گروه دیپلماسی: تهران، شنبه بیست و پنجم مهر‌ماه، میزبان نشست مقدماتی کنفرانس امنیتی مونیخ بود. در این نشست یک روزه که نمایندگان بیش از ۶۰ کشور و سازمان بین‌المللی در آن شرکت کرده بودند، درباره برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) و پیامدهای منطقه‌ای و جهانی آن و نیز راهکارهای عبور از بحران‌های کنونی در خاورمیانه به ویژه بحران سوریه بحث و تبادل نظر شد.

کیهان برزگر، رئیس «پژوهشکده مطالعات راهبردی (استراتژیک) خاورمیانه» در گفت‌وگو با «ایرنا» برگزاری نشست مقدماتی کنفرانس امنیتی مونیخ در تهران را نشان‌دهنده افزایش اهمیت و نقش منطقه‌ای ایران عنوان و تاکید کرد: تحولات اخیر در خاورمیانه ابعاد تازه‌ای به خود گرفته است. به باور این استاد دانشگاه، رویکرد اصلی نشست‌های مونیخ تاکید بر پیوستگی امنیت منطقه‌ای، جهانی و پویایی بحران‌ها است. بر همین مبنا راه‌حل بحران‌ها هم باید همه‌جانبه باشد. برزگر افزود: «غرب و به‌ویژه اروپا در حال رسیدن به این نتیجه‌اند که باید بر راه‌حل سیاسی بحران و مشارکت همه کشورها تاکید کرد.» او هدف اجلاس‌های مونیخ را تقویت همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی برای مهار تهدیدهای جاری و آینده و یافتن راه‌حل‌های سیاسی برای آنها دانست و گفت: «جمهوری اسلامی ایران هم از آغاز بروز بحران‌های سوریه، عراق و یمن بر یافتن راه‌حل سیاسی و ضرورت انتقال سیاسی بر مبنای شکل‌گیری دولت‌های فراگیر در این کشورها تاکید کرده و اهمیت ویژه‌ای هم به نقش سازمان ملل و همکاری‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای داده است. » او افزود: «اکنون مدل ایران حتی جذاب‌تر هم شده است. تاکید بر آتش‌بس فوری، برگزاری انتخابات، انجام اصلاحات سیاسی و تضمین انتقال سیاسی، یعنی همان طرح چهارجانبه، به نوعی تامین‌کننده منافع ملی ایران و منافع جامعه بین‌المللی به‌طور همزمان است.» برزگر با تاکید بر اینکه رویکرد اصلی نشست‌های مونیخ تاکید بر پیوستگی امنیت منطقه‌ای و جهانی و پویایی بحران‌هاست، ادامه داد: «همین امر ضرورت مشارکت همه بازیگران درگیر در یک بحران به‌ویژه ایران را که جایگاه ویژه‌ای در منطقه دارد فراهم می‌کند.» این استاد دانشگاه معتقد است که اکنون همه بحران‌های فعلی از جمله افغانستان، عراق، سوریه و یمن ابعاد منطقه‌ای و بین‌المللی به خود گرفته‌اند و امنیت جهانی با امنیت منطقه‌ای گره خورده است. برزگر افزود: «از میان این بحران‌ها، البته بحران سوریه ویژگی خاصی دارد؛ چون ابعاد ژئوپلیتیک بحران، نظیر رقابت بازیگران منطقه‌ای در دوره انتقال سیاسی این کشور با ابعاد ایدئولوژیک- ارزشی آن (مسائل قومی-مذهبی و افراط‌گرایی) به هم متصل شده و این خود پیچیدگی خاصی به آن داده است.» او همچنین اضافه کرد: «غرب و به ویژه اروپا در حال رسیدن به این نتیجه است که باید بر راه‌حل سیاسی بحران و مشارکت همه کشورها تاکید کرد. به‌عنوان مثال اکنون آلمان خواهان نزدیکی ایران و عربستان برای حل این بحران است و تلاش‌های گسترده‌ای در سطح برگزاری کنفرانس علمی- سیاست‌گذاری یا سفر مسوولان سیاسی برای تحقق و تشویق همکاری‌های منطقه‌ای انجام می‌دهد.»