حسن روحانی، رییس‌جمهور جدید ایران تنها چند روز پس از برگزاری مراسم تحلیفش در یک کنفرانس خبری در تهران شرکت کرد. واشنگتن پست در تازه‌ترین گزارش خود در این خصوص می‌نویسد: صدای عمل بلندتر از حرف است و ما تاکنون دومی را برای ادامه دادن در اختیار داشته‌ایم، بنابراین کاملا محتمل است که سخنان روحانی با شعارهایش همخوانی نداشته باشد. با این حال نشانه‌های مثبتی در کنفرانس خبری وی شاهد بودیم. ۱- ابراز تمایل مجدد و محتاطانه برای تعامل با ایالات‌متحده

روحانی ماه هاست در این باره سخن می‌گفت که ایران و ایالات متحده می‌توانند اختلافات خود را به صورت مسالمت‌آمیز حل کنند و در صورتی که دو طرف حسن نیت نشان دهند دستیابی به یک توافق مقدور است. با این حال وی مراقب بود که بیش از حد خود را علاقه‌مند به تماس مستقیم با ایالات متحده نشان ندهد، موضوعی که هزینه‌زا بودن آن در داخل برای مقامات قبلی که درباره‌اش صحبت کرده‌اند ثابت شده است. زمانی که از روحانی پرسیده شد که آیا ممکن است او در نشست سالانه سازمان ملل در نیویورک با اوباما ملاقات کند وی گفت که هنوز درباره شرکت در این نشست مطمئن نیست.

۲- درخواست از ایالات متحده برای برداشتن اولین گام بلند با لغو تحریم‌ها

مشکل اصلی در هر مصالحه‌ای این است که اغلب یک طرف مجبور به امتیازدهی در ابتدای کار است. اما در یک نزاع شبیه به این مورد موضوع امتیازدهی خود محل نزاع است. اینکه می‌بینیم روحانی چنین شرط بزرگی را به عنوان «گام اول» قرار داده است دلگرم کننده و البته تعجب‌آور نیست. وی گفت که از ایالات متحده می‌خواهد حسن نیت خود را با لغو تحریم‌ها به نمایش بگذارد. این گزینه از نظر روحانی منطقی است، زیرا ایالات متحده هر زمانی که بخواهد می‌تواند دوباره تحریم‌ها را به اجرا بگذارد، این در حالی است که جبران هر گونه وقفه‌ای که روحانی در برنامه هسته‌ای ایران ایجاد کند در صورت شکست این پروسه بسیار دشوار است.

۳- روحانی می‌داند که سیاست خارجی ایالات‌متحده یکپارچه نیست

در واشنگتن هم درست مانند تهران مقامات و قانونگذارانی وجود دارند که خواستار حرکت به سوی یک توافق هستند و در کنار آنان افراطیونی قرار دارند که مخالف هرگونه مصالحه هستند. همیشه آسان است که یک دولت خارجی را یکپارچه در نظر بگیریم که می‌تواند به خلط پیام صلح‌جویان منجر شود. روحانی مشخص کرد که متوجه شده است اوباما مستقیما مسوول تمام اقدامات سیاست خارجی ایالات متحده نیست و نمونه آن تحریم‌های تازه‌ای بود که کنگره و مجلس نمایندگان آمریکا در هفته منتهی به تنفیذ حکم روحانی تصویب کردند.

۴- وضع موجود در سوریه

روحانی هیچ نشانه‌ای از تغییر سیاست خود در قبال سوریه و حمایت ایران از نظام بشار اسد بروز نداد. این موضوع باعث شگفتی است، اما باید این نکته را هم یادآور شد که رهبر ایران آیت‌الله خامنه‌ای هنوز تصمیم گیرنده اصلی مسائل سیاست خارجی ایران است.

منبع: دیپلماسی ایرانی