خصوصی‌سازی «خدمات حفاظتی و مراقبتی» با مخالفت کمیسیون تلفیق مجلس مواجه شد

دنیای اقتصاد- مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، نظر کارشناسی خود را در مورد وظایف و تکالیف دولت در لایحه برنامه پنجم توسعه اعلام کرد، بازوی پژوهشی پارلمان، با بیان این مطلب که در ۳۷ درصد از احکام برنامه پنجم مشخص نیست که تکلیف یا اختیار به کدام دستگاه داده شده است. ابراز نظر کرده است که تقریبا ۵۰ درصد از احکام نیز بار مالی جدیدی بر دوش دولت می‌گذارد که با توجه به وضعیت مالی دولت، تجربه برنامه‌های گذشته و پیش‌بینی روند آینده به نظر نمی‌رسد دولت بتواند منابع مورد نیاز برای انجام این وظایف و تکالیف را تامین کند و از این حیث اصلاح رویکرد برنامه ضروری به نظر می‌رسد. به اعتقاد مرکز پژوهش‌های مجلس، احکام برنامه پنجم باید به صورتی نگارش شود که در آن مسوولیت سازمان‌ها یا دستگاه‌های متولی به دقت تصریح شده باشد. همزمان، کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی با پیشنهاد دولت در برنامه پنجم برای اعطای مجوز فعالیت به موسسات ارائه کننده خدمات حفاظتی و مراقبتی که به نوعی راه تشکیل پلیس خصوصی را هموار می‌کرد، مخالفت و ماده مربوط را از این برنامه حذف کرد. مرکز پژوهش‌های مجلس ارائه کرد

چالش‌های برنامه‌ پنجم توسعه کشور

در۳۷ درصد از احکام برنامه پنجم مشخص نیست که تکلیف یا اختیار به کدام دستگاه داده شده است و تقریبا ۵۰ درصد از احکام نیز بار مالی جدیدی بر دوش دولت می‌گذارد که با توجه به وضعیت مالی دولت، تجربه برنامه‌های گذشته و پیش‌بینی روند آینده به نظر نمی‌رسد دولت بتواند منابع مورد نیاز برای انجام این وظایف و تکالیف را تامین کند و از این حیث اصلاح رویکرد برنامه ضروری به نظر می‌رسد.

مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، نظر کارشناسی خود را در مورد وظایف و تکالیف دولت در لایحه برنامه پنجم توسعه اعلام کرد.

به گزارش روابط عمومی مرکز پژوهش‌های مجلس در اظهارنظر دفتر مطالعات برنامه و بودجه این مرکز، آمده است: برای اینکه برنامه‌های پنج‌ساله به صورت یک سند جامع، اولویت‌ها، استراتژی‌ها و وظایف دولت را در یک دوره معین محقق کند لازم است که بین بخش‌های مختلف آن هماهنگی‌های افقی و عمودی لازم وجود داشته باشد که مهم‌ترین ساز و کار، برای ایجاد هماهنگی عمودی در برنامه و تحکیم ارتباط بین برنامه‌های پنج‌ساله و بودجه سنواتی در چارچوب منابع و مخارج مالی، «برنامه‌های عملیاتی» است. همچنین ایجاد یکپارچگی و هماهنگی بین دستگاه‌ها از حیث تعیین حدود اختیارات و تکالیف آنها ساز و کاری برای ایجاد هماهنگی افقی در برنامه پنج ساله است.

مرکز پژوهش‌ها با بیان این مطلب که در ۳۷ درصد از احکام برنامه پنجم مشخص نیست که تکلیف یا اختیار به کدام دستگاه داده شده است، افزود: تقریبا ۵۰ درصد از احکام نیز بار مالی جدیدی بر دوش دولت می‌گذارد که با توجه به وضعیت مالی دولت، تجربه برنامه‌های گذشته و پیش‌بینی روند آینده به نظر نمی‌رسد دولت بتواند منابع مورد نیاز برای انجام این وظایف و تکالیف را تامین کند و از این حیث اصلاح رویکرد برنامه ضروری به نظر می‌رسد.

مرکز پژوهش‌ها سپس دو چالش اساسی برنامه‌های پنجساله را متذکر شد و افزود: اولین چالش حجم منابع در دسترس برای اجرای برنامه و دومین چالش لزوم وجود هماهنگی و یکپارچگی بین دستگاه‌ها در اجرای احکام برنامه از حیث معین بودن اختیارات و تکالیف هر دستگاه است که به نظارت و پاسخگویی جنبه عینی می‌بخشد و به ایجاد سازمانی یکپارچه برای اجرای احکام و سیاست‌ها کمک می‌کند، بنابراین برنامه‌های پنج‌ساله باید حاوی الزامات و اقدامات عملیاتی برای نیل به اهداف آن باشد و مخارج سالانه مورد نیاز برای اجرای این الزامات اقدامات عملیاتی (برنامه‌های عملیاتی‌) برای طول دوره برنامه پنج ساله برآورد شده باشد.

از سوی دیگر، چنانچه هزینه برنامه‌های عملیاتی برای نیل به اهداف برنامه پنج ساله فراتر از منابع مالی در دسترس باشد، برنامه‌های عملیاتی را باید در چارچوب منابع مالی اولویت‌بندی کرد.

این چارچوب باید تفصیلی و تا حد امکان دقیق، جامع و کامل باشد. این چارچوب منابع و مخارج مالی سالانه مهم‌ترین جز یک برنامه پنج‌ساله محسوب می‌شود. در واقع برای کشورهایی که در اداره امور خود از برنامه‌ریزی‌های اقتصادی - اجتماعی استفاده می‌کنند نظام‌های بودجه‌ای معنا و ماموریت ویژه‌ای نیز دارد. در این کشورها، هر بودجه سالیانه، به عنوان بخشی از برنامه‌های توسعه‌ای میان‌مدت، باید در مطابقت‌های عملیاتی، اعتباری و زمانی با پیش‌بینی‌های برنامه تنظیم و اجرا شود. بنابراین انتظار می‌رود که سازماندهی برای اجرای این ماموریت و هدایت جریان‌های بودجه‌ای به سوی تحقق هدف‌های برنامه‌های توسعه، از طریق ایجاد هماهنگی‌های ساختاری در تابعیت بودجه از برنامه صورت گیرد.

نکته دیگر اینکه هماهنگی و یکپارچگی از موضوعات مهم در مباحث اداره عمومی و سیاستگذاری عمومی است و برای مدت زمانی طولانی مشکل بسیاری از دولت‌ها بوده است. هماهنگی به معنای به کارگیری ساز و کارهایی است که اجزای مختلف یک نظام را کنار هم نگه دارد. با توجه به اینکه برنامه‌های پنج ساله سیاست‌های دولت را در هر حوزه برای یک دوره معین نشان می‌دهد این سیاست‌ها وقتی محقق شده و به اجرا در می‌آیند که نهادها و سازما‌ن‌هایی که مسوول اجرایی کردن آنها هستند مشخص شده و یکپارچگی لازم بین آنها ایجاد شود.

مرکز پژوهش‌ها در ادامه به اختصار لایحه برنامه پنجم از دو جنبه ۱- هماهنگی بین دستگاه‌های اجرایی از لحاظ واگذاری اختیارات و الزام تکالیف و ۲ - بار مالی اختیارات و تکالیف محوله به دستگاه‌های دولتی در طول پنج سال آتی را بررسی و پیشنهادهای خود را ارائه کرده است.

در بخشی از این پیشنهادها آمده است: الف) احکام برنامه پنجم باید به صورتی نگارش شود که در آن مسوولیت سازمان‌ها یا دستگاه‌های متولی به دقت تصریح شده باشد. به عبارت دیگر در احکامی که تکالیفی برای دولت تعیین می‌شود یا اختیاراتی به دولت داده می‌شود و از واژه «دولت» به معنای عام استفاده شده است. [در حالی که باید] مشخص شود که دستگاه مسوول یا پاسخگو کدام است. ضمن آنکه با استفاده از واژگان حقوقی و فنی و دقیق باید احکام برنامه صریح باشند؛ به گونه‌ای که مسوول و پاسخگو معلوم شده و امکان ارزیابی عملکرد فراهم باشد.

ب) از نظر تطابق احکام برنامه با منابع در اختیار دولت به علت محدود بودن درآمدهای دولت به نظر می‌رسد که رویکرد برنامه باید با منابع قابل تجهیز و قابل تصمیم‌گیری در اختیار دولت اصلاح شود. با توجه به برآوردهای صورت گرفته در خصوص منابع عمومی به نظر می‌رسد که برای تحقق این احکام منابع کافی در دسترس نیست.

بنابراین پیشنهاد می‌شود اهداف به صورت واقع‌بینانه تعیین و تا حد امکان از تحمیل تکالیف جدید که نیاز به گسترش هزینه‌های دولت دارد خودداری شود. ضمنا لازم است تا علاوه بر تصویب جداول کلان منابع و مصارف، توسط مجلس شورای اسلامی، بار مالی هر بخش در برنامه پیش‌بینی و در قالب جداولی به اطلاع مجلس شورای اسلامی برسد.