دیروز در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تصویب شد
متن کامل قطعنامه ۱+۵ درباره PMD
اجرای برنامه جامع اقدام مشترک و راستی‌آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه شماره ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) شورای امنیت سازمان ملل متحد
پیش‌نویس قطعنامه ارائه شده توسط چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلستان و ایالات‌متحده.
ارائه شده ذیل دستور کار: «ارزیابی نهایی در مورد موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته‌ای ایران.
اجرای برنامه جامع اقدام مشترک و راستی‌آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد
پیش‌نویس قطعنامه ارائه شده توسط چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلستان و ایالات‌متحده.
ارائه شده ذیل دستور کار: «ارزیابی نهایی در مورد موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته‌ای ایران.»
شورای حکام،
(الف) با یادآوری همه قطعنامه‌ها و تصمیم‌های مصوب شورای حکام در مورد برنامه هسته‌ای ایران،
(ب) همچنین با یادآوری تصمیم‌های شورای حکام راجع به ارائه همکاری‌های فنی به ایران،
(ج) همچنین با یادآوری گزارش‌های مدیرکل درخصوص این موضوع و مدنظر قرار دادن گزارش‌های اخیر وی مندرج در GOV/ 2015/ 53, GOV/ 2015/ 54, و GOV/ 2015/ 68،
(د) با تاکید بر ضرورت تبعیت کامل کلیه دولت‌های عضو معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای از تکالیف خود و با یادآوری حق دولت‌های عضو وفق مواد یک و 2 معاهده برای توسعه تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی هسته‌ای برای مقاصد صلح‌آمیز بدون تبعیض وفق ماده 4 این معاهده
(ه) با تمجید از دبیرکل و دبیرخانه به‌خاطر تلاش‌های حرفه‌ای و بی‌طرفانه برای اجرای موافقت‌نامه پادمان در ایران و به‌خاطر انجام فعالیت‌های ضروری راستی‌آزمایی و نظارت مرتبط با هسته‌ای طبق برنامه اقدام مشترک مورد توافق بین 1+5 و ایران در تاریخ 24 نوامبر 2013 (و) با استقبال از انعقاد برنامه جامع اقدام مشترک توسط 1+5 در تاریخ 14 ژوئیه 2015 که طبق قطعنامه شماره 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد مورخ 20 ژوئیه 2015 مورد تایید قرار گرفت و نیز «نقشه راه برای روشنگری درخصوص موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع‌به برنامه هسته‌ای ایران» که در تاریخ 14 ژوئیه 2015 بین ایران و آژانس توافق شد و در سند شماره GOV/ INF/ 2015/ 2014 درج شده است.
(ز) با راهنمایی گرفتن، از جمله از تاکید شورای امنیت سازمان ملل متحد در قطعنامه 2231 (2015) مبنی بر اینکه «انعقاد برجام نشانگر یک تغییر اساسی در رسیدگی به این موضوع است».
(ح) با استقبال از اینکه همه مشارکت‌کنندگان در برجام گام‌هایی برای ایفای تعهدات خود وفق برجام برداشته‌اند.
(ط) با وقوف به ماهیت درازمدت مفاد برجام و آثار آن برای آژانس.
(ی) با آگاهی از پیوست شماره 3 برجام که در آن مولفه‌های همکاری هسته‌ای با ایران در چارچوب برجام از جمله از طریق همکاری فنی با آژانس، به نحو مقتضی مشخص شده است.
(ک) با یادآوری تصمیم مورخ 25 اوت 2015 برای ارائه مجوز به مدیرکل جهت اجرای راستی‌آزمایی و نظارت مورد نیاز در مورد تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران طبق برجام و ارائه گزارش برای کل دوره آن تعهدات مشروط به وجود منابع موردنیاز و منطبق با رویه‌های پادمانی استاندارد آژانس و تصمیم مربوط به ارائه مجوز به آژانس برای مشورت و تبادل اطلاعات با کمیسیون مشترک به نحو پیش‌بینی شده در گزارش مدیرکل در سند GOV/ 2015/ 53،
(ل) با تاکید بر نقش مستقل و ضروری آژانس در راستی‌آزمایی تبعیت ایران از تکالیف خود طبق موافقت‌نامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی، شامل دوره‌ای که به‌صورت موقت اجرا خواهد شد و در این قالب از حیث ارائه اطمینان معتبر مبنی بر ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران و با تاکید بر نقش مهم آژانس در راستی‌آزمایی اجرای کامل تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران وفق برجام.
(م) با استقبال از تاکید مجدد ایران در برجام مبنی بر اینکه ایران تحت هیچ شرایطی هیچگاه به‌دنبال توسعه یا تحصیل سلاح‌های هسته‌ای نخواهد رفت و موافقت ایران برای خودداری از فعالیت‌هایی که می‌تواند منجر به توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌ای شود.
1- از تعهدات پذیرفته شده توسط ایران طبق برجام برای اجرای موقت پروتکل الحاقی به موافقت‌نامه جامع پادمان طبق ماده 17 (ب) پروتکل الحاقی، تلاش برای تصویب آن طبق بازه زمانی پیش‌بینی شده در پیوست شماره 5 برجام و اجرای کامل کد اصلاحی 1/ 3 ترتیبات فرعی موافقت‌نامه پادمان، که در تاریخ 18 اکتبر 2005 توسط ایران به مدیرکل آژانس اعلام شد، استقبال می‌کند.
2- یادآوری می‌نماید که طبق قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد همه مفاد برجام تنها برای اجرای آن بین 1+5 و ایران است و نباید از آنها تلقی ایجاد سابقه برای هر دولت دیگر یا برای اصول حقوق بین‌الملل و حقوق و تکالیف وفق معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای و سایر اسناد مرتبط و نیز برای اصول و رویه‌های شناخته شده بین‌المللی شود.
3- در این رابطه تاکید می‌کند که راستی‌آزمایی و نظارت آژانس بر تعهدات مرتبط هسته‌ای ایران که در برجام پیش‌بینی شده است نباید به‌عنوان ایجاد سابقه‌ای برای رویه‌های استاندارد راستی‌آزمایی آژانس تلقی شود و همچنین تاکید می‌نماید که این امر نباید به نحوی تفسیر شود که به هر نحوی با حقوق و تکالیف آژانس برای راستی‌آزمایی تبعیت دولت‌ها از موافقت‌نامه‌های پادمانی آنها و در موارد مرتبط با پروتکل‌های الحاقی و گزارش آنها به شورای حکام تعارض پیدا کند یا آنها را تغییر دهد.
4- از دبیرکل درخواست می‌کند تا:
یک) قبل از هر جلسه فصلی عادی شورای حکام و تا زمانی که شورای حکام رسیدگی به موضوع ایران را خاتمه نداده است، گزارش مکتوبی در مورد اجرای تعهدات برجامی ایران و موضوعاتی را که مرتبط با راستی‌آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد می‌شود، ارائه کند و بعد از آن نیز قبل از هر جلسه فصلی عادی شورای حکام، گزارش‌های مکتوب به‌روزرسانی راجع به اجرای تعهدات مربوطه ایران وفق برجام برای کل دوره آن تعهدات ارائه کند، مگر اینکه شورا به‌گونه دیگری تصمیم بگیرد.
دو) در این رابطه، در هر زمان که مدیر کل دلایل منطقی مبنی بر وجود موضوع مورد نگرانی داشته باشد، طبق قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد یا اساسنامه آژانس، به شورای حکام برای اقدام مقتضی و همزمان به شورای امنیت سازمان ملل متحد، گزارش بدهد.
5- از دبیرخانه آژانس در انجام فعالیت‌هایی که طبق قطعنامه شماره 2231 (2015) و برجام بر عهده آن گذاشته شده است، حمایت می‌کند.
6- همچنین از مشورت و تبادل اطلاعات آژانس با کمیسیون مشترک حمایت می‌کند.
7- از همه دولت‌های عضو می‌خواهد با آژانس برای انجام وظایفی که به این قطعنامه مرتبط است همکاری کنند.
8- گزارش مدیرکل به شورای حکام مندرج در GOV/ 2015/ 68 را که در راستای نقشه راه روشنگری در مورد موضوعات باقیمانده گذشته و حال مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران، شامل ارزیابی نهایی از کلیه موضوعات باقیمانده گذشته و حال مندرج در گزارش مدیرکل به تاریخ نوامبر 2011 در سند GOV/ 2011/ 65 است، مورد لحاظ قرار می‌دهد.
9- همچنین ملحوظ می‌دارد که همه فعالیت‌ها در نقشه راه برای روشن ساختن موضوعات باقیمانده گذشته و حال مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران طبق برنامه زمانی توافق شده انجام شده و علاوه بر این ملحوظ می‌دارد که این امر رسیدگی به این دستور کار [موضوعات باقیمانده گذشته و حال] توسط شورای حکام را خاتمه می‌دهد.
10- مجددا تاکید می‌کند که ایران باید به‌طور کامل و به موقع با آژانس همکاری کند از جمله از طریق اجرای موافقت‌نامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی، شامل ارائه دسترسی [و] تاکید می‌کند که این همکاری و اجرا[ی موافقت‌نامه و پروتکل] برای حصول نتیجه‌گیری گسترده‌تر توسط آژانس مبنی بر اینکه کلیه مواد هسته‌ای در ایران در فعالیت‌های صلح‌آمیز قرار دارند ضروری است و همچنین مجددا تاکید می‌کند که ایران باید به‌طور کامل و به موقع از طریق اجرای تعهدات مرتبط هسته‌ای خود وفق برجام، از جمله به شرح مندرج در بخش Q پیوست شماره یک برجام و بند 7.6 پیوست شماره 4 برجام با آژانس همکاری کند.
11 - تصمیم می‌گیرد که بلافاصله پس از وصول گزارش مدیرکل به شورای حکام مبنی بر اینکه آژانس تایید کرده است که ایران اقدامات مشخص شده در بندهای1.15 تا 11.15 1 پیوست شماره 5 برجام را انجام داده است، مفاد قطعنامه‌های GOV/ 2003/ 69 (12 سپتامبر 2003)، GOV/ 2003/ 81 (26 نوامبر 2003)، GOV/ 2004/ 21 (13 مارس 2004)، GOV/ 2004/ 49 (18 ژوئن 2004)، GOV/ 2004/ 79 (18 سپتامبر 2004)، GOV/ 2004/ 90 (29 نوامبر 2004)، GOV/ 2005/ 64 (11 اوت 2005)، GOV/ 2005/ 77 (24 سپتامبر 2005)، GOV/ 2006/ 14 (4 فوریه 2006)، GOV/ 2009/ 82 (27 نوامبر 2009)، GOV/ 2011/ 69 (18 نوامبر 2011) و GOV/ 2012/ 50 (13 سپتامبر 2012)، لغو خواهد شد و همچنین تصمیم می‌گیرد که تصمیم شماره GOV/ 2007/ 7 و تصمیم‌های بعدی راجع به ارائه مساعدت‌های فنی به ایران که از طریق کمیته همکاری‌های فنی آژانس (TACC) بر مبنای اسناد GOV/ 2008/ 47/ Add.3، GOV/ 2009/ 65، GOV/ 2011/ 58/ Add.3، GOV/ 2013/ 49/ Add.3 و GOV/ 2015/ 60/ Add.3 اتخاذ شده بود، لغو خواهد شد.
12- اهمیت احترام کلیه مشارکت‌کنندگان ذی‌ربط برجام به تعهدات مربوط به خود و تکالیف مربوطه را ملحوظ می‌دارد.
13- تصمیم می‌گیرد بلافاصله پس از وصول گزارش مدیرکل آژانس مبنی بر اینکه آژانس تایید کرده است که ایران اقدامات مشخص شده در بندهای 15/ 1 تا 15/ 11 پیوست شماره 5 را انجام داده است، دیگر به موضوع «اجرای موافقت‌نامه پادمان ان‌پی‌تی و مفاد ذی‌ربط اجرای قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران» نخواهد پرداخت و من بعد به یک دستور کار مستقل راجع به اجرای برجام و راستی‌آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد پرداخت.
14- تصمیم می‌گیرد تا 10 سال بعد از روز قبول برجام، یا تا تاریخی که مدیر کل گزارش بدهد که آژانس به نتیجه‌گیری گسترده‌تر برای ایران رسیده است، هر کدام زودتر اتفاق بیفتد، این موضوع را در دستور کار داشته باشد.
ارسال نظر