چه کسی می‌گوید فوتبال فقط یک بازی است

مترجم: رفیعه هراتی

برای مردم یا کشورهایی که امید خود را از دست داده‌اند جادوی فوتبال موثر خواهد بود. اگر چیزی بتواند حتی برای مدت کوتاهی مردم عراق را شاد کند آن چیز احتمالا مسابقه فوتبال خواهد بود پیروزی یک بر صفر تیم ملی عراق در برابر تیم ملی عربستان در ۲۹ ژوئیه به موقع لحظات شادی را برای این کشور گرفتار در مصیبت فراهم کرد.

آیا در قدرت جادویی فوتبال محدودیتی هست؟ در هفته جاری در پایتخت دانمارک رقابتی عجیب برگزار شد که هدف آن دادن پاسخی ماندگار به ۵۰۰ بازیکن مصیبت‌زده از ۴۸ کشور بود و برای تمام کسانی که از دوچرخه سواران دوپینگی و بازیکنان تندخوی تنیس خسته شده بودند جام جهانی آوارگان متفاوت به نظر می‌رسید.

این مسابقه در دو زمین موقت به اندازه زمین تنیس، در میدان اصلی کوپنهاگ برگزار شد. شرکت‌کنندگان ترکیبی از: بلند، کوتاه، چاق، لاغر، نوجوان، میان‌سال و مرد و زن بودند.

شرکت‌کنندگان چه از کشورهای ثروتمند مثل ژاپن و آمریکا و چه از کشورهای فقیر مثل قرقیزستان و برونئی، همه سرگذشتی از آوارگی و محرومیت اجتماعی داشتند. اما با شرکت‌کنندگان به‌رغم زندگی غم‌انگیزی که در گذشته داشته‌اند (صرف الکل، مصرف مواد مخدر، فقر و تنهایی) مثل قربانیان ستم دیده رفتار نمی‌شد. رقابت‌های ۱۵دقیقه‌ای آنها نمونه بارز شوق و اراده ورزشکارانه بود.

منتقدان می‌پرسند آیا هیچ نکته مثبتی در این نمایش هست؟ این رقابت چه کار مثبتی انجام می‌دهد. آیا فقط برنامه‌ای برای آوردن افراد فقیر به سفر هوایی محسورکننده و هتل‌های شیک برای یک هفته است؟

مل یانگ اسکاتلندی که این رقابت‌ها را در سال ۲۰۰۱ طراحی کرد، می‌گوید این رقابت‌ها چیزی بیشتر از چند روز تفریح است. «مساله مهم این است که وقتی شرکت‌کنندگان برمی‌گردند تغییر کرده‌اند» بررسی ۳۷۲ شرکت‌کننده در رقابت‌های سال گذشته کاپ تون نشان داد ۷۳درصد از آنها زندگی خود را در جهت بهتری تغییر داده‌اند یعنی الکل یا مواد مخدر را ترک کرده‌اند، به کار، تحصیل، خانه یا آموزش بازگشته‌اند و یا متوجه خانواده‌های خود شده‌اند.