خواب آشفته بدهی‌ها در ونزوئلا

موسسات «گلوبال پلاتس» و «اس‌اندپی»، با توجه به گزارش‌هایی که از طریق متخصصان و موسسات حمل‌و‌نقل به دستشان رسیده است، می‌گویند تولید نفت ونزوئلا به روزانه ۷/ ۱ میلیون بشکه رسیده است. این پایین‌ترین میزان تولید نفت در ونزوئلا از سال ۲۰۰۲ است، درست زمانی که کودتاچیان شکست خورده برای مدت کوتاهی تولید نفت ونزوئلا را به دست گرفته بودند. از سوی دیگر این میزان تولید نفت در ونزوئلا جزو یکی از پایین‌ترین تولیدات نفت در ۲۸ سال گذشته به حساب می‌آید. همچنین تولید نفت نسبت به سال ۲۰۱۴، حدود ۲۷ درصد کاهش یافته است، زمانی که بحران اقتصادی در این کشور فراگیر شد. کاهش تولید نفت، زندگی ۳۰ میلیون ونزوئلایی را به شدت تحت‌تاثیر قرار داده و به مصیبت‌های این کشور بیش از پیش افزوده است.  مردم در حال از دست دادن وزن خود هستند؛ زیرا سفره‌شان هر روز کوچک‌تر از قبل می‌شود و کودکان نیز در حال از دست دادن جان خود در بیمارستان‌های این کشور هستند؛ چراکه داروهای اساسی و تجهیزات در دسترس نیست.  آمار رسمی نشان می‌دهد مرگ و میر ناشی از بیماری مالاریا و مشکلات زایمانی به طرز قابل‌توجهی افزایش یافته است.  دولت نیز سعی می‌کند پول ناشی از درآمد نفت را به خرید غذا و دارو اختصاص دهد، اما این مقدار از خرید کفایت نمی‌کند. در این شرایط برخی از کارشناسان بر این باورند که علت را تنها نباید در پایین آمدن فروش نفت این کشور جست‌وجو کرد و به مقدار زیادی، سوءمدیریت نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور سوسیالیست این کشور که از سال ۲۰۱۳، جانشین هوگو چاوز شده، موجب به‌وجود آمدن این وضعیت شده است. البته شرایط ونزوئلا می‌تواند بدتر از این شود، در حالی که سررسید بدهی‌های این کشور نزدیک شده و دولت ونزوئلا به مقدار قابل‌توجهی از بدهی‌های خارجی رنج می‌برد.

بنا بر گزارش‌های «کاراکاس کاپیتال» که یک موسسه در میامی آمریکا بوده و بدهی‌های این کشور را رصد می‌کند، تخمین زده می‌شود ونزوئلا بدهی ۲/ ۱ میلیارد دلاری داشته باشد. این البته مبلغ کوچکی در دنیای اوراق قرضه به حساب می‌آید، اما کارشناسان می‌گویند این در واقع یک پیش‌نمایش از یک مشکل بزرگ‌تر است و ونزوئلا باید خود را آماده آن روزها کند. انتظار می‌رود رقم این بدهی‌ها برای دولت ونزوئلا و شرکت ملی نفت برای سهامدارانش به زودی به ۶۰ میلیارد دلار برسد و آن زمان است که جنگ واقعی بین سهامداران و دولت مستقر در کاراکاس آغاز خواهد شد.  کارشناسان می‌گویند: با توجه به دست‌های خالی دولت مادورو، پیش‌فرض این است که همه بدهی‌های ونزوئلا به چالش اساسی برای دولت مادورو بدل شود. اگر سرمایه‌گذاران از بند «فوری» برای بازپرداخت‌هایشان استفاده کنند، این به معنی آن است که سایر طلبکاران دولت مادورو نیز خواستار تسویه فوری خواهند شد. این در حالی است که سرمایه‌گذاران حاضر در ونزوئلا عادت دارند که دیرتر از موعد در زمان‌بندی‌های مربوطه به پرداخت خود برسند. آنها منتظر می‌مانند برای اینکه اوراق قرضه در ونزوئلا به سود قابل‌ملاحظه‌ای می‌رسد، یعنی رقمی در حدود ۵/ ۱۲ درصد، در حالی که سود اوراق قرضه‌های ۱۰ ساله در ایالات‌متحده به ۵/ ۲ درصد می‌رسد. اما وال‌استریت می‌گوید که همین موضوع فشار بیشتری به دولت ونزوئلا وارد خواهد ساخت. همزمان کنگره ونزوئلا رویای رئیس‌جمهوری این کشور درخصوص راه‌اندازی ارز دیجیتالی ملی را تخریب کرد. نیکولاس مادورو، جمعه گذشته از عرضه نزدیک به ۶ میلیارد «پترو» با پشتوانه نفتی خبر داده بود؛ اما کنگره‌ای که از حزب اپوزیسیون تشکیل شده، اقدام دولت سوسیالیست کاراکاس را غیرقانونی خطاب کرد. هر «پترو» به گفته مادورو، با یک بشکه نفت پشتیبانی می‌شود که این موضوع واکنش کنگره را زمانی که تولید و فروش نفت این کشور با مشکلات جدی مواجه است، برانگیخت. کنگره این اقدام دولت را فرار از بحران اقتصادی و تلاش برای رهن دادن ذخایر نفتی این کشور عنوان کرد. «خورخه میلان»، قانون‌گذار مطرح ونزوئلایی در این باره گفته است: «پترو یک ارز دیجیتالی نیست و بیشتر به پیش‌فروش نفت ملی شباهت دارد».