گروه جهان: ۱۰ مرد جوان مسلمان که به دلیل زندگی دنیوی در فرانسه بی‌حوصله شده و به گفته یکی از آنها شکار «احساسات بی‌ثمر» شده بودند از سوی عضوگیران برجسته داعش در اروپا در سال ۲۰۱۳ اغوا شدند. چند ماه بعد، آنها در زیر چشم شبه نظامیان خمار از بی‌خوابی و کلاشینکف به دست که با اسلحه‌های خود شنا می‌رفتند و غرق سلاح و جذب ایدئولوژی بودند، وارد سوریه شدند. اما حضور در میان این گروه خشن - بسیاری از آنها به بازجویان می‌گفتند- به میل خودشان نبود و زمان زیادی طول نکشید که آنها به سرعت به سوی خانواده‌های خود در منطقه استراسبورگ رفتند.

همان جایی که بلافاصله از سوی مقام‌های فرانسوی بازداشت شدند. اینکه با این صدها- و شاید هزاران- جوان در اروپا چه کار باید کرد بزرگ‌ترین چالشی است که دولت‌ها و سرویس‌های امنیتی با آن مواجهند. پس از حملات تروریستی پاریس و بروکسل که تا حدی هم مقصر آن اروپاییانی بودند که مدتی را در کنار داعش در سوریه سپری کرده بودند، فرانسه و سایر کشورهای اروپایی نمی‌دانند تا چه میزان قوانین را برای پیگرد چنین افرادی سفت و سخت کنند و عناصر بازگشته را رصد کرده و محدود سازند. در بطن این مباحث این مساله هست که آیا می‌شود اقدام قانونی پیشگیرانه علیه کسانی انجام داد که اقدامی تروریستی مرتکب نشده یا حتی دخیل در توطئه‌ای نشده‌اند اما در سوریه حضور داشته و احتمالا آموزش‌هایی در اردوگاه‌های داعش دریافت کرده‌اند. چند مولفه فوری در این بحث دخیل است: خطرات جدی‌تر حملات تروریستی، این واقعیت که رصد کردن تعداد واقعی افرادی که بازگشته‌اند سرویس‌های امنیتی را دستپاچه کرده است و دشواری تشکیل پرونده‌هایی علیه مظنونانی که ممکن است در دوردست‌ها آموزش‌دیده یا شست و شوی مغزی شده باشند.دست‌کم 14 کشور اروپایی کسب آموزش تروریستی را جرمی کیفری دانسته‌اند. 9کشور دیگر هم سفر به مناطق جنگی سوریه و عراق را جرم تلقی کرده‌اند. در فرانسه بیش از 900 نفر کشور را ترک کرده و به سوریه و عراق رفته‌اند و این باعث شده فرانسه بزرگ‌ترین منبع مبارزان خارجی باشد. دولت اکنون در حال بحث است که ‌آیا حبس خانگی را مجاز اعلام کند یا خیر، حتی اگر با توسل به این دلیل منطقی باشد که فلان فرد در منطقه‌ای جنگی در خارج از کشور بوده است. این ماه در فرانسه دو دادگاه برای محاکمه هسته‌های افراط‌گرایی برگزار شد و برخی از متهمان احکامی بیش از 10 سال به اتهام «توطئه مجرمانه با هدف انجام اقدامات تروریستی» دریافت کردند. اکنون موج افراد بازگشته از عراق و سوریه به چالشی برای غرب تبدیل شده است. کسی نمی‌داند با آنها چه باید کرد. درست مانند تحولات 11 سپتامبر در آمریکا که باعث شد نگرانی‌های امنیتی بر آزادی‌های مدنی غلبه کند، در اروپا نیز چنین وضعیتی حکمفرما است. هنوز در اروپا سیاستی در این‌باره وضع نشده است. اکنون مساله این است که نسل دوم مهاجران مسلمان در اروپا به مناطق بحران‌خیز خاورمیانه رفته و پس از ارضای شهوت آدمکشی به اروپا باز می‌گردند. اینها با بازگشت‌شان موجی از بحران را با خود آورده‌اند: آیا باید آنها را زیر نظر گرفت؛ آیا باید روانه زندانشان کرد؛ آیا باید در حبس خانگی قرارشان داد؛ آیا باید شهروندی آنها را سلب کرد و آیاهای بسیاری که هنوز در قاره سبز پاسخی برای آن یافت نشده است.به گزارش نیویورک‌تایمز، تاکنون 1300 به اصطلاح جهادگر اروپایی به کشورهایشان بازگشته‌اند و این آمار همان چیزی است که از سوی پلیس کشف شده اما آمار واقعی ممکن است بیش از اینها باشد. بسیاری از آنها شناسایی نشده‌اند. «فواد» و «کریم محمد عجد» دو متهم دادگاه استراسبورگ هستند که فواد در ماجرای باتاکلان دست داشت. اکنون مشکل اروپا نه داعش در خاورمیانه بلکه نیروهای بازگشته از آنها به اروپا است که باعث شده کل قاره سبز در معرض بحران قرار گیرد. «ماگنوس رانستورپ»، از دانشگاه دفاع ملی در سوئد که 80 جهادی به آن بازگشته‌اند، می‌گوید 15 تا 20 افسر به ازای هر جهادی لازم است تا بر او نظارت کند. در بلژیک که بیشترین جهادی در اروپا را دارد 50 تا 120 داعشی بازگشته‌اند. احتمالا تعقیب و گریزهای قضایی و دستگیری‌های بیشتری در اروپا در جریان باشد.