امروزه به‌رغم قانونی‌شدن تساوی جنسیتی، سیاستمداران زن هنوز هم باید حساب کنند که به آنها کم‌بها داده می‌شود... یک زن سیاستمدار، برای جدی ‌گرفته ‌‌شدن، همه کار می‌تواند انجام دهد‌ به جز پیاده کردن سیاستی برای زنان. ایساموئل جانسون، یکی از متفکران به ظاهر روشنگر انگلیس در سال ۱۷۶۳ گفته است: «وقتی زنی موعظه می‌کند، مثل گربه‌ای می‌ماند که روی پاهای عقبی‌اش راه برود. این چندان خوشایند نیست. تنها آدم، وقتی چنین چیزی را تجربه کند، شگفت‌زده می‌شود.» آقای جانسون هیچ‌وقت به کسب مدرک دکتری نایل نیامد‌، ولی همیشه به خاطر فضایل عدیده‌‌‌اش «دکتر جانسون» نامیده می‌شد.

در سال‌های ۹۰ قرن بیستم، در یکی از دانشگاه‌های کنار رود راین، خانمی سخنرانی کوتاهی کرد که می‌بایست جمعیت را به خنده بیاندازد. همین‌طور هم شد. در پایان یک متخصص مشهور ادبیات آلمانی‌، به شیوه دکتر جانسون از او ستایش کرد و گفت که او تا به حال اعتقاد راسخ داشت که زنان نمی‌توانند شوخ طبع باشند. ولی حالا این تجربه را به دست آورد که حداقل یک استثنا در این زمینه وجود دارد.