اجرای برنامه نوسازی در فولکس واگن بار دیگر قربانی گرفت

شیما خیری- اجرای برنامه نوسازی ساختار مدیریتی گروه خودروسازی فولکس واگن آلمان این بار قربانی دیگری گرفت.

روابط عمومی این شرکت عاقبت پس از هفته‌ها سکوت، خبر کناره‌گیری ولفگانگ برنارد، مدیرعامل این شرکت و طراح اصلی برنامه انجام اصلاحات در این شرکت را تایید کرد. بسیاری از فعالان صنعت خودرو در اروپا از اواسط نوامبر انتظار حذف برنارد از ساختار مدیریتی این شرکت را می‌کشیدند چرا که پیش از این، برند پیشت‌سرایدر، مدیرعامل شرکت فولکس واگن هم در منازعه قدرتی سخت با فردیناند پیش، رییس هیات‌مدیره گروه خودروسازی فولکس واگن به‌رغم به پایان نرسیدن دوره فعالیت خود کنار گذاشته شده بود.

آنچه پیش از وداع برنارد با فولکس واگن موجبات نگرانی سهامداران این شرکت را فراهم آورده وضعیت برنامه نوسازی ساختار این شرکت پس از رفتن او است. فردیناند دودنهوفر، مدیر منابع انسانی واحد تحقیقات خودرو فولکس واگن می‌گوید: با رفتن برنارد برنامه نوسازی ساختار این شرکت مورد بازبینی قرار می‌گیرد و با طمانینه بیشتری پیگیری خواهد شد.

ادامه برنامه افزایش بهره‌وری

در حالی که گمان می‌رود با رفتن برنارد روند نوسازی ساختار مدیریتی فولکس واگن به نقطه پایانی خود نزدیک شود لیکن منابع آگاهی در درون این شرکت از ادامه این برنامه خبر می‌دهند.

ساختار مدیریتی فولکس واگن که از دیرباز به‌دلیل تملک بخش اعظم سهام آن توسط دولت برگرفته از سیاست‌های دولت، بوده به احتمال زیاد در سایه تحولات اخیر شاهد جدی‌ترین تغییرات طی نیم قرن گذشته خواهد بود.

این شرکت طی دو سال گذشته به‌دلیل اختلافات به وجود آمده بین ‌‌ناظر دولتی در هیات‌مدیره این شرکت، مدیران عامل برندها و کارگران، عملا از کنترل خارج شده بود.

وجود خصومت‌های آشکار و نهان بین مدیران ارشد بزرگ‌ترین ‌خودروساز، ادامه روند اجرای برنامه نوسازی ساختار این شرکت را حتی برای کسی مثل برنارد هم مشکل کرده بود.

تلاش ‌برای یکپارچه کردن ساختار مدیریت فولکس واگن در عمل محدود شدن نفوذ دولت ایالت ساکسونی سفلی، به عنوان یکی از سهامداران اصلی این شرکت را در هیات‌مدیره به دنبال داشته است.

سال گذشته شرکت پورشه که توسط خانواده پیتش کنترل می‌شود با افزودن به سهام خود در فولکس واگن و کسب مجموعا ۴/۲۷درصد سهام به بزرگ‌ترین سهامدار این شرکت تبدیل شد.به ظاهر هنوز تا پایان برنامه او راه زیادی مانده و این مهندس ثروتمند تا رسیدن به خواسته خود و دستیابی به کنترل کامل بر فولکس واگن از پا نخواهد نشست.

گمان می‌رود تا پایان سال‌جاری یکی از قوانین داخلی آلمان که براساس آن سهامداران فولکس واگن که بیش از ۲۰درصد سهم در این شرکت دارند حداکثر ۲۰درصد حق رای خواهند شد،‌ از سوی کمیسیون اروپایی ملغی شود.

لغو این قوانین به معنای باز شدن دست پیتش و پورشه در بسط کنترل خود بر فولکس واگن است. اگر پورشه بتواند منطبق با سهم خود در هیات‌مدیره فولکس واگن حق رای کسب کند ممکن است درخواست خرید مابقی سهام این شرکت را مطرح کند.

دادنهوفر می‌گوید: اگر فولکس واگن به زیرمجموعه پورشه تبدیل شود پیتش برای اتخاذ تصمیم‌های خود دیگر الزامی به جلب نظر نمایندگان اتحادیه کارگران این شرکت در هیات‌مدیره نخواهد داشت.

مشکل اینجا است که پیتش به نمایندگان اتحادیه کارگران فولکس واگن مدیون است چون در غیاب حمایت‌های آنان نمی‌توانست طرح‌های خود از جمله برنامه اصلاح ساختار این شرکت را دنبال کند.

ده نماینده اتحادیه کارگران در هیات‌ مدیره در ماه نوامبر همگرا با خواسته پیتش به عزل پیشت سرایدر رای مثبت دادند، این گامی بلند در راستای تقویت جایگاه پیتش بود.

رابطه نزدیک او با نمایندگان اتحادیه کارگران فولکس واگن یک نتیجه دیگر خواهد داشت و آن کند شدن طرح نوسازی ساختار برنارد است.

اهداف جاه‌طلبانه

نتیجه مثبت خانه‌تکانی در ساختار مدیریتی فولکس واگن شکل‌گیری مدیریتی یکپارچه و قدرتمندتر در راس هرم این شرکت خواهد بود که کسانی چون مارتین و نیترکن به عنوان مدیرعامل و ندلین ویدکینگ به عنوان مدیرعامل برند فولکس واگن را در برمی‌گیرد.

ویدکینگ قول داده از همه تجربه و توان خود استفاده کند تا فولکس واگن را به رقیبی جدی برای تویوتا تبدیل کند. فولکس واگن ممکن است برای دستیابی به این هدف راهی طولانی پیش‌رو داشته باشد اما برای او که شرکتش تاکنون پنج میلیارد دلار برای افزایش سهام خود در فولکس واگن سرمایه‌گذاری کرده و اعتقاد دارد فولکس واگن معدن طلایی‌‌است که هنوز به درستی از آن برداشت نشده این صرفا یک شعارنیست. اگرویدکینگ، وینترکن و پیتش دست در دست هم گذاشته و با جدیت افزایش توان رقابتی فولکس واگن را دنبال کنند به احتمال زیاد از تلاش‌‌های خود نتیجه خواهند گرفت.فولکس واگن در‌حال‌حاضر طرحی را دنبال می‌کند که براساس آن ۱۴هزار فرصت شغلی حذف خواهد شد و برای افزایش سوددهی این شرکت به ۶/۶میلیارد دلار در سال نیاز دارد و همچنین قرار است ۱۳میلیارد دلار روی برنامه ارتقای توان تولید این شرکت طی چهار سال هزینه شود.