بیم ناشی از تمام شدن ذخایر نفتی، افزایش میزان آلودگی و بالا رفتن قیمت سوخت شرکت‌های اتومبیل‌سازی، دولت‌ها را بر آن داشته است تا به فکر جایگزینی نفت و بنزین و گاز با منابع قابل تجدید انرژی باشند. به گزارش خبرگزاری موج، بشر نیازمند تکنولوژی‌ایی است که وابستگی آن را به نفت کاهش دهد و آلودگی زیست‌محیطی ناشی از مصرف سوخت‌های کنونی را پایین آورد. افزایش کیفیت حمل‌و‌نقل بهترین نقطه شروع برای آغاز تلاش‌ها جهت کاهش گازهای آلاینده اتومبیل‌ها مانند دی اکسید کربن است. آمار نشان می‌دهد در حدود ۳۳ درصد از گازهای دی اکسید کربن ساتع شده در هوا ناشی از سیستم حمل‌و‌نقل شهری است.

یک راه حل این مساله استفاده از اتومبیل‌های هیبریدی و اتومبیل‌های الکتریکی است زیرا مزایای بسیاری در استفاده از این نوع اتومبیل‌ها نسبت به اتومبیل‌های بنزینی وجود دارد.

استفاده از این نوع اتومبیل‌ها موجب صرفه‌جویی در مصرف سوخت و هزینه‌ها می‌شود. در مورد اتومبیل‌های دو سوخته بنزینی-الکتریکی و اتومبیل‌هایی که تماما با نیروی الکتریکی کار می‌کنند نه تنها می‌توانیم در هزینه‌ها به مقدار قابل‌توجهی صرفه‌جویی کنیم بلکه این خودروها از نظر زیست محیطی هم بسیار مقرون به صرفه هستند.

از سوی دیگر افزودن بر تعداد باتری‌های قابل شارژ در اتومبیل‌های هیبریدی بنزینی-الکتریکی موجب می‌شود میزان استفاده از بنزین در این خودروها کاهش یابد.

در ضمن اتومبیل‌هایی که تماما الکتریکی هستند به بنزین نیاز ندارند و هیچ گونه آلاینده‌ای را هم تولید نمی‌کنند.

در حقیقت حتی اگر از اتومبیل‌های بنزینی به اتومبیل‌های هیبریدی قابل شارژ روی آوریم به طور متوسط با ۴۲درصد کاهش در میزان دی اکسید کربن ناشی از خروج گاز از اتومبیل‌ها روبه‌رو خواهیم شد.

استفاده از انرژی خورشیدی

سوخت‌های فسیلی در طبیعت محدود و برای ادامه زندگی در کره زمین ضروری هستند. تقریبا تمام انرژی روی زمین از طریق خورشید تامین می‌شود بنابراین سوخت مورد نیاز اتومبیل‌ها نیز باید از طریق خورشید تامین شود.

سوخت‌های فسیلی برای این منظور کافی نیستند زیرا اتفاقات زمین شناسی نادر و هزاران میلیون سال زمان لازم است تا این نوع سوخت (سوخت‌های فسیلی) تولید شوند.

هر ساله در حدود ۳۵۰میلیون تراوات (تریلیون وات) ساعت انرژی خورشیدی به زمین می‌رسد. در حالی که ۵/۳ میلیارد سال فتوسنتز لازم است تا ذخایر نفتی‌ایی برابر یک میلیون تراوات ساعت انرژی تولیدشوند.

با انجام محاسبات ریاضی علت استفاده مستقیم از تشعشع و پرتو افشانی خورشید را که در حدود یک کادریلیون (عددیک با پانزده صفر به توان ۲) بار کارآمدتر از سوخت‌های فسیلی هستند را در می‌یابیم.

بیو‌سوخت‌ها مانند اتانول و بیودیزل هم می‌توانند در ساخت اتومبیل‌هایی که سوخت پاکیزه‌تری را مصرف می‌کنند، کمک‌کننده باشند، این نوع سوخت‌ها از غلات و ساقه‌های نیشکر تامین می‌شوند اما نباید فراموش کنیم که برداشت بیش از حد محصولات کشاورزی در ده هزار سال آینده بشر را با کمبود مواجه خواهد ساخت.

فتوسنتز گیاهان حداکثر یک درصد از تبدیل انرژی خورشید به کربوهیدرات‌ها را انجام می‌دهند. تولید ۱۰تا ۳۰درصد بیوسوخت‌ها از کربوهیدرات‌ها و سپس تصفیه آنها جهت تامین سوخت انواع مختلفی از اتومبیل‌ها، به مراحل انجام این عملیات و فاصله موجود برای استفاده از این سوخت‌ها بستگی دارد که تنها ۱۰تا ۲۰درصد از سوخت‌رسانی داخلی موتور را می‌شود از این طریق تامین کرد و بیو‌سوخت‌هایی که از طریق خورشید به این ترتیب تهیه می‌شوند فقط ۰۱/۰تا ۰۷/۰درصد سوخت داخل اتومبیل‌ها را می‌توانند تامین کنند.

اما می‌توان با استفاده از فتوولتائیک (قدرت زای نوری) بر تولید الکتریسیته از انرژی خورشیدی ۵ تا ۲۰درصد افزود همچنین می‌توان تولید الکتریکی گرمای خورشیدی را تا ۳۵درصد افزایش داد.

ترکیب انرژی خورشیدی با باتری‌های الکتریکی می‌تواند راه دیگری برای ایجاد یک منبع سوخت قابل‌تجدید باشد.

کارایی و فعالیت مفید باتری‌های متنوع و مختلف قابل شارژ کنونی بین ۸۰ تا ۹۰درصد است، این مقدار برای موتورهای الکتریکی بیش از ۹۰درصد است، بنابراین کارایی نیروی الکتریکی- خورشیدی بین ۳ تا ۳۰درصد خواهد بود. این ارقام موجب می‌شوند تا مزایای اتومبیل‌هایی که با سوخت‌های الکتریکی-خورشیدی کار می‌کنند ۵۰ تا ۳هزار بار بیشتر از اتومبیل‌هایی باشند که از بیوسوخت‌ها استفاده می‌کنند.

آلودگی زیست محیطی اتومبیل‌های الکتریکی صفر است، الکتریسیته مورد نیاز برای شارژباتری این اتومبیل‌ها هم باید از منابع انرژی قابل تجدید مانند خورشید یا باد تهیه شود.

اما اگر شارژ اتومبیل‌های الکتریکی توسط انرژی هسته‌ای یا سوخت زغال سنگ صورت گیرد به همان میزان هزینه در بر خواهد داشت که اتومبیل‌های رایج کنونی دارند. خوشبختانه منابع قابل تجدید انرژی برای شارژ اتومبیل‌های الکتریکی و هیبریدی قابل استفاده هستند.