آزمونی مشترک برای روحانی و اوباما

نیویورک تایمز - تا زمانی که ایران و ایالات متحده در دیپلماسی سرمایه‌گذاری نکرده باشند، راهی وجود ندارد که از طریق آن بتوان امکان توافق را بررسی کرد. اما در عین حال هیچ راهی برای تخریب فرصت ایجاد شده، سریع‌تر از این نیست که جامعه بین‌المللی به اجبار حسن روحانی را در گوشه رینگ قرار دهد. باراک اوباما، رییس‌جمهور آمریکا می‌گوید که ایران هسته‌ای را نمی‌پذیرد و بارها در مورد گزینه نظامی هشدار داده است. هم او هم روحانی به انگیزه، ایده‌های خلاقانه و مهارت برای مدیریت سیاست‌های داخلی کشورهایشان نیاز دارند تا سرانجام دو طرف وارد گفت‌وگوی معنادار شوند. از زمانی که روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۴ خرداد ایران پیروز شده، هر دو طرف نشانه‌های امیدوارکننده‌ای ارسال کرده‌اند. روحانی میانه رو توانست بر دیگر رقبای انتخاباتی‌اش چیره شود و اکنون جامعه بین‌المللی در انتظار اقدامی هماهنگ‌تر از جانب تهران است. روحانی می‌تواند با انتخاب کابینه و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای میانه‌رو، نشانه‌های مثبتی ارسال کند. وی همچنین می‌تواند از طریق موافقت با از سرگیری زودهنگام گفت‌وگوها و حتی مذاکره دو جانبه با آمریکایی‌ها، حسن نیت خود را نشان دهد. این در حالی است که تحریم‌ها به بازگرداندن ایران پای میز مذاکره کمک کرده‌اند. اما در عین حال تشدید تحریم‌ها می‌تواند به تهران بقبولاند که جامعه بین‌المللی به دنبال تغییر رژیم است و در چنین شرایطی، مذاکره غیرممکن خواهد بود. باراک اوباما باید به همراه شرکای خود شامل انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان، دست دوستی را به سوی دولت روحانی دراز کند و بسته پیشنهادی جامعی را پیش روی وی قرار دهد. این بسته می‌تواند شامل روندی برای به رسمیت شناختن حق تهران در دنبال کردن فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز تحت نظارت ویژه بین‌المللی و محدودیت غنی‌سازی اورانیوم و همچنین لغو تدریجی تحریم‌ها باشد. دوشنبه گذشته، روحانی چهره نامطلوبی از اقتصاد ایران تصویر کرد. روز پنج‌شنبه نیز بانک جهانی اعلام کرد تهران ۶ ماهی است که بدهی‌های خود را پرداخت نکرده است. با این وجود برخی ضعف‌های موجود در نظام تحریم‌ها علیه ایران می‌تواند فشار اقتصادی حاکم بر این کشور را کاهش دهد. برای مثال برخی بانک‌های تحریم شده ایرانی توانسته اند با توجه به قوانین دادگاهی اتحادیه اروپا، علیه تحریم‌ها اقامه دعوی کرده و در مواردی نیز پیروز شوند. طبق قوانین دادگاه‌های اروپا، دولت باید مدارک و اسناد توجیه‌کننده تحریم‌های اعمالی را به دادگاه ارائه کند، اما از آنجا که طبق همین قوانین این اسناد پس از ارائه به دادگاه منتشر می‌شوند، دولت‌های اروپایی نمی‌خواهند این اسناد را در اختیار دادگاه بگذارند. به همین دلیل قضات نیز با تاکید بر کافی نبودن مدارک، به نفع طرف ایرانی رای می‌دهند. اکنون زمان امتحان اوباما و روحانی فرارسیده است. در صورتی که این دو از این آزمون سربلند بیرون نیایند، پیامدهای فاجعه باری در انتظار کل خاورمیانه خواهد بود. دیپلماسی ایرانی