ایسنا-قانون حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان خودرو در برگیرنده مواردی است که اجرای برخی از آنها از سوی عرضه‌کنندگان خودرو به فراموشی سپرده شده است. آیین‌نامه اجرایی قانون حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان خودرو در سال ۹۰ به تصویب هیات دولت رسید.

در این قانون شاخص‌ها و استانداردهای فعالیت خودروسازان و واردکنندگان خودرو در حوزه ارائه خدمات پس از فروش مدنظر قرار گرفته است. با این حال نگاهی به این قانون نشان می‌دهد که برخی از موارد ذکر شده در آن هنوز از سوی عرضه‌کنندگان خودرو اجرایی نشده است.

در یکی از بندهای آیین‌نامه اجرایی این قانون ذکر شده است که «چنانچه رفع عیوب خودرو تحت ضمانت (در دوره گارانتی) که ناشی از خسارت حادثه یا تصادف نباشد، بیش از دو روز کاری طول بکشد نمایندگی خدمات پس از فروش خودرو موظف به تامین خودرو مشابه جایگزین است و در صورت نبود این امکان، باید خسارت خواب خودرو به مالک آن پرداخت شود.»

همچنین در ماده ۹ آیین‌نامه اجرایی قانون حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان خودرو ذکر شده که «مدت زمان خواب خودرو برای پرداخت خسارت، پس از دو روز کاری برای همه روزهای توقف خودرو در نمایندگی اعم از تعطیل و غیرتعطیل تا روز تحویل محاسبه خواهد شد.» در بخش دیگری نیز تاکید شده که «در صورت مراجعه مصرف‌کننده برای رفع عیوب تکراری، زمان خواب خودرو از بدو تاریخ پذیرش (اولیه) خودرو باید محاسبه شود.»

در ماده ۱۲ این قانون نیز ذکر شده که «عرضه‌کننده خودرو موظف است در صورتی که مدت زمان خواب خودرو در تعمیرگاه بیش از یک ماه طول بکشد این مدت را به زمان دوره گارانتی آن اضافه کند.»

همچنین در دوره ضمانت «هزینه‌های بارگیری و حمل خودروهای در راه مانده و غیرقابل‌تعمیر به استثنای موارد تصادفی بر عهده شرکت خودروساز یا واردکننده خودرو است.»

با وجود تاکیدات و تصریح صورت گرفته در قانون حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان خودرو، بسیاری از بخش‌های این قانون از سوی عرضه‌کنندگان خودرو اجرا نمی‌شود. به عنوان مثال اشاره صریح به ارائه خودروی جایگزین در صورت خواب خودرو در تعمیرگاه در دوره گارانتی در حالی است که هم‌اکنون هیچ یک از عرضه‌کنندگان خودروهای داخلی و وارداتی به این قانون عمل نمی‌کنند.