یک زن سیاستمدار، اگر می‌خواهد جدی گرفته شود، همه کارمی‌تواند انجام دهد‌ به جز پیاده کردن سیاستی برای زنان. از همه بهتر این است که جنگی راه بیندازد و قاطعیت مردانه از خود نشان دهد: خانم تاچر نه با کیف دستی‌اش، بلکه با به راه انداختن جنگ جزیره فالکند احترام کسب کرد. از وقتی جنگ در افغانستان و عراق با شکست روبه‌رو شده، کاندولیزا رایس به عنوان جنگجویی خونسرد آماده خدمت است.

در اروپای مسالمت‌جو وضع طور دیگری است. آنگلا مرکل بر آلمان حکومت می‌کند. روزنامه‌نگارانی که در‌این‌باره چیزی می‌نویسند، دستاوردهایی که هنوز به دست نیامده‌اند و معلوم هم نیست که به دست بیایند را می‌ستایند. همه فرانسوی‌های تحصیل کرده، معتقدند که اسم کوچک او طنین نام آنجلا دیویس را دارد. در فرانسه سگولن رویال می‌خواست رییس‌جمهور شود. اگر این طور نشد، به خاطر جنسیتش نیست. نشان این است که فرانسوی‌ها اکثرا محافظه‌کارند.

اگر رویال کاندیدای دست راستی‌ها بود، احتمالا می‌توانست انتخابات را هم ببرد. شاید با آرای کمتری از نیکلاس سارکوزی.... در‌حال‌حاضر سارکوزی بر اکثر روزنامه‌نگارانی که در روزنامه‌های «دست راستی»ها کار می‌کنند، فشار وارد می‌آورد. ولی کسانی که به هر‌حال او را انتخاب می‌کنند، بر این واقعیت چشم می‌پوشند.