انگلستان شاهد رشد روزافزون خانواده‌های تک‌سرپرست

مترجم: آذر حمیدیان

براساس آمار رسمی بسیاری از انگلیسی‌ها با روندی روزافزون در خانواده‌های تک‌سرپرست (یکی از پدر و مادر) زندگی می‌کنند. به علاوه آنها مدت بیشتری در خانه پدری خود می‌مانند، دیرتر ازدواج می‌کنند و برای استطاعت خرید یک مسکن با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند. کارشناس آمار ملی انگلیس اعلام کرده است احتمال زندگی کودکان بریتانیایی در خانواده‌های فاقد پدر یا مادر این روزها سه برابر بیشتر از سال ۱۹۷۲ است.

سال گذشته هم حدود ۶۰درصد مردان و ۴۰درصد زنان بین ۲۰ تا ۲۴ساله در انگلستان همچنان با والدینشان زندگی می‌کردند. مطالعات انجام شده در گزارش سالانه این سازمان روندهای تازه اجتماعی را در این کشور نشان می‌دهد. در نتایج مطالعات امسال آمده است که میانگین دستمزدها از سال ۱۹۹۵ تا سال ۲۰۰۵، ۹۲درصد افزایش یافته است اما قیمت مسکن شاهد صعودی ۲۰۴درصدی بوده است. نتیجه آنکه جوانان بیشتری تا اواسط دهه سوم عمر خود در خانه والدینشان زندگی می‌کنند.

به علاوه گزارش مذکور حاکی از آن است که تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی بین سال‌های ۱۹۷۱ تا ۲۰۰۵ در این کشور سه برابر شده است. استفان ایوانس،‌ اقتصاددان ارشد موسسه سوشال مارکت می‌گوید: «جوانان انگلیسی این روزها اقامت بیشتر در خانه والدین خود را برگزیده‌اند. آنها ادامه تحصیلات را به این دلیل انتخاب کرده‌اند که می‌دانند در درازمدت درآمد بیشتری بدین وسیله خواهند داشت».

خانواده‌های در حال تغییر

از سال ۱۹۷۱ تاکنون، نسبت افرادی که در خانواد‌های «سنتی» یعنی زن و مردی ازدواج کرده که فرزندانی تحت تکفل خود دارند، زندگی می‌کنند، از ۵۲درصد به ۳۷درصد کاهش یافته است.

در این گزارش آمده است: «دهه‌های اخیر شاهد تغییرات چشمگیری در الگوی خانوارها بوده است. تشکیل خانواده‌ای سنتی متشکل از پدر، مادر و فرزندان آنها این روزها دیگر معمول نیست بلکه آنچه معمول است افزایش تعداد خانواده‌های تک والدینی (پدر یا مادر) است».

از دیگر یافته‌های این گزارش این است که مادرها سرپرستی ۹ خانواده از هر ۱۰ خانواده تک سرپرست را بر عهده دارند و خانواده‌های تک سرپرست ۳ برابر بیشتر از خانواده‌های سنتی قدیم در مسکن‌های اجاره‌ای زندگی می‌کنند. سوپالمر، یک مشاور تحصیلی مستقیم می‌گوید به عقیده او افزایش خانواده‌های تک سرپرست تاثیرات ذهنی منفی بر روی کودکان بر جای می‌گذارد. او می‌گوید: «در چنین خانواده‌هایی تعداد افراد بزرگسال کمتر از حد مورد نیاز است. یعنی وقتی بچه‌ها در حال رشد هستند، نیاز به مراقبت مداوم و منسجم از سوی بزرگسالانی دارند که به آنها عشق بورزند و اگر تنها یک فرد بزرگسال در آن خانواده باشد، تامین چنین مراقبت و عشقی بسیار دشوار خواهد بود». براساس این گزارش انگلستان بیشتر از هر کشور اروپایی دیگری این روزها شاهد تولد کودکان نامشروع است. رقم مربوط به این آمار میانگین ۴۴درصد را نشان می‌دهد در حالی که این رقم در قبرس تنها ۳درصد و در اوایل دهه ۷۰ میلادی در انگلستان تنها ۱۲درصد بود.

مارک ایستون از روزنامه‌نگاران این کشور می‌گوید در ویلز و شمال شرقی انگلستان تعداد کودکانی که خارج از چارچوب ازدواج متولد می‌شوند حتی بالاتر از این رقم است و به ترتیب رقم ۵۲درصد و ۵۵درصد را به خود اختصاص داده‌اند. براساس آمار به دست آمده از این گزارش، سهم کودکان زیر ۵ سال در مدرسه هم ۳ برابر شده است و از ۲۱درصد در سال ۱۹۷۱ به ۶۴درصد در سال گذشته رسیده است. به علاوه آمار نشان می‌دهد کودکان انگلیسی به طور روزافزونی با تکنولوژی آشنا می‌شوند و حدود ۵۰درصد از کودکان بین ۸ تا ۱۱ ساله این کشور از تلفن‌های همراه خود استفاده می‌کنند.

افزایش بیماری

براساس آمار دیگری از همین گزارش، امروزه مردم بریتانیایی نسبت به سال ۱۹۸۱ بیشتر بیمار هستند. در سال ۱۹۸۱ مردان انگلیس به طور متوسط ۴/۶ سال از کل عمر خود را در بیماری به سر می‌برند اما تا سال ۲۰۰۲ این رقم به ۸/۸ سال افزایش یافت. در همین مدت رقم مربوط به زنان هم از ۱/۱۰ سال به ۶/۱۰ سال افزایش یافت.

بیش از هفت میلیون نفر از بریتانیایی‌ها هم‌اکنون به تنهایی زندگی می‌کنند در حالیکه این رقم در سال ۱۹۷۱ بالغ بر سه‌میلیون نفر بوده است. در این گزارش آمده است،چنین وضعیتی باعث شده است جامعه انسجام خود را از دست دهد و اطمینان و حس همکاری کمتری بین همسایگان وجود داشته باشد.

سایر ارقام بدین شرح‌اند:

*درسال ۲۰۰۶،کسانی که برای اولین بارخانه می‌خریدند در مجموع ۲۲۹/۱۴۱ پوند پرداخت کردند در حالیکه این رقم در سال ۱۹۹۱ بالغ بر ۴۸۹/۴۶ پوند بود.

ازدواج‌های مجدد باردوم دو پنجم ازکل ازدواجهای سال ۲۰۰۵ این کشور را تشکیل دادند.

در همین سال میانگین سن مردانی که برای اولین بار در انگلیس و ویلز ازدواج‌ کردند ۳۲ و این رقم برای زنان ۲۹ بود که نسبت به سال ۱۹۷۱ که میانگین سن مردان ۲۵ و زنان ۲۳ بود افزایش یافته است.

آمار طلاق درسال ۲۰۰۵ نسبت به ازدواج خود در سال ۱۹۹۳ که رقم ۰۰۰ ۱۸۰ مورد را به خود اختصاص داده بود با رقم ۰۰۰ ۱۵۵ مورد کاهش یافته است.

درسال ۶۶،۲۰۰۵ درصد از خانواده‌های تک‌سرپرست در خانه‌های اجاره‌ای زندگی کردند در حالیکه تنها ۲۲ درصد از پدرومادرهای دارای فرزند در چنین خانه‌هایی سکنی گزیدند.

بین دسامبر سال ۲۰۰۵ تا سپتامبر سال ۲۰۰۶، ۱۵۷۰۰ مورد آغاز زندگی مشترک همجنس گراها در این کشور گزارش شده است.