کامران کرمی در پی سخنان وزیر خارجه بحرین، کاردار این کشور در تهران به وزارت امور خارجه احضار و مراتب اعتراض شدید جمهوری اسلامی ایران به او ابلاغ شد. مرضیه افخم سخنگوی وزارت خارجه با بیان اینکه این گونه اظهارات نشان از سردرگمی مسوولان بحرینی در مواجهه با مطالبات مشروع مردم مظلوم بحرین دارد، افزود: «از سوی رئیس اداره خلیج‌فارس به ایشان خاطرنشان شد دولت بحرین به جای اتکا به نیروهای خارجی و رو آوردن به رویکردهای امنیتی و طایفه‌گرایانه، خواسته‌های مردم کشورش را محقق سازد.» متقابلا وزارت خارجه بحرین کاردار سفارت ایران در منامه را احضار کرد و اظهارات «مرضیه افخم» در خصوص بحرین را غیر‌مسوولانه توصیف کرد. باید گفت که روابط ایران و بحرین به‌خصوص بعد از تحولات بهار عربی در سال ۲۰۱۱ و سرکوب شیعیان از سوی حکومت بحرین و مداخله نظامی عربستان در قالب نیروهای سپر جزیره تا حدی تیره شد. اصلیت ایرانی شیعیان بحرین، موجب شده است تا همواره میان آنان و طبقه حاکم که اقلیت سنی را تشکیل می‌دهند، شکاف وجود داشته باشد؛ درحالی‌که حدود ۷۰ درصد از مردم بحرین را شیعیان تشکیل می‌دهند، اداره حکومت در دست گروه اقلیت یعنی خاندان آل خلیفه است. گروه‌های شیعی خواهان اصلاحات اساسی در همه زمینه‌ها و پایان دادن به سرکوب‌ها در بحرین هستند. در مقابل حکومت بحرین در تلاش است تا نسبت جمعیتی بحرین را به‌‌سوی اهل سنت سوق داده و شیعیان را در اقلیت قرار دهد. در پی اعتراضات سال ۲۰۱۱ در بحرین، حکومت آل خلیفه، ایران را به دخالت در امور داخلی این کشور و حمایت از معترضان متهم کرد. ایران نیز سرکوب معترضان بحرینی توسط نیروهای امنیتی این کشور و ارتش عربستان را محکوم دانست و چنین اتهامی را مردود و بهانه سرکوب شدید معترضان بحرینی توصیف کرد. روابط ایران و شیخ‌نشین‌های حوزه خلیج‌فارس نیز پس از استقرار نیرو‌های عربستان و امارات عربی متحده در بحرین با چالش مواجه شد. روی کارآمدن دولت میانه‌روی حسن روحانی و پیگیری سیاست منطقه‌ای فعال از سوی وزارت امور خارجه که نمود آن را در سفر محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه به امارات، کویت، عمان و قطر دیدیم، باعث شد تا سیاست‌های عربی ایران به سمت کاهش تنش و افزایش مولفه‌های همگرایی با همسایگان عربی در منطقه تنظیم و هدایت شود. با این حال یکی از محققان امور خاورمیانه در دانشگاه جورج تاون بر این باور است که در مورد نفوذ ایران در بحرین مبالغه می‌شود و اقدام عربستان در جهت فرستادن نیرو‌ها به بحرین، موقعیت ایران را با تعاریف تازه‌ای همراه کرده است. حال باید گفت که بحرین هم مانند سایر کشور‌های عرب منطقه متاثر از موج خیزش‌های مردمی رو به آینده‌ای متفاوت گام بر می‌دارد و با توجه به حساسیت استراتژیک این کشور، همچنان به عنوان یک پاشنه آشیل در رسیدن به یک سیاست پایدار در همکاری‌های منطقه‌ای و رسیدن به سیاست همگرایی میان ایران و دیگر اعضای شورای همکاری خلیج‌فارس عمل می‌کند و نیاز است که تصمیم‌گیرندگان سیاست خارجی در هر دو سوی ساحل خلیج‌فارس این موضوع اساسی را در تصمیمات خود مدنظر داشته باشند.