گروه جهان: هاموی‌های ارتش عراق در استان نینوا به سوی شهر قیاره که خط مقدم بعدی در نبرد با داعش برای آزادی موصل است، به حرکت درآمده‌اند. داعش با سوزاندن تانکرهای نفت و ایجاد آتش و فرستادن دود به هوا تلاش دارد تا مانع دید مناسب سربازان ارتش عراق شود. اما سربازان با وجود ابرهای سیاه به پیش می‌روند. خیابان به خیابان ساختمان‌های ویران را جست و جو می‌کنند، کابل‌های برق که پاره پاره روی زمین افتاده و باد سوزانی که به‌صورتشان می‌خورد نیز مانع پیشروی آنها نمی‌شود. اکنون سربازان ارتش عراق چند کیلومتر از مرکز شهر فاصله دارند و در ۶۰ کیلومتری موصل قرار دارند. آنها می‌گویند تا پایان سال دومین شهر بزرگ عراق را از داعش پاکسازی خواهند کرد.

به گزارش سی‌ان‌ان، در ماه جولای سربازان عراقی پایگاه هوایی قیاره- سومین پایگاه هوایی این کشور- را تصرف کردند. ژنرال نجم الجبوری، فرمانده عملیات نینوا می‌گوید اکنون سربازان شاهد یک داعش تضعیف شده هستند. او قبلا گفته بود که بیشتر مهاجمان داعش مبارزان خارجی هستند. اکنون آنها ترکیبی هستند از مبارزان داخلی و خارجی. ژنرال مذکور می‌افزاید: «فکر می‌کنم اکنون داعش با کمبود نیروی خارجی مواجه است.» در عین حال الجبوری یک تردید هم دارد. او می‌گوید مردد است آیا داعش هنگام آغاز نبرد موصل به مبارزان خارجی نیز متوسل خواهد شد یا خیر. این ژنرال عراقی به سی‌ان‌ان می‌گوید داعش از «مهندسان خوبی برخوردار است و با آنها همکاری دارد.» الجبوری می‌افزاید: «آنها تعامل خوبی با یکدیگر در ساختن مواد انفجاری دارند.»

با این حال نگرانی الجبوری و سایر مقام‌های عراقی این است که داعش از شهروندان به‌عنوان سپر نظامی استفاده کند. او می‌گوید حداقل یک میلیون نفر در موصل زندگی ‌کنند و ممکن است داعش از آنها به‌عنوان سپر انسانی استفاده می‌کند. با این حال گفته می‌شود در برخی مناطق اردوگاه‌هایی دایر شده تا کسانی که از دست داعش می‌گریزند، بتوانند در آنجا اسکان یابند. باد داغی که از صحراهای عراق می‌وزد خفه‌کننده و شدید است. گرد و خاکی که به هوا بلند می‌شود به قدری است که تمام موها را خاکستری می‌کند گویی آدم‌ها از زیر تلی از خاک بیرون آمده‌اند. در چنین شرایطی نبرد با داعش بسیار سخت خواهد بود. با این حال، آنچه برای ارتش عراق دلگرم‌کننده است، استقبال مردم است. مردم به‌شدت نگران کودکان خود هستند. نه والدین و نه فرزندان آخرین باری که حمام گرفتند را به یاد نمی‌آورند. گویی در موصل عراق قیامت بر پا شده است. همه فریاد می‌زنند: «ما تشنه‌ایم.» آب شرب سالم در دسترس نیست. دستشویی هم نیست. گفته می‌شود دو توالت وجود دارد که هزار نفر از آنها استفاده می‌کنند. تنها غذا برای خوردن نیز لوبیا و عدس است آن هم دو روز یکبار. مناطق و شهروندانی که نزدیک به مناطق درگیری هستند از بدترین وضعیت برخوردارند. سازمان‌های بین‌المللی قول کمک داده‌اند اما حمایت‌های لجستیکی برای ایجاد سرپناه برای کسانی که از دست داعش آزاد یا می‌گریزند ایجاد شده است. بسیاری نسبت به «فاجعه انسانی قرن» در موصل هشدار می‌دهند که جمعیت یک میلیونی آن زیر چکمه‌های داعش در حال مرگ هستند.