دو کره پس از ۲ سال با یکدیگر گفت‌وگو می‌کنند
مذاکره صلح در شبه‌جزیره
مذاکرات چهره به چهره در ۹ ژانویه (سه‌شنبه ۱۹ دی ماه) آغاز خواهد شد؛ یک روز پس از تولد «اون»، رهبر کره‌شمالی. گزارشگران سی‌ان‌ان می‌نویسند این مذاکرات در منطقه واقع در سمت کره‌جنوبی در روستای صلح «پانمونجوم» که در منطقه «غیرنظامی شده» میان دو کره قرار دارد برگزار خواهد شد. سخنگوی مذکور اعلام کرد که دو طرف موافقت کرده‌اند که روی جزئیات مذاکره «از طریق تبادل اسناد» همکاری کنند و موضوعات بحث هم «از جمله شامل بهبود روابط دو کره و مساله بازی‌های المپیک زمستانی است.» پیام فاکسی از سوی «ری سون کوون» رئیس «کمیته اتحاد صلح‌آمیز دوباره سرزمین پدری» در کره‌شمالی به «چو میونگ گیون»، وزیر اتحاد کره‌جنوبی فرستاده شد. آخرین سطح از مذاکرات سطح بالا میان دو کشور در سطح معاون وزیر بود که در دسامبر ۲۰۱۵ میان دو کره در منطقه صنعتی «کائه سونگ» در کره‌شمالی برگزار شد. این پارک صنعتی در سال ۲۰۰۴ بازگشایی شد و نشانه‌ای است نادر از همکاری دو کره اما در سال ۲۰۱۶ در واکنش به افزایش آزمایش‌های موشکی و هسته‌ای کره‌شمالی تعطیل شد. در کنار این دیدار، نشانه‌های دیگری هم از کره‌شمالی برای مذاکرات ارسال شده از جمله شروع دوباره کانال تماس میان دو کشور که دو سال بود به حال خود رها شده و بی‌استفاده مانده بود.
از وقتی اعلام شد این کانال باز شده، تا دیروز جمعه ۵ بار تماس تلفنی میان دو کشور برقرار شده بود. برخی این را یک «موفقیت دیپلماتیک» می‌نامند. این دو کشور از سال ۱۹۵۳ وارد دوره‌ای از «ترک‌مخاصمه» شدند و این تنها به اصطلاح معاهده صلح میان دو کشور است که تاکنون میان آنها وجود دارد. این به این معناست که دو کره در وضعیت جنگی به سر می‌برند. به نظر می‌رسد کره‌شمالی از موضع قدرت وارد مذاکره با کره‌جنوبی شده است. «تونگ ژائو»، تحلیلگر کره‌شمالی در بنیاد کارنگی، بر این باور است که «کره‌شمالی پس از شلیک موشک هواسونگ ۱۵ دارای موضع متفاوتی شده است. لااقل این است که رهبر این کشور به یک بازدارندگی استراتژیک ناقص و ابتدایی دست یافته و می‌تواند این آزمایش را انجام بدهد یا ندهد... کره‌شمالی ظاهرا برنامه‌هایی برای تولید کلاهک‌های هسته‌ای و موشکی در مقیاس انبوه دارد اما می‌تواند در مورد موشک‌های بالستیک قاره‌پیمایش مهلت بخواهد.» با این حال، این تحلیلگر از سرگیری مذاکرات را نشانه‌ای مثبت می‌داند و این دیدار آتی اولین گام در بهبود روابط دوجانبه تلقی می‌شود.
«هون لی- مک کردی» بر این باورند که حسی از خوش‌بینی فراتر از منطقه وجود دارد. این خوش‌بینی درحالی است که نخست‌وزیر ژاپن معتقد است وضعیت امنیتی فعلی بدترین بحرانی است که از جنگ جهانی دوم به این سو این کشور با آن مواجه است. با این حال، مقام‌های آمریکایی هم نسبت به مواضع کیم بدبین هستند و می‌گویند به صداقت او تردید دارند. اگرچه کره‌شمالی پیش‌شرط خود در مذاکرات را پذیرش خود در کلوب دارندگان تسلیحات هسته‌ای قرار داده اما نیکی هیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل، در بیانیه‌ای شدیداللحن اعلام کرد که آمریکا «هرگز یک کره‌شمالی هسته‌ای را نمی‌پذیرد.»
تعویق مانورهای نظامی، سیاست چماق و هویج
با این حال، به نظر می‌رسد آمریکا هم برای همراهی با کره‌جنوبی دست به تلاش زده است. «باربارا استار» و «آنگلا دوان»، گزارشگران سی‌ان‌ان در ۴ ژانویه ۲۰۱۸ می‌نویسند: آمریکا برای از میان نبردن شانس مذاکرات همگام با کره‌جنوبی در حرکت است. به این ترتیب، آمریکا و کره‌جنوبی موافقت کردند برای ارسال سیگنال مثبت به پیونگ‌یانگ، مانور نظامی خود را به تعویق اندازند. آنها اعلام کردند رهبران کره‌جنوبی و آمریکا (مون و ترامپ) «موافقت کردند که طی دوره‌ای که بازی‌های المپیک زمستانی درحال انجام است از انجام مانور نظامی خودداری کنند.» بازی‌های المپیک از ۹ تا ۲۵ فوریه است و کره‌شمالی ۷ فوریه تیم خود را به کره‌جنوبی می‌فرستد. در یک تماس تلفنی ۳۰ دقیقه‌ای، ترامپ به مون گفت: «آمریکا ۱۰۰ درصد از مون حمایت می‌کند.» این نشان می‌دهد که آمریکا هم با وجود بدبینی به مذاکرات از ابتکار دیپلماتیک کره‌جنوبی برای کاهش تنش استقبال کرده است. «استار- دوان»، گزارشگران سی‌ان‌ان به نقل از ترامپ نوشتند: «اگر من در برخورد با کره‌شمالی اینقدر جدی و قاطع نبودم آیا کسی انتظار همین مذاکرات را هم می‌داشت یا خیر؟»
وی افزود: «احمقانه است اما این مذاکرات چیز بدی نیست.» «چو سانگ هون»، گزارشگر نیویورک‌تایمز هم در گزارش ۵ ژانویه ۲۰۱۸ نوشت که رئیس‌جمهوری کره‌جنوبی (مون جائه-این) روز جمعه (۱۵ دی ماه) اعلام کرد که با وجود تمایل کره‌شمالی به مذاکره، این کشور رویکرد سخت‌تری در قبال این کشور نسبت به اسلافش در پیش خواهد گرفت. «مون» افزود:«من نه زانو می‌زنم و نه مانند گذشته فقط بر دیالوگ متمرکز می‌شوم. برای دیالوگ فشار خواهم آورد و صلح را تعقیب خواهم کرد اما این کار را براساس قابلیت قدرتمند دفاع ملی انجام می‌دهم.» گزارشگر نیویورک‌تایمز می‌نویسد: رهبر کره‌جنوبی می‌خواهد ترس را در میان کهنسالان و محافظه‌کاران کشورش کاهش و نشان دهد که تسلیم کره‌شمالی نخواهد شد. «هون» بر این باور است که جنوبی‌های محافظه‌کار نسبت به سیاست «آفتاب تابان» رهبران ترقی‌خواه گذشته (کیم دائه- جونگ و روه مون- هیون) بدبین هستند زیرا تجارت با کره‌شمالی را ترغیب کرده و سرمایه‌های زیاد و کشتی‌های کمک‌رسان فراوانی به آنجا فرستادند به این امید که این دست و دلبازی‌ها به کره‌شمالی برای گشودن درهایش و دنبال کردن سیاست عاری‌سازی هسته‌ای کمک کند.
در باور مردمان جنوبی، این سیاست‌ها موجب توقف سیاست‌ها و برنامه‌های کره‌شمالی نشد. در عوض، در دوران رهبری «اون» سرعت پیشرفت‌ها بیشتر شد. برخی دیگر از این محافظه‌کاران کره‌ای هم از این می‌ترسند که «مون» ممکن است سیاست آفتاب تابان را احیا کند و به‌خاطر کره‌شمالی موجبات گسست یا شکاف با واشنگتن را فراهم سازد. «مون» درصدد است تا این باور را هم بزداید.
گزارشگر نیویورک‌تایمز بر این باور است که با تمام تفاصیل اما آغاز مذاکرات به این معنی است که دو طرف ابتدا باید در مورد جزئیات نفرات تیمی که باید به المپیک برود تصمیم‌گیری کنند. این گزارشگر به نقل از رهبر کره‌جنوبی (مون) می‌نویسد قهرمانان کره‌شمالی احتمالا از مرز زمینی به شدت مسلح عبور خواهند کرد و به آنها پیشنهاد شده که ورزشکاران دو کره در بازی‌های المپیک زیر یک پرچم بایستند. یکی از مسائلی که کره‌جنوبی احتمالا با آن مواجه خواهد بود این است که چگونه با مقامی که قرار است این تیم را همراهی کند تعامل ورزد زیرا ممکن است او به‌دلیل مشارکت در برنامه‌های هسته‌ای، نظامی و سوءاستفاده‌هایش در رژیم در لیست سیاه واشنگتن یا شورای امنیت باشد.
ارسال نظر