دنیای‌اقتصاد- دو سناتور آمریکایی که از نمایندگان پیشتاز در تدوین و طرح تحریم‌های جدید علیه ایران در مجلس نمایندگان این کشور هستند، در مقاله‌ای که در وال استریت ژورنال به انتشار رسیده است، عنوان کرده‌اند که اگر ایران تحت فشار تحریم‌های خردکننده قرار نگیرد، به سمت هسته‌ای شدن پیش خواهد رفت. این دو نماینده مدعی‌اند که حسن روحانی در سخنرانی در سال ۲۰۰۴ از اینکه طی مذاکرات توانسته است کاری کند که ایران ضمن وقت‌کشی در قبال غرب به برنامه هسته‌ای خود ادامه دهد به خود بالیده است. پیش‌تر گروهی از نمایندگان لیبرال دموکرات با امضای نامه‎ای خواستار به تعویق افتادن تصویب تحریم‎های جدید شده بودند. این ۱۳۱ عضو مجلس نمایندگان آمریکا در توصیه‌نامه‌ای از اوباما خواسته بودند تا با دادن فرصت دیپلماسی راه جدید را در مذاکرات ایجاد کند. اما مجلس نمایندگان آمریکا با ۴۰۰ رای موافق در برابر ۲۰ رای مخالف، دور جدید تحریم‌ها و طرح به صفر رساندن صادرات نفت ایران را به تصویب رساند. به گزارش سایت تابناک، مارک کرک و الیوت‌اینگل، دو سناتور آمریکایی در این مقاله آورده‌اند: «آیا کنگره باید به طرح تشدید تحریم علیه ایران تا مرز فلج کردن اقتصاد این کشور رای دهد؟ این پرسشی است که در حال حاضر بسیاری از همکاران ما در واشنگتن به آن پاسخ منفی می‌دهند. آنها بر این عقیده هستند که تحریم‌های سابق علیه ایران منجر به یک تغییر در راس حکومت ایران شده است و روحانی که فردی معتدل است جای محمود احمدی‌نژاد را گرفته است. به عقیده ایشان روحانی فردی میانه‌رو است که برای باز کردن باب مذاکرات بر سر موضوع هسته‌ای با غرب مشتاق است. اما ما با وجود احترام به عقیده این دست از سیاست‌گذاران با این نظر مخالف هستیم و به عقیده ما کاهش یا تعلیق تحریم مسیر مناسبی برای جلوگیری از هسته‌ای شدن ایران نیست. این مطلب در ادامه با اشاره به اینکه حسن روحانی دو دهه در شورای‌عالی امنیت ملی مسوولیت داشته است، این امر را عاملی بر عدم اعتدال وی می‌داند و می‌نویسد: با وجود تحریم‌ها ایران هنوز به میلیاردها دلار ذخایر ارزی در بانک‌های سراسر جهان دسترسی دارد و هنوز روزانه بیش از ۱ میلیون بشکه نفت به فروش می‌رساند و همچنین سودهای فراوانی از بخش معدن و ساخت‌وساز و مهندسی کسب می‌کند. راه‌حل پیشنهادی آمریکا به‌خصوص طی ماه‌های آینده بسیار حیاتی است. با کشاندن ایران به مرز بحران اقتصادی، آمریکا می‌تواند از این موقعیت برای رسیدن به ابزار دیپلماسی بهره برد و ایران را مجبور به اجرای تمام تعهدات بین‌المللی از جمله تعلیق کامل غنی‌سازی اورانیوم کند. در نهایت این مقاله با اشاره به اینکه هنوز به دنبال دیپلماسی است ادعا کرده: ما از تشدید تحریم‌ها به دنبال پایان دادن به ابزار دیپلماسی نیستیم. اما بعد از سال‌ها تلاش در مذاکرات بی‌ثمر، اکنون مشخص است که ایران تنها در صورتی دست از برنامه هسته‌ای خود خواهد کشید که فشار لازم را احساس کند.