«سربروس» از آب گلآلود خودروسازها ماهی میگیرد
گروه خودرو- شرکت مدیریت نقدینگی سربروس، همان شرکت سرمایهگذاری خصوصی که اکنون مراحل اکتساب ۸۰درصدی سهام کرایسلر از دایملر کرایسلر را پشتسر میگذارد در حال مذاکره با فورد است تا سهام جاگوار و لندروور، برندهای انگلیسی زیرمجموعه فورد که دستاندرکار تولید محصولات مجلل هستند را خریداری کند. به گفته مدیران ارشد فورد این مذاکرات تاکنون به ارائه پیشنهاد قابل قبولی از سوی سربروس برای خرید سهام جاگوار و لندروور منجر نشده است.
فورد از مدتها پیش این نکته را آشکار کرده که علاقهمند به فروش این دو برند است. مویل لینچ ارزش این دو برند را روی هم رفته ۵/۱میلیارد دلار برآورد کرده است در حالی که براساس پارهای گمانهزنیها مجموع ارزش این دو برند تا ۸میلیارد دلار نیز تخمین زده شده است.
اگر فورد به فروش این دو برند با دریافت ۵/۱میلیارد دلار رضایت دهد بدین معنا خواهد بود که ۵/۶میلیارد دلار زیان خالص را به علاوه صدها میلیون دلار ضرر ناشی از عملکرد مالی منفی این دو برند طی سالهای اخیر را پذیرا شده است.
فورد از سال ۱۹۸۹ جاگوار را تحت تملک خود دارد در حالی که روور از سال ۲۰۰۰ میلادی به جمع برندهای زیرمجموعه این شرکت پیوست.
فروش جاگوار در بازار ایالات متحده در ماه مه امسال از ۷هزار دستگاه فراتر نرفت که در قیاس با مدت مشابه سال قبل از ۷/۲۵درصد کاهش حکایت داشت.
لندرور هم شاهد افت ۸/۱درصدی فروش محصولات خود در بازار آمریکا بهرغم عرضه مدلهای کاملا جدیدی چون LRZ بود.
دو برند غیرقابل تفکیک
فورد با خرید جاگوار و لندروور تاسیسات قدیمی و نامناسب این دو برند را نیز تحت تملک خود درآورد.
در واقع فورد به طور همزمان امکاناتی نامناسب، نیروی کاری نه چندان متحبر و تعهدات شدید شرکتها در برابر کارگران را نیز به ارث برده بود.
در این سالها اگرچه فورد توانست تغییراتی در این دو شرکت به وجود آورد و این دو برند را در گروه خودروهای ممتاز خود (PAG) که ولوو را نیز شامل میشود، جای دهد اما این گروه هر ساله زیانده بود که بخش اعظم این زیانها از محل عملکرد جاگوار پیشبینی میشد.
فورد میگوید روو درحالحاضر به شرکتی سودده تبدیل شده است.
مقامات فورد تاکید دارند جاگوار و روور را در قالب یک پکیج عرضه کنند چراکه ساختار مهندسی، خرید و توزیع محصول دو شرکت در هم ادغام شده و فورد در چارچوب تلاش خود برای کاهش هزینههای این دو کشور و پایین آوردن قیمت تمام شده محصولاتشان بسیاری از وجوه ساختار مدیریتی آنها را یکپارچه کرده است تا آنجا که در حال حاضر یکی از واحدهای تولیدی روور به طور مشترک توسط هر دو شرکت مورد استفاده قرار میگیرد.
گرایش سربرس به این دو برند انگلیسی احتمالا بر پایه این باور شکل گرفته که قراردادهای کارگری در انگلیس به مراتب بهتر از آمریکا است و حتی هزینه فعالیت و نگاهداری تاسیسات تولیدی نیز در قیاس با آمریکای شمالی کاملا رقابتی است.
اگرچه گمان نمیرود سربرس از افزودن روور و جاگوار به کرایسلر منافع چندانی به دست آورد اما احتمال یافت راهی برای یکپارچه کردن فعالیتهای جیپ و جاگوار خیلی زیاد است.
یک دنیا دلیل برای فروش جاگوار و روور
رسانههای انگلیسی میگویند یک شرکت سرمایهگذاری خصوصی انگلیسی موسوم به الکمی پارنرز در حال تامین منابع مالی کافی برای خرید جاگوار و لندروور است اما مدیریت این شرکت در واکنش به این خبر ادعا کرد رغبت چندانی به خرید این دو برند از فورد ندارد. همچنین گفته میشود رنو و فیات هم در زمره متقاضیان بالقوه خرید سهام این دو برند صاحب نام انگلیسی هستند.
فورد میگوید بهرغم همه تلاشهای به عمل آمده نتوانسته به هدف کاهش ۵درصدی مواد اولیه مصرفی در شرکتهای زیر مجموعه خود در ماه مه دست یابد.
علاوه بر این کارشناسان میگویند فورد با سرعتی زیاده از حد منابع مالی خود را برای طرح نوسازی این شرکت هزینه میکند که این روند احتمال پایان زود هنگام این منابع در میانه راه برنامه نوسازی را افزایش داده است.
این در حالی است که بازار فروش محصولات فورد چندان خوب نیست و این شرکت از رقبای خود عقب مانده است. اگرچه ۵/۱ تا ۲میلیارد دلاری که فورد از فروش جاگوار و روور به دست میآورد هم به پیشبرد اهداف این شرکت کمک میکند اما علت اصلی فروش این دو برند تامین منابع مالی که احتراز از خطر زیاندهی بیشتر این دو در آینده است، پیشبینی میشود
یان راجرز، از تحلیلگران ارشد سیتیگروپ میگوید فروش این دو برند قطعا به نفع فورد است چرا که آنها در زمره برندهایی که در هسته فعالیت فورد قرار دارند نیستند و در عین حال نقدینگی ناشی از فروش این دو سهام نوسازی ساختار فورد را سرعت خواهد بخشید.
اگرچه راجرز اعتقاد دارد اگر فورد کمی شکیبایی به خرج دهد میتواند از فروش این دو برند تا ۸میلیارد دلار کسب کند اما با توجه به این که پیشبینی میشود فورد تا سال ۲۰۰۹ متضمن ۱۷میلیارد دلار زیان جدید شود چارهای جز فروش جاگوار و روور در این مقطع ندارد.
آلن مولالی، مدیرعامل جدید فورد که از ماه سپتامبر به این شرکت پیوسته است این نکته را به وضوح اعلام کرده که طرفدار گروه خودروهای ممتاز فورد نیست. فورد ماه گذشته آستین مارتین را که از این گروه بود به کنسرسیومی به رهبری دیوید ریچاردز با دریافت ۸۴۸میلیون دلار فروخت.
حیات بعد از PAG
فورد پس از فروش جاگوار و ولوو آیندهای نامطمئن در بازار خودروهای مجلل خواهد داشت. لینکلن تنها در بازار ایالات متحده و کانادا هواخواه دارد و به هیچ عنوان با کادیلاک جنرال موتورز، BMW، مرسدس بنز و لگزس تویوتا قابل قیاس نیست.
در این بین تنها برنده شرایط فورد را باید سربرس دانست که با بهره بردن از مشکلات غولهای خودروسازی از آب گلآلود به نفع خود ماهی میگیرد.
فورد شاید نتواند با حفظ جاگوار و روور از آنها سودی برای خود دست و پا کند اما سربرس با توجه به اهداف و انگیزههای خود قطعا میتواند.
ارسال نظر