تازه‌ترین تحلیل نیوزویک از
بازگشت به کار مادران خانه‌دار
پس از چندین دهه بحث درباره اینکه آیا مادران باید به سرکار برگردند، اکنون خود زنان می‌پرسند آیا می‌توانند به سرکار بازگردند؟
رنه بلاسکو ۳۳ ساله دچار ابهام شده است.
مترجم: رفیعه هراتی
پس از چندین دهه بحث درباره اینکه آیا مادران باید به سرکار برگردند، اکنون خود زنان می‌پرسند آیا می‌توانند به سرکار بازگردند؟
رنه بلاسکو ۳۳ ساله دچار ابهام شده است.
او می‌گوید: بعد از اینکه شش سال گذشته را در خانه در کنار کودکانم گذارندم، برای پیدا کردن کار زمان بسیار سختی را گذارندم. مشکل اصلی من این است که مدرک دانشگاهی و سال‌ها تجربه مدیریت دارم. رنه بلاسکو مشکلات خود را برای لزلی مورگان استینو از طریق پست الکترونیکی مورگان در وب لاگ تربیت خانوادگی خود در واشنگتن پست از مادران خواسته است گزارشات خود را درباره بازگشت به کار برای او بفرستند.
بلاسکو در ادامه می‌گوید تصور می‌کنم تا حدی در برزخ شغلی قرار گرفته‌ام. واجد شرایط‌تر از آن هستم که در رتبه سطح مبتدی قرار بگیرم اما نمی‌توان به طور تمام وقت در سطح مدیریت کار کنم.
بلاسکو با دو کودک ۵ و ۳ ساله در جست‌وجوی کار نیمه وقت است اما موفق به پیدا کردن آن نشده است. مادر دیگری به نام آن براندواید از سین‌سیناتی،
۱۲ سال دور از کار بوده است. او طلاق گرفته و به شدت جویای کار است وی می‌گوید بدترین زمان را برای پیدا کردن سمتی بالاتر از پاسخ دادن به تلفن یا وارد کردن اطلاعات می‌گذارنم و این شغل‌ها برای گذران زندگی به اندازه کافی پردرآمد نیستند.
یکی از مجادله‌آمیزترین پرسش‌های جنبش فمینیستی دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ این بود که آیا مادران باید کار کنند؟ اما اکنون در وب لاگ‌ها، نشریات و تعداد بسیاری از کتاب‌های منتشر شده در بهار امسال، زنان درباره این پرسش بحث میکنند که آیا مادران اگر بخواهند به کار باز گردند می‌توانند؟ بحث از کناره‌گیری از کار به بازگشت به کار تغییر کرده است.
لزلی بنتس در کتاب خود به نام «اشتباه زنانه» که ماه گذشته منتشر شد، هزینه اقتصادی بلند مدت رها کردن کار و تلاش دشوار دوباره برای بازگشت به کار را شرح می‌دهد. این کتاب همچنین بررسی می‌کند که چگونه قوانین جدید طلاق، گرفتن نفقه بعد از طلاق را برای زنان خانه‌دار مشکل‌تر می‌کند. بنتس می‌گوید می‌توان گفت کار نیمه وقت راه حال این مشکل است اما اگر اتفاقی برای شوهر یا شغل او رخ دهد آیا می‌توان خانواده را با حقوق ناچیز کار نیمه وقت اداره کرد؟ لیندا ارهیرشمن در کتاب «مشغول به کار شدن: بیانیه‌ای برای زنان جهان» می‌گوید زنان اگر می‌خواهند دیرتر خانه را ترک کنند باید قبل از آنکه مردم تصور کنند «آنها گزینه خوبی برای تحصیل یا استفاده از فرصت‌ها نیستند» به سر کار برگردند و اگر بتوانند کار پیدا کنند بسیار خوب است.
بنتس به مطالعه انجام شده توسط یک استاد دانشگاه به نام کرنل اشاره می‌کند که نتیجه گرفته است احتمال استخدام مادران ۴۴درصد کمتر از زنانی است که مادر نیستند اما سابقه کاری مشابه مادران را دارند.
سیلویا آن هولت نویسنده کتابی جدید به این نتیجه رسیده است که در حالی که ۳۷درصد از زنان واجد شرایط بسیار مناسب، برای مدتی از رده خارج می‌شوند ۹۳درصد آنها می‌خواهند به کار بازگردند. (بیش از ۲۴۰۰زن با صلاحیت بالا و دارای تحصیلات دانشگاهی مورد مصاحبه قرار گرفته‌اند) تنها ۴/۳ آنها واقعا کار پیدا میکنند و فقط ۴۰درصد به کار تمام وقت بازمی‌گردند. (آنهایی که به کار برمی‌گردند تا ۴۰درصد با کاهش درآمد مواجه می‌شوند)
اما استینو، سردبیر مجموعه مقالاتی به نام «جنگ مادران» که مادر سه کودک است می‌گوید ناامیدها در زمینه بازگشت به کار زنان غلط فکر میکنند. او در مصاحبه خصوصی با ده‌ها زن و همچنین شرکت‌های شکارچی مغزها به چشم‌انداز بهتری، دست یافته است:
«در تحقیقی که انجام دادم نتوانستم حتی یک زن تحصیل کرده، با سن ۳۵ تا ۵۵ سال را که ۳ تا ۱۰سال در خانه کنار بچه‌هایش بود پیدا کنم که مشکل چشمگیری در بازگشت به کار تمام وقت داشته باشد البته وقتی که واقعا بخواهد به کار بازگردد.» استینو می‌گوید نکات قابل ذکر مهمی هست که مادران باید به آن توجه کنند: مادران باید مشتاق پذیرش کار تمام‌وقت باشند و باید مصمم به بازگشت به کار باشند.
این امر باعث می‌شود در همان حوزه و منطقه جغرافیایی بمانند و بیش از ۱۰سال دور از کار نمانند.
ممکن است یک سال طول بکشد تا کار پیدا کنند اما اگر مادران به آنچه در رفتار با کودکان خود آموخته‌اند یعنی صبوری، عمل کنند به نتیجه خواهند رسید.
نویسندگان درباره موضوعات بسیاری بحث میکنند. پیدا کردن کار نیمه‌وقت رضایت‌بخش مشکل است. اگر برای مدت طولانی خارج از دفتر نباشید و با همکاران خود در تماس باشید به شما در داشتن برنامه‌ریزی از ابتدای بازگشت به کار کمک می‌کند.
بسیاری از زنان به دلیل سنشان یا این واقعیت که مادر هستند با تبعیض مواجه می‌شوند.
پاملا استون، نویسنده مقاله «کناره‌گیری؟ چرا زنان کار را ترک میکنند و به خانه می‌روند» که این ماه منتشر شد می‌گوید زنان «کناره‌گیری» نمی‌کنند به دلیل ساعات کار غیرقابل تغییر و حجم کار فزاینده از کار بیرون رانده می‌شوند.
یک مساله واضح است: مادامی که زنان خواسته‌های خود را به عنوان مادر به صاحبان مشاغل طاقت‌فرسای خود اعلام کنند، احتمال موفقیتشان بیشتر خواهد بود.
آیا این یک پیشرفت است؟ خیر. اما اگر شرکت‌های بیشتری در مورد تمهیدات کاری قابل تغییر با مادران کنار بیایند، آن وقت می‌توان آن را پیشرفت دانست در این میان کاترین لی، مادر ۴۰ساله که بعد از سال‌ها ماندن در خانه در کنار سه‌قلوهایش، کاری نیمه‌وقت پیدا کرده است توصیه‌های مفیدی دارد: اول، شبکه، شبکه، شبکه. دوم در تماس بودن با دنیای خارج. سوم نداشتن استرش و لذت بردن از زمان دوری از کار.
به زودی سر کار برخواهید گشت که البته ممکن است در مقایسه با روزهای بی‌برنامه با بچه‌ها بودن طولانی به نظر برسد.
ارسال نظر