سازمان‌دهندگان تظاهرات مردم را تشویق به حضور در الجزیره و چند شهر دیگر کردند تا نشان دهند که برکناری بوتفلیقه و روی کار آمدن عبدالقادر بن‌صالح به‌عنوان رئیس‌جمهور موقت خواست آنها را برای تغییرات عمده سیاسی پاسخ نداده است. درگیری‌ها در نزدیکی ساختمان مرکزی پست آغاز شد که به‌صورت نمادین به محل اصلی جنبش دموکراسی‌خواهانه در پایتخت بدل شده است. ظاهرا پلیس ضدشورش برای جلوگیری از وخیم شدن اوضاع ناگهان از منطقه عقب کشید. جمعیت نیز با دست زدن و تشویق این حرکت شعار داد: «پلیس با مردم است.» با این حال پلیس کمی بعد تلاش کرد با خودروهای آب‌پاش و پرتاب آب به سوی راهپیمایان آنها را پراکنده سازد. جمعیت که تمامی خیابان را اشغال کرده بود با شعار «مقام‌های قاتل» به سوی خودرو‌های آب‌پاش روانه شدند و آنها (پلیس‌ها) را محاصره کردند و برخی نیز ظاهرا تلاش ‌داشتند به آنها حمله کنند. نوک پیکان اکثر حملات متوجه عبدالقادر بن‌صالح، رئیس‌جمهور موقت بود که بعد از روی کار آمدن اعلام کرد، انتخابات در چهارم ژوئیه برگزار خواهد شد. جمعیت شعار می‌داد: «بن‌صالح برو بیرون!» روی پلاکاردها این جملات به چشم می‌خورد: «اعلیحضرت مردم به شما دستور می‌دهند فردا کنار بروید» یا «بن‌صالح، نخست‌وزیر و رئیس شورای قانون‌اساسی سیستم بوتفلیقه را ادامه می‌دهند.» نفر دومی که خشم جمعیت متوجه او بود احمد قاید صالح، فرمانده نیروهای مسلح الجزایر بود که با وجود اینکه نقش عمده‌ای در کنار رفتن بوتفلیقه بازی کرد، او را بخشی از رژیم قبلی می‌دانند. تظاهرات‌کنندگان خواستار یک رهبری واقعا مستقل و دولتی متشکل از زبدگان برای هدایت گذار سیاسی شدند. جنبش اعتراضی فعلی توسط جوانانی آغاز شد که از فساد و بیکاری به ستوه آمده و خواستار نسل جدیدی از رهبران برای جایگزینی افرادی مانند بوتفلیقه شد‌‌ه‌اند. او که اینک ۸۲ سال دارد از سال ۲۰۱۳ به بعد پس از سکته مغزی شرایط جسمانی خوبی ندارد و کمتر در انظار عمومی دیده شده است. یک دانشجوی حاضر در تظاهرات به آسوشیتدپرس گفت: «مهم فقط بیرون آمدن و فریاد زدن نیست. عمل کردن هم مهم است. ما واقعا نیاز داریم همه‌چیز را به شیوه‌‌ای درست تغییر دهیم.»