با وجود محدودیتهای بینالمللی مدیرعامل رنو پارس تاکید کرد
رنو در ایران میماند
گروه خودرو- در روزهایی که محدودیتهای بینالمللی علیه کشور افزایش یافته و صنعت خودرو نیز به سهم خود متاثر از این ماجرا شده است، رنوییها صحبت از «ماندن» میکنند و ظاهرا قصد پشت کردن به صنعت و بازار خودرو ایران را ندارند. آنطور که مدیرعامل رنوپارس (شرکت تامینکننده قطعات محصولات رنو در ایران) در گفتوگوی خود با ایسنا تاکید کرده، رنو با وجود محدودیتهای بینالمللی، می خواهد حضوری طولانی و استراتژیک در ایران داشته باشد. حال اینکه چرا رنو با وجود دولتی بودن و ارتباط غیرمسالمتآمیز فرانسه با ایران، خیال قطع همکاری و رفتن ندارد، پرسشی است که به نظر می رسد پاسخ آن در سابقه حضور این شرکت در ایران و همچنین شرایط فعلی رنو نهفته است. اگر به تقویم صنعت خودرو کشور نگاهی بیندازیم، متوجه می شویم سابقه حضور رنو در این صنعت به پیش از انقلاب برمیگردد، به دورانی که فرانسویها با «ژیان» به ایران آمده بودند و این خودرو کوچک و کم حجم و خاطره انگیز، مقدمه ساز حضور سایر خودروسازان فرانسوی در ایران شده بود. رنو که به گفته کارشناسان، در انتخاب بازارهای جهانی، بسیار حساس است، با محصولی به نام «رنو۵» قدم به ایران گذاشت و این خودرو نیز به سهم خود برای ایرانیها خاطره انگیز به حساب میآید.
آن زمان رنو به دنبال همکاری مشترک با خودروسازان کشور نبود و بیشتر قصد محک زدن و حضور در بازار ایران را داشت، اما پس از انقلاب تمایل خود برای آغاز همکاریهای مشترک را اعلام کرد. این شرکت فرانسوی قصد داشت محصول جدیدی را در ایران مونتاژ کند، اما بنا به دلایلی موفق نشد و همکاری رنو و خودروسازی ایران تا مدتها بعد که «پیکی» (PK) به میهمانی پارس خودرو آمد، پا نگرفت.
هرچند PK تیراژ چندانی نداشت و خودروی به روزی محسوب نمیشد، اما به هر حال مقدمات همکاری با رنو را فراهم آورده بود و حتی پارس خودرو قصد داشت روی پلتفرم آن اصلاحاتی را انجام دهد و محصولی جدید بسازد.
این اتفاق البته هیچگاه رخ نداد و رنو و خودروسازی ایران تا اوایل دهه هشتاد که پای پلت فرم مشترک X۹۰ به میان آمد، منتظر آغاز مشارکتی برد-برد و ریشه ای ماندند.
اگرچه قرارداد پلت فرم مشترک X۹۰ حواشی زیادی داشت و این حاشیهها اجازه نداد پروژه سر وقت آغاز شود و اهداف و برنامههای آن تحقق یابد، اما به اعتقاد کارشناسان، این قرارداد نقش زیادی در انتقال دانش فنی روز به قطعهسازان ایرانی ایفا کرد و صنعت خودرو کشور از مزایای آن منتفع شد.
در حال حاضر نتیجه قرارداد پلت فرم مشترک X۹۰، تولید دو محصول به نامهای «تندر-۹۰» و «مگان» است، محصولاتی که در زمره خودروهای باکیفیت تولید داخل به شمار میروند. اما دقت در جزئیات قرارداد موردنظر از این نکته حکایت میکند که رنو از ابتدا نیز قصد حضور طولانی مدت در ایران را داشته، زیرا اگر این گونه نبود، ریسک سرمایهگذاری را در ایران نمیپذیرفت و به آموزش سختگیرانه قطعهسازان کشور نمیپرداخت.
اگر به لحاظ تاریخی همکاری خودروسازی ایران را با فرانسویها بسنجیم، متوجه میشویم «پژو» حضور پررنگتری داشته، اما با این حال «رنو» عمقیتر و دوجانبهتر کار کرده است.
نوع خودروهای تولیدی و کیفیت آنها، نحوه سرمایهگذاری و در نظر گرفتن نیاز مشتری، از جمله مواردی است که پژو و رنو در زمینه آنها، عملکردی متفاوت را از خود در صنعت و بازار خودرو ایران نشان دادهاند.
نگاهی به این تفاوتها، از این نکته حکایت میکند که اگرچه پژو در کل عملکرد موفقیتآمیزتری در بازاریابی و تولید داشته، اما رنو با وجود سهم بسیار اندکی که در خودروسازی و بازار خودرو ایران دارد، توانسته محصولاتی همواره باکیفیت را در اختیار مشتری ایرانی قرار دهد.
البته با این وجود، هم اکنون پژو پس از کیا (پراید)، شریک اصلی خودروسازی ایران به حساب میآید و بعید است رنو به این زودیها به رقیبی جدی برای پژو در بازار کشور تبدیل شود.
به نظر میرسد پژو با درنظر گرفتن روشی محتاطانه در طول این بیست سال و اندی، هیچگاه زحمت سرمایهگذاری و انتقال تکنولوژی روز را به خودروسازی ایران، به خود نداده است، حال آنکه رنو اولین شرکتی است که ریسک سرمایهگذاری کلان در خودروسازی ایران را پذیرفت و با سرمایهای میلیون یورویی، قدم به کشور گذاشت. هم اکنون به اذعان فعالان صنعت خودرو، به دلیل سرمایهگذاری مشترک رنو و خودروسازان داخلی، ایرانخودرو و سایپا توانایی طراحی بدنه جدید روی پلتفرم تندر-۹۰ را داشته و میتوانند آن را با نشان خود تولید و عرضه کنند.
چرایی ماندن رنو در ایران
یکی از مهمترین آثار سرمایهگذاری رنو در خودروسازی ایران را باید انتقال تکنولوژی و فناوری روز این شرکت به قطعهسازان کشور دانست. بسیاری از کارشناسان معتقدند با ورود رنو به خودروسازی ایران، قطعهسازان داخلی به واسطه سختگیریهای این شرکت، یک دوره کارآموزی موفق را پشت سر گذاشته و با تکنولوژی روز خودروسازی اروپا آشنا شدند. در واقع قطعهسازان داخلی که تا پیش از رنو، چندین سال با پژو کار میکردند، حضور رنو را رنسانسی در فعالیت و عملکرد خود میدانند.
اگرچه با توجه به محدویتهای بینالمللی، تمایل رنو برای ماندن در ایران کمی عجیب به نظر میرسد (خصوصا اینکه رنو خودروساز دولتی فرانسه محسوب میشود)، اما وقتی به شرایط فعلی این شرکت در بازارهای جهانی نگاه می کنیم، متوجه میشویم اوضاع فروش و درآمدش چندان بر وفق مراد نیست.
آنطور که از آخرین اخبار بر می آید، فروش این شرکت در ماه ژانویه ۳۳ درصد افت کرده و این نشان میدهد از دست دادن بازارها برای رنو، کاری غیر عقلانی در این شرایط است. به عبارت بهتر، ایران هم اکنون بازار مناسبی برای رنو به حساب می آید و طبیعی است که این شرکت نخواهد اوضاع فروش جهانی خود را بدتر کرده و یکی از بازارهای بکرش را از دست بدهد.
رنو در ایران می ماند
اما ببینیم مدیرعامل رنوپارس در تازه ترین اظهارات خود که حول محور محدودیتهای بینالمللی میچرخد، چه گفته است.
پیمان کارگر در گفت و گوی خود با ایسنا از عزم جدی رنو برای حضور و گسترش فعالیتهای خود در ایران خبر میدهد و تاکید میکند که اگرچه تحریمها مشکلاتی را در راه همکاریهای دوجانبه ایجاد کرده، اما در نهایت تمام این مشکلات برطرف خواهد شد.
وی می افزاید: رنو به دنبال تبدیل شدن به شریک استراتژیک صنعت خودرو ایران بوده و علاوه بر ادامه حضور در ایران، فعالیتهای خود را نیز گسترش خواهد داد و اینها همان اقدامات اساسی است که آینده را خواهد ساخت.
مدیرعامل رنوپارس با بیان اینکه محدودیتهای بینالمللی، فعالیتهای اقتصادی را برای رنو و شرکتهای قطعهساز خودروساز ایرانی مقداری سخت کرده است، ادامه می دهد: با این حال برنامه شرکت رنو حضور طولانی مدت و استراتژیک در ایران است، بنابراین سختیهای ناشی از تحریم را نیز باید با همکاری دوستان ایرانی حل کرده و جلو برویم.
کارگر همچنین در واکنش به اینکه دولت فرانسه یکی از پیگیرترین کشورها در بحث محدودیتهای بینالمللی ایران بوده است، میگوید: در این زمینه دو موضوع مسائل سیاسی و انتخابات ریاست جمهوری فرانسه مطرح است. مسائل سیاسی غیر دائمی بوده و میآیند و میروند و انتخابات ریاست جمهوری فرانسه نیز در پیش است و به هر حال چنین مسائلی تغییر میکنند. ضمن اینکه در هر کشوری یک سیستم سیاسی و یک سیستم اقتصادی وجود دارد که فارغ از مسائل سیاسی، اقتصاد پابرجا میماند.
وی با اشاره به اینکه در فرانسه فعالیتهای مربوط به صنعت خودرو به هیچ وجه در بحث محدودیتهای بینالمللی مطرح نیست، میافزاید: البته به دلایلی همچون مشکلات
نقلوانتقال پول در سیستم بانکی، فعالیت رنو در ایران مشکل شده است، اما خود صنعت خودرو به هیچوجه در شمول تحریمها نبوده و نخواهد بود، بنابراین مشکلی در ادامه فعالیتهای رنو در ایران وجود ندارد.
مدیرعامل رنوپارس ادامه می دهد: رنو تصمیم گرفته که با وجود تمام مشکلات در کنار مشتریان و دوستان ایرانی خود در دراز مدت بماند. فراتر از آن تصمیم ما این است که رنو به شریک استراتژیک صنعت خودرو ایران تبدیل شود، بنابراین علاوه بر ماندن در ایران، تصمیم به گسترش فعالیتهای خود در اینجا داریم.
کارگر تاکید می کند:به هیچ وجه تصمیم ما این نیست که مانند برخی خودروسازان به دلیل اینکه فشار و ریسک فعالیت در ایران افزایش یافته، تنها به فعالیتهای فعلی خود در ایران ادامه داده و برای گسترش فعالیتها به کشورهای دیگر برویم تا در آینده پس از حل مشکلات فعلی دوباره برگشته و به دنبال گسترش فعالیتهای خود در ایران باشیم.
وی با بیان اینکه به هرحال فشارهایی در مورد محدودیتهای بینالمللی روی رنو نیز وجود داشته و حتی به رنو گفتهاند که چرا در ایران فعالیت میکنید، تاکید میکند: ما نیز در پاسخ گفتیم که تحریمها مربوط به مسائل دیگری است و ربطی به صنعت خودرو ندارد و دولت فرانسه هم اعلام کرده مشکلی برای ادامه فعالیت ما در ایران به وجود نمیآید.
کارگر با تاکید بر اینکه ورود خودروهای لوکس رنو به ایران نیز تحت تاثیر تحریمها قرار نخواهد گرفت، میافزاید: واردات را گسترش میدهیم و در سه سال آینده، خودروهای کیفی و با ایمنی بالا را در بهترین شرایط به مشتریان ایرانی عرضه خواهیم کرد.
ارسال نظر