انتخاب: سخنرانی بنیامین نتانیاهو در زمینه معرفی آلترناتیو برای توافق هسته‌ای دچار مشکل بود. او اعلام کرد که واشنگتن باید توافق احتمالی فعلی را رد کند و از تهران بخواهد برنامه هسته‌ای خود را به‌طور کامل تعطیل کند و متعهد شود که هرگز دوباره آن را شروع نکند. از نگاه نتانیاهو، روس‌ها، اروپایی‌ها و چینی‌ها حاضرند تحریم‌ها را شدت ببخشند و فشارها علیه ایران را تشدید کنند که این بیشتر مانند رویاهای «پیتر پن» می‌ماند. بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵، مذاکرات هسته‌ای بین ایران و سه کشور اروپایی در جریان بود. ایران حاضر شده بود تعداد سانتریفیوژهای خود را در همان تعداد محدود نگه دارد و غنی‌سازی را در سطحی ادامه دهد که قابلیت ساخت بمب نداشته باشد و اورانیوم غنی‌شده را به میله‌های سوختی تبدیل کند. پیتر جنکینز نماینده وقت بریتانیا در آژانس انرژی اتمی گفت که ما همگی از پیشنهادهای ایران متحیر شده بودیم، اما مذاکرات به خاطر دولت بوش شکست خورد. اما نتیجه چه شد؟ آیا ایران به میز مذاکره بازگشت و تسلیم شد؟ نه، این کشور در مقابل تحریم‌ها ایستاد و سانتریفیوژهای آن از ۱۶۴ عدد به ۱۹ هزار رسید. این تئوری که ایران زیر تداوم فشارها کم می‌آورد، حقایق را نادیده گرفته است. ایران کشوری پرافتخار و ملی‌گرا است و ۳۶ سال تحریم غرب را همراه با قیمت پایین نفت تحمل کرده است. آنها همچنین با جنگی هشت ساله مواجه شدند. برنامه هسته‌ای ایران محبوب است، حتی سران اپوزیسیون داخلی ایران نیز از آن حمایت می‌کنند. نتانیاهو ۲۵ سال است که می‌گوید ایران در آستانه تولید سلاح هسته‌ای است. او در سال ۱۹۹۶ یعنی ۱۹ سال پیش خطاب به کنگره سخنانی را به زبان آورد که به سخنان چند روز پیش او در همین نهاد شباهت داشت. در واقع، نتانیاهو در طول ۱۰ سال گذشته، بارها گفته است که ایران یک سال تا بمب فاصله دارد. او باید بداند که رویاهایی از جنس رویاهای پیتر پن در قبال ایران جواب نمی‌دهد.