نگاه سوم- اورهان پاموک، برنده جایزه نوبل سال ۲۰۰۶، شنبه‌شب جایزه خود را از کارل شانزدهم دریافت کرد. این مراسم در تالار کنسرت شهراستکهلم که با ۱۳هزار گل تزیین شده بود، برگزار شد. نویسنده سرشناس ترک، سخنرانی خود به مناسبت دریافت این جایزه معتبر را به ستایش از پدرش اختصاص داد. آقای پاموک، در سخنان خود از پدرش برای آشنا کردن وی با جهان ادبیات قدردانی کرده است. متن سخنرانی اورهان پاموک، «چمدان پدرم» نام داشت که اشاره‌ای به چمدانی است که پدر پاموک، پیش از مرگش به او داده بود. در این چمدان، دست نوشته‌های پدر اورهان پاموک از زمان جوانی وجود داشت.

« پدرم دو سال پیش از مرگش، این چمدان کوچک را داد که پر بود از دست نوشته‌ها و دفترچه‌های شخصی او و پدرم با لحن طنز همیشگی‌اش به من گفت که این نوشته‌ها را زمانی بخوانم که او دیگر نباشد.»

در بخشی از سخنرانی آمده بود: پدرم در دسامبر ۲۰۰۲ درگذشت و کاش امروز او در میان ما بود.

اورهان پاموک در توصیف اینکه چرا می نویسد، گفته است: می‌نویسم، چون از دست همه شما، همه، خشمگین هستم، می‌نویسم، چون تبدیل زیبایی‌های دنیا به کلمات، شور زیادی در من ایجاد می‌کند.

نویسنده برنده نوبل ادبیات ۲۰۰۶ نویسنده را چنین توصیف می‌کند: کسی که خودش را در یک اتاق حبس کند، پشت میزی بنشیند و در تنهایی به درون خود مراجعه کند و دنیای جدیدی را با کلماتش بسازد.

پدر اورهان پاموک، نوشتن را به عنوان حرفه خود انتخاب نکرد، اما شور و علاقه‌اش به کتاب و نوشتن را به پسرش منتقل و او را به نوشتن تشویق کرد. هنگامی که به کتابخانه پدرم نگاه می‌کردم، تصویری کوچک از دنیای واقعی را می‌دیدم.در این مراسم، همچنین «جان‌باتر» و «جورج اسموت» جوایز نوبل فیزیک، «ادموند فلپس» جایزه نوبل اقتصاد، «راجرکورنبرگ» جایزه نوبل شیمی و «کرایگ ملو» و «اندروفایر» جایزه نوبل پزشکی خود را دریافت کردند.

«محمد یونس»، برنده جایزه نوبل صلح نیز جایزه خود را صبح یکشنبه در اسلو نروژ دریافت کرد.