲۸ سال بود. برخی تازه ازدواج کرده بودند و برخی هم در شرف ازدواج بودند. برخی هم ۱۴ ساله بودند و در حومه‌های شهری یا خارج از شهرها بودند و با وقوع اعتراضات در میان معترضان حضور یافتند. اما عمدتا این جوانانی مانند صفا السرایی بودند که سردمدار اعتراضات شده بودند و می‌کوشیدند وارد منطقه سبز بغداد شوند. السرایی که نزدیک شهرک صدر و در خانواده‌ای کم درآمد به دنیا آمده بود در سال ۲۰۰۰ پدر خود را از دست داد و مادرش هم در سال ۲۰۱۷ به‌خاطر سرطان درگذشت. او جوان‌ترین عضو خانواده ۱۱ نفره اش بود. این جوان در سال ۲۰۱۱ به‌عنوان شاعر و موسیقیدان و کنشگر در میان جوانان بغداد اسم و رسمی به هم زد آن هم در زمانی بود که یک تنه تظاهرات ضددولتی را کلید زد و خواستار یک نظام سیاسی جدید شد.

او فیلم‌های اعتراضات را در فضای مجازی به اشتراک می‌گذاشت. وقتی پیام‌های تهدیدآمیز دریافت کرد در ۲۵ اکتبر به اربیل در کردستان گریخت. السرایی سپس در اعتراضات اخیر کشته شد. اکنون او به نماد اعتراضات تبدیل شده و تصاویر او بر روی بیرق‌ها در میدان التحریر دیده می‌شود. او الهام بخش هزاران نفر دیگر شده است گویی با خشونت‌های روی داده در عراق، از دل السرایی هزاران السرایی دیگر به‌وجود آمده‌اند. در میدان التحریر یک «شبه دولت» شکل گرفته است؛ شبه دولتی که در آن آب و برق و سایر خدمات اساسی که یک دولت باید ارائه دهد وجود دارد. در این میدان، اسامی کشته‌شدگان در کنار تصاویرشان دیده می‌شود. (دنیای‌اقتصاد ۲۳ آبان ماه ۹۸ در گزارشی با عنوان «شبه‌دولت کارآمد در میدان تحریر» به این مساله پرداخته بود).