مخترع جعبه سیاه هواپیما درگذشت
خبرگزاری مهر نوشت: دیوید وارن، مخترعی که در سال ۱۹۵۸ با اختراع جعبه سیاه توانست تحولی در امنیت هواپیماها ایجاد کند، در سن ۸۵ سالگی در اثر یک ناخوشی ناگهانی درگذشت. به گزارشاین خبرگزاری، جعبه سیاه تحولی در سیستمهای امنیت هواپیماهاایجاد کرد. این جعبه کوچک حافظه الکترونیکی موجب شد تا رازهای حوادث اسرارآمیز هوایی فاش شود.
جعبه سیاه میتواند تمام مراحل پرواز، نقصهای فنی هواپیما و مکالمات میان خلبانها در کابین را ثبت کند.این جعبه میتواند در مقابل فشار و دماهای بسیار بالا یا پایین مقاومت کند و اطلاعات را به خوبی حفظ کند.
دیوید وارن، دانشمند استرالیایی که پدر این دستگاه الکترونیکی است، با اختراع خود کمک کرد که خطرات سفرهای هوایی کاهش یابد.
این دانشمند بزرگ در سن ۸۵ سالگی در سیدنی و در اثر یک ناخوشی ناگهانی دار فانی را وداع گفت. وی در سال ۱۹۲۵ در «گروتایلنت» در شمال استرالیا متولد شد. این دانشمند بزرگ دارای چهار فرزند و ۷ نوه بود. در سال ۱۹۳۴ پدر خود را در اثر یک سانحه هوایی از دست داد و همین مساله وی را برآن داشت تا به دنبال روشی باشد که به کمک آن بتوان علت سقوط هواپیما را فهمید.
در سال ۱۹۵۳ و در پی درخواستی درباره کشف علت سقوط اولین هواپیمای تجاری توربین دار به نام «ستاره دنبالهدار» تحقیقات خود را دراین زمینه آغاز کرد و سرانجام در سال ۱۹۵۸ اختراع خود را ارائه کرد.
وارن در آن دوره یک محقق هوانوردی بود و پس از سقوط هواپیمای «ستاره دنباله دار» تلاشهای بیوقفهای را برای ساخت دستگاهی که بتواند صداها و اطلاعات و مشکلات پرواز را ثبت کند، انجام داد.
در سال ۱۹۵۶ اولین نمونه آزمایشی یک دستگاه ضبط صدا را که میتواند به مدت چهار ساعت تمام اطلاعات مربوط به صدا و دستگاههای پرواز را ثبت کند، ساخت و آن را به آژانس امنیت پرواز در استرالیا معرفی کرد. اما مقاماتاین سازمان این پروژه را مورد حمایت قرار ندادند و آن را مختومه کردند. پس از گذشت سه سال وارن اختراع خود را به سازمان امنیت پرواز انگلیس ارائه کرد و این بار انگلیسیها تصمیم گرفتند برای ساخت آن بودجهای را اختصاص دهند.
در سال ۱۹۶۳ استرالیاییها نیز تازه به اهمیتاین اختراع پی بردند و استفاده از آن را در هواپیماها اجباری کردند. امروزه «جعبه سیاه» در تمام پروازهای تجاری سراسر دنیا مورد استفاده قرار میگیرد. با گذشت سالها، جعبه سیاه نوآورانهتر و غنی از پتانسیلهای جدید شده است.
این جعبه از دو دستگاه تشکیل شده که در دو نقطه مختلف هواپیما گذاشته میشوند. اولی، یک ثبتکننده اطلاعات پرواز است که اطلاعات عددی ۲۵ ساعت آخر پرواز به خصوص اطلاعات مربوط به سرعت، ارتفاع، موقعیت هواپیما، شتاب، موقعیت فرمان، موقعیت سطوح متحرک و پارامترهای موتور را جمعآوری و ذخیره میکند.
به طور معمول، این دستگاه روی دم هواپیما و به روشی که بهترین مقاومت را نسبت به برخوردها داشته باشد، قرار میگیرد.
دستگاه دوم یک ثبتکننده صوتی به نام «سی. وی. آر» (ضبطکننده صدای کابین خلبان) است که در نزدیکی کابین خلبان قرار میگیرد و صداها و مکالمات میان خلبانها و کادر پرواز و یا هواپیما و برج مراقبت را در دو ساعت آخر پرواز ضبط میکند.
ارسال نظر