دعوت برای نگاهی دوباره
در میان بازیگران تئاتر و سینما یکی از محبوبترین چهرهها که در آفرینش نقشها قدرتی بینظیر و بازی منحصر به فردی دارد، هنرمند تئاتر و ستاره سینما «رضا کیانیان» است که بهرغم مقایسه تواناییهای او با ستارههای هالیوود میتوان گفت بازی زیبا و توانای کیانیان قابل قیاس و برابری با کسی نیست. تاثیر کیانیان روی افراد جامعهاش نه تنها از طریق بازی او بلکه از طریق سایر هنرهایش به شکلی ویژه منتقل میشود. کیانیان متولد ۱۳۳۰ و فارغالتحصیل رشته تئاتر دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است که امسال با ورود بهار تصمیم به دعوت از مردم، دوستداران و دوستانش برای داشتن نگاهی نو کرده است.این هنرمند نمایشگاهی از مجسمههای خود را با عنوان «دوباره نگاه کن» به تازگی برگزار کرده است. نگاه سوم - نمایشگاه آثار مجسمه کیانیان سرانجام بعد از دو سال انتظار هشت اردیبهشت در خانه هنرمندان ایران برپاشد و تا سیزدهم ماه جاری ادامه دارد.
رضا کیانیان در گفتوگو با خبرنگار ما در خصوص آثار خود میگوید: علاقه به مجسمهسازی حتی در طول سالهای بازیگری در تئاتر و سینما من را رها نکرد تا آنجا که دو سال پیش تصمیم گرفتم دست ساختههای چوبیام را در قالب یک نمایشگاه به نمایش بگذارم.
به گفته وی چاقو و مغاز وسایلی هستند که همیشه در طول سفرهای گوناگوش به همراه دارد. وی معتقد است طبیعت پر از زیباییها است که اگر کمی دقت کنیم پردههایی از دیدگان ما کنار زده میشوند و آن وقت چیزهای جدید را میبینیم. آثار این نمایشگاه محصول دوسال تلاش کیانیان بود که آنها را از کنار دریا، کویره جنگل و دشتها طی سالهای گذشته جمعآوری کرده است. وی در ارتباط با فرم مجسمههای خود میگوید: آنها پس ماندهای طبیعی درختان و گیاهان هستند که شکلهای زیبایی دارند. گاهی شکل آنها عریان و گاهی نیز فرم آن در چوب پنهان شده است، که در آن زمان باید زواید را کنار زد تا به فرم اصلی دست پیدا کرد.
کیانیان در ادامه گفت: کشف فرم چوب همیشه به سرعت انجام نمیشود به طوری گاهی ماهها نیز طول میکشد و حتی بعضی از آنها فرمی دارند که نمیدانم چیزی از آنها به وجود میآید یا نه!.
هر چند بیشتر بازیگران خود را به حرفه بازیگری محدود کردهاند اما کیانیان هنرمندی است که به جز بازی کتاب مینویسد، مجسمه میسازد، نقاشی میکند و پوستر تئاتر میکشد او تصویرسازی کتاب کودکان را نیز انجام میدهد.
کیانیان در این ارتباط میگوید: «این روحیه از کودکی همراه من بود و هیچگاه نمیتوانستم بیکار باشم و هرگاه بیکار میشوم دنیایی در اطراف خود میسازم و چیزهایی درست میکنم، کندهکاری میکنم و تا به حال نیز چندین کتاب نوشتهام.این هنرمند میگوید: کار من روی چوب به همین جا ختم نمیشود و دوست دارم دو یا سه نمایشگاه دیگر برپا کنم و بیشتر به این هنر بپردازم. وی استقبال مردم از نخستین روز این نمایشگاه را عامل تاثیرگذار بر انگیزه خود در برپایی نمایشگاههای بعدی دانست.
ارسال نظر