بخش چهاردهم
پدیده شوم قرن جدید - ۲۰ آذر ۹۵
حسن حسن و جمعی از نویسندگان
مترجم: محمدحسین باقی
در بخش قبل به اولین، دومین و سومین دولت وهابی- سعودی اشاره و گفته شد که داعش بسیار متاثر از ایدئولوژی محمد بن‌عبدالوهاب و شیخ‌سلیمان بن‌سحمان است. در واقع اتحاد سعودی- وهابی بود که زمینه‌ساز شکل‌گیری داعش امروز شد. نوک پیکان حملات وهابیون همواره شیعیان بودند؛ چه شیعیان عربستان و چه شیعیان عراق و سایر کشورها.
ابن سحمان و همکارانش به پادشاه اصرار می‌کردند که شبه‌جزیره عربستان را از وجود شیعیان پاک کند.
حسن حسن و جمعی از نویسندگان
مترجم: محمدحسین باقی
در بخش قبل به اولین، دومین و سومین دولت وهابی- سعودی اشاره و گفته شد که داعش بسیار متاثر از ایدئولوژی محمد بن‌عبدالوهاب و شیخ‌سلیمان بن‌سحمان است. در واقع اتحاد سعودی- وهابی بود که زمینه‌ساز شکل‌گیری داعش امروز شد. نوک پیکان حملات وهابیون همواره شیعیان بودند؛ چه شیعیان عربستان و چه شیعیان عراق و سایر کشورها.
ابن سحمان و همکارانش به پادشاه اصرار می‌کردند که شبه‌جزیره عربستان را از وجود شیعیان پاک کند. در سال 1927، آنها از پادشاه خواستند تا یا شیعیان تغییر دین بدهند یا از شرق عربستان اخراج شوند. بر خلاف خواسته علما اما پادشاه اجازه داد شیعیان در آنجا بمانند. وقتی این پادشاهی جهاد توسعه‌طلبانه را متوقف و شیعیان را تحمل کرد، شباهت بسیار اندکی به دولت اول وهابی یافت. شاید علمای رسمی وهابی این کار را دوست نداشتند اما تصریح کردند که پادشاه براساس حق خود به‌عنوان حاکم برای متوقف کردن جهاد مسلحانه عمل کرده است. با وجود این تصریح اما علمای وهابی دولت سوم سعودی به الگوی رادیکال اجداد خود برای دهه‌های آینده روی آوردند. آنها همچنان به نسخه‌ای متعصب و فرقه‌گرایانه از ایمان خود ادامه دادند. بنابراین، جهادیون القاعده و دولت اسلامی معتقدند ملک عبدالعزیز به اسلام خیانت کرده است و مرجع آنها علمایی هستند که در آن دوران خدمت می‌کردند و حتی علمایی که پس از آنها آمدند. برای مثال، ترکی البن‌علی، بحرینی 30 و اندی ساله که مفتی «دولت اسلامی» محسوب می‌شود، کتاب خود را با شعری از ابن سحمان شروع می‌کند. به‌طور کلی، آخرین مرجع علمی از نهادِ مذهبی وهابی که مورد پذیرش جهادیون است «محمد بن ابراهیم» نام دارد که مفتی اعظم سابق در عربستان سعودی بود و در سال 1969 درگذشت. با این حال، برخی علمای جهادی، نظر مساعدی به برخی اعضای تندرو در نهاد مذهبی فعلی سعودی دارند و حتی آثارشان را مطالعه می‌کنند. برای مثال، بن‌علی مفتخر است که آثار افراطی عبدالله بن جبرین را مطالعه کرده است. آنها مدت زمان زیادی را در آنچه که بن‌علی آن را «محله تورا بورا» می‌نامید در دهه 2000 سپری کردند. در سال 2004، بن جبرین برای بن‌علی توصیه نامه‌ای برای «دانشگاه اسلامی مدینه» نوشت و «تعهد» این مفتی آینده به «آموزش و یادگیری» را ستود. با این حال، به‌عنوان اصلی کلی، جهادی‌ها اولین دولت سعودی- وهابی را به مثابه آزمونی سیاسی می‌دانستند که ارزش تقلید را دارد و دولت سوم سعودی- وهابی را خیانت تلقی کردند. بن‌علی در یک سخنرانی در سال 2013، به مخاطبان خود یادآوری کرد که باید میان دولت‌های سعودی تمایز گذاشت. سومین دولت، براساس ترتیب آخرین دولت بوده و آخرین دولت به لحاظ ارزش تلقی می‌شود.
ارسال نظر