ایرنا: جک استراو، وزیر امور خارجه پیشین بریتانیا، در مقاله‎ای که روزنامه دیلی تلگراف آن را منتشر کرد، نوشت که دیدار دیوید کامرون، نخست وزیر این کشور با حسن روحانی رئیس‌جمهوری ایران پیامدهای مهمی در برخواهد داشت. متن این یادداشت از این قرار است: دیدار کامرون با روحانی بسیار مهم است. اگر دیدار آنها از این شناخت حکایت داشته باشد که منافع مشترک تهران- لندن در مورد امنیت منطقه‎ای، روابط دو سویه و موضوع هسته‎ای باید بر دشواری‎های تاریخی غلبه کند، پیامدهای بسیار مهمی در بر خواهد داشت اما مخاطرات زیاد است، شکست در رسیدن به توافق جامع هسته‎ای که باید طی هشت هفته آتی نتیجه قطعی آن مشخص شود، می‌تواند این دیدار را به یکی از اشتباهات عمده در عرصه سیاست خارجی تبدیل کند. روحانی ۱۰ سال قبل سکاندار مذاکرات هسته‌ای ایران به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی در زمان ریاست‌جمهوری محمد خاتمی بود. در آن زمان، دست یافتن به توافق بسیار نزدیک به نظر می‎رسید، اما به دلیل تندروی دولت جورج بوش رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا و ایستادگی این دولت برای مصالحه، در بسیاری از مسائل به شکست منجر شد. امروز با توجه به تهدید مشترک گروه داعش تحولات منطقه خاورمیانه در حال تغییر است. دشمنان قدیمی کنار رفته‌اند و ائتلاف‌های جدیدی هرچند به طور غیررسمی در حال شکل گیری است. امیدوارم کامرون به این موضوع پی برده باشد که ایرانی‌ها برای حفظ ثبات و امنیت در سوریه، شمال عراق و لبنان نقش کلیدی دارند. همان‌طور که شماری از نماینده‌های محافظه کار بریتانیا معتقدند گروه تماس جدیدی باید تشکیل شود که ایران عضو مهم آن باشد. در همین حال باید دانست نفوذ اسرائیل در اروپا رو به کاهش است. بنابراین روحانی بیش از آنچه می‏توانست تصور کند، برگ برنده و نقاط قوت در اختیار دارد. تمایل مردم ایران برای عادی‌سازی روابط با غرب نیز به سبب موفقیت نسبی دولت روحانی در داخل، ثبات اقتصادی، افزایش ارزش پول و کاهش نرخ تورم بیشتر شده است. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد مردم ایران خواستار توافق در زمینه موضوع هسته‎ای هستند، اما نه به هر قیمتی. هیچ مقام ایرانی نمی‌تواند بپذیرد حقوق انرژی هسته‌ای مسالمت‌آمیز ایران را به کلی ببخشد. از نظر من اجازه دادن به ایران برای اینکه بخش عمده‌ای از سانتریفیوژهای فعلی خود تحت نظارت‎‏های بین‌المللی را حفظ کند، مهم است.

بریتانیا و دیگر کشورهای عضو گروه ۱+۵ باید مراقب باشند با تحت فشار قرار دادن بیش از حد ایران از این کشور دشمن نسازند. اگر فشار زیاد شود، در نهایت بدون دست یافتن به هیچ توافقی مذاکرات خاتمه می‌یابد و اگر این امر محقق شود، شرکای مهم آمریکا تحت امر روسیه و چین از ائتلاف بین‌المللی علیه ایران کنار می‌روند.

مهم‌ترین شرکای تجاری اروپایی ایران یعنی آلمان، ایتالیا و فرانسه از قبل توسعه دادوستد با ایران را آغاز کرده‌اند. اگر بریتانیا بخواهد نفوذ خود را در ایران دست‌کم به اندازه دیگر کشورهای اتحادیه اروپا افزایش دهد، باید هر چه سریع‌تر برای از سرگیری کامل فعالیت‎های سفارت بریتانیا در تهران و سفارت ایران در لندن تلاش کند.