واشنگتن پست در مقاله ای که (۶ اوت ۲۰۱۳) منتشر شده، ابتدا به مساله مذاکره مستقیم میان ایران و آمریکا پرداخته و نوشته است: «ماه‌ها است که روحانی می‌گوید آمریکا و ایران می‌توانند ‏اختلافات‌شان را از راه صلح‌آمیز حل و فصل ‏کنند و در اولین ‏کنفرانس خبری خود نیز به آن اشاره کرد و به طور تلویحی گفت که ‏دستیابی به آن معامله مورد ‏نظر، شدنی است، البته به شرط اینکه ‏دو طرف از خود حسن‌نیت نشان دهند. اما مشخص بود که ‏نمی‌خواهد ‏خودش را برای انجام مذاکرات مستقیم، بیش از حد ‏مشتاق نشان دهد، زیرا پیگیری این مساله در گذشته برای ‏رهبران ‏پیشین ایران گران تمام شد؛ آنها برای انجام مذاکراتی که به هیچ‌کجا ‏نینجامید، دست به خطر زدند». نویسنده این مقاله سپس به درخواست آمریکا مبنی بر اینکه روحانی باید گام اول را در مقابل غرب بردارد اشاره و تاکید می‌کند: «مشکلی که در هر مصالحه وجود دارد این است که معمولا ‏یک طرف باید اولین قدم را بردارد و کمی ‏کوتاه بیاید. اما در این ‏درگیری که اغلب هر طرفی که قدم اول را برداشته، پس از مدتی با ‏عدم همکاری طرف ‏مقابل روبه‌رو شده است، مساله کمی پیچیده‌تر ‏است. بنابراین جای تعجب ندارد که روحانی برای ‏برداشتن ‏‏«گام‌های اول» تا حدی طاقچه بالا بگذارد.

این روزنامه آمریکایی درباره علت پیشقدم نشدن آمریکا هم می‌نویسد: «احتمالا اوباما ‏نمی‌خواهد با برداشتن تحریم‌ها و به جان خریدن ‏خطرات داخلی و ‏بازی با سیاست خارجی، برای خود هزینه بتراشد. علتش هم این ‏است که او نمی‌تواند تضمین ‏کند که روحانی مایل است و ‏حتی معلوم نیست که بتواند در این بده بستان اختیارات کافی داشته ‏باشد».

واشنگتن پست در ادامه این مقاله تاکید می‌کند فهم اینکه سیاست آمریکا درباره ایران فقط توسط اوباما تعیین نمی‌شود یکی از هوشمندی‌های حسن روحانی است.

نویسنده در این باره نوشته است: «در اکثر مواقع این اشتباه پیش می‌آید که دولت خارجی را یک ‏دولت یکپارچه ‏فرض کنیم؛ در این صورت مشکلاتی از قبیل دریافت ‏پیام‌های متعدد و گوناگون به وجود می‌آید که نهایتا ‏فرآیند صلح را با ‏چالش روبه‌رو می‌کنند.

روحانی نیز در این مدت به خوبی متوجه ‏شده است که اوباما ‏نمی‌تواند در تمام فرآیند سیاست خارجی ‏تصمیم‌گیر باشد؛ مثلا همین قانونی که اخیرا‌ در مجلس ‏نمایندگان ‏تصویب شد و با شروع به کار روحانی مقارن گردید ‏اثباتی بر این مدعا است. گروه‌ها و طیف‌های سیاسی ‏موجود مثل ‏‏«لابی جنگ» و «پیام‌رسانان مختلط» باعث می‌شوند تا روحانی ‏به دولتش تاکید کند که نباید ‏به تندروهای آمریکایی اجازه داد که فرآیند ‏سازش را تضعیف کنند.

احتمالا روحانی نیز متوجه شده ‏که ‏اوباما قادر نیست که کنگره را کنترل کند یا حتی به آن جهت ‏دهد.

منبع: خبرگزاری تسنیم