بیکاری پنهان در سینمای ایران بیداد می‌کند

علیرضا زرین‌دست تاکید کرد که در سینمای ایران اقداماتی تنها برای رفع تکلیف انجام می‌گیرد؛ اما مسائل باید از ریشه توسط مسوولان حل و پیگیری شود. علیرضا زرین‌دست، فیلمبردار باسابقه سینمای ایران در این باره گفت: امنیت شغلی در سینمای ایران بحثی ریشه‌ای و بسیار جدی است. خانه سینما قصد دارد بنیاد اصلی و پیکره سینمای ایران را توسط اجرای درست طرح امنیت شغلی ترمیم کند؛ اما مساله بسیار اساسی‌تر از این است که به این راحتی قابل حل باشد. فیلمبردار «تسویه حساب» ادامه داد: در حرفه پزشکی اصطلاحی به نام پیوند اعضا وجود دارد. زمانی که پزشکان اعلام می‌کنند پیوند موفقیت‌آمیزی را انجام داده‌اند و مثلا کلیه‌ای را به بدن بیماری پیوند می‌زنند، می‌دانیم که این عمل درست و بجا انجام گرفته است. پس فقط عمل پیوند مهم نیست، بلکه هدف این است که هرچیزی در جای درست خود قرار گیرد. وی افزود: در سینمای ما هم پیوندهایی صورت می‌گیرد؛ اما هدف فقط پیوند زدن و موفقیت در عمل است و مهم نیست که گوش را به زبان پیوند می‌زنند یا دست را به چشم. تنها برای رفع تکلیف اقداماتی انجام می‌شود؛ اما مساله باید از ریشه توسط مسوولان حل و پیگیری شود.

این فیلمبردار باسابقه گفت: در سینمای ایران پیوندها با موفقیت انجام می‌شود؛ اما نتیجه رضایت بخش نیست. چون این پیوند نامتجانس است. مساله امنیت شغلی مدت‌ها است که در سینمای ما شبیه به این پیوندها شده است. فکر اصلی پیوند است؛ اما اینکه چه عضوی را به کجا پیوند بزنند، مهم نیست. زرین‌دست خاطرنشان کرد: طرح این مسائل بسیار مهم و حیاتی است؛ اما هدف از طرح آنها باید رسیدن به یک ساختار بنیادین و قانونمند برای حل مشکل امنیت شغلی هنرمندان باشد و باید تا رسیدن به نتیجه نهایی و رفع مسائل سینماگران پیگیری شود. بیکاری پنهان در سینمای ایران در حال بیداد است. این مساله سینماگران را رنج می‌دهد و راهی جز تسلیم شرایط شدن را برایشان باقی نمی‌گذارد.