او همچنین از اینکه رهبران کلیسا در برابر کشتار و نسل‌کشی که در روآندا رخ داد، سکوت کرده بودند، عذرخواهی کرد. حدود سه ماه قبل هم او آزار و اذیت روهینگیایی‌ها را محکوم و آنها را خواهران و برادران خود خطاب کرده بود. گروهی اقلیت که از سوی ارتش میانمار مورد تجاوز قرار گرفته یا به‌طور سیستماتیک کشته می‌شوند. او در آن زمان در واتیکان خطاب به روهینگیایی‌ها گفته بود: من می‌خواهم همدردی خود را با آنها بیان کنم و ما همه از خدا می‌خواهیم که آنها را نجات دهد و زنان و مردان خوب را ترغیب کند تا به کمک آنها بشتابند و تمام حقوق‌شان را به آنها بازگردانند. روز سه‌شنبه پاپ فرانسیس این فرصت را داشت که به‌عنوان یک وکیل و حامی تمام عیار روهینگیایی‌ها بایستد و از رهبر دو‌فاکتوی میانمار بخواهد که این رفتار را متوقف کند اما او تنها به گفتن این نکته که صلح باید به میانمار بازگردد، اکتفا کرد بی‌آنکه نامی از مسلمانان در اقلیت بیاورد. او در طول سخنرانی خود هم از بردن نام روهینگیایی‌ها خودداری کرد و به‌طور مستقیم آدرس خشم و خشونت‌ها را نداد.