بزرگداشت مادران سینمای ایران

مراسم اولین سالروز درگذشت پروین سلیمانی، بازیگر قدیمی سینما، با برنامه‌ای با عنوان «مادران سینمای ایران» همراه شد. در ابتدای این مراسم ماه‌چهره خلیلی، نوه پروین سلیمانی، با تبریک روز مادر و مصادف ‌شدن سالروز درگذشت پروین سلیمانی و چهلمین روز درگذشت حمیده خیرآبادی با این روزها گفت: به عنوان کسی که همیشه راه مادربزرگم را ادامه می‌دهم، سر تعظیم به او فرود می‌آورم.

رضا بنفشه‌خواه نیز با قطعه شعری سخنانش را آغاز کرد و گفت: کمتر از دو ماه است که یگانه ‌برادرم را از دست دادم و از تمام کسانی که با من همدردی کردند، به ویژه خانم پوری‌ بنایی تشکر می‌کنم.

اکبر عبدی، بازیگر سینما و تئاتر ایران در سخنانی گفت: سالروز درگذشت‌ پروین سلیمانی و درگذشت نادره خیرآبادی بسیار به هم نزدیک شده است و آن دو نفر بسیار به هم نزدیک بودند.

این بازیگر با اشاره به عملی جراحی که روی چشم خود داشته است، ادامه داد: متاسفانه همیشه بعد از مرگ می‌فهمیم که چقدر هنرمندان با ارزش بودند؛ اما باید تا پیش از آنکه کار به خانه سالمندان برسد این یاد‌بودها برگزار شود.

وی با اشاره به مراسم یادبودی که برای خیرآبادی سال‌ها قبل در خانه سینما برگزار شد، ادامه داد: هیچ‌کس جرات نداشت درباره او آنگونه که شایسته است صحبت کند.

عبدی با بیان اینکه باید به جوانان یاد بدهیم که آنها مثل ما نباشند و برای هم تولد و یادبود بگیرند، تصریح کرد: وقتی کسی می‌میرد جایی برای تقدیر و تشکر نیست. حالا امروز هم اینجا آمده‌ایم تا خودمان را نشان دهیم، البته من که از مردم توقع ندارم، آنها در خیابان وقت‌شان، راه‌شان و جای‌شان را به من می‌دهند. من مسوولان را می‌گویم با وجود اینکه در بیمارستان بودم کسی حال مرا نپرسید.

به گزارش ایسنا، محمد ورشوچی که نمی‌توانست از پله‌های سن بالا برود ایستاد و گفت: من و شادروان پروین سلیمانی آنقدر در سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی و رادیو و تئاتر همکاری کردیم که برای مردم این تصور پیش آمد که ما زن و شوهر هستیم و باور کنید که هر کس به من می‌رسید احوال او را از من می‌پرسید تا اینکه مجبور شدم که در شبکه ۵ این موضوع را عنوان کنم که من فقط همبازی او هستم و ارزش او بسیار بالاتر است که همسر من باشد. من حالا ۸۴ سال دارم و امیدوارم که در دعای خیرتان من را فراموش نکنید.

پوری بنایی، بازیگر قدیمی سینما با یادی از هنرمندان درگذشته گفت: فکر می‌کنم این خانه، خانه ما نیست و می‌خواهم در این مکان حرف نزنم. او سپس تریبون را ترک کرد.

ملکه رنجبر نیز در سخنانی گفت: هنرمندان مانند سرو‌ها ایستاده می‌میرند و با عشق و با تمام بدبختی‌ها، صورت خودشان را سرخ نگه می‌دارند.

وی با اشاره به پروین سلیمانی تصریح کرد: همیشه با وفاداری و گذشت به خاطر مردم کار می‌کرد و من نیز بعد از سال‌ها کار در تئاتر ایران، خودم را مدیون مردم می‌دانم.

در ادامه این مراسم نریمان (خواننده) به پوری بنایی گفت: اگر اینجا خانه شما نیست، قلب همه ایرانیان خانه شما است.

او سپس با همراهی پیانوی انوشیروان تقوی یک قطعه موسیقی را اجرا کرد.در این مراسم که با استقبال بسیار زیادی روبه‌رو شده بود و در سالن بتهوون خانه هنرمندان برگزار شد، از بخشی از مردم خواسته شد که مراسم را از تلویزیون‌هایی که بیرون قرار گرفته دنبال کنند. این برنامه به همت موسسه فرهنگی - هنری پیکاس برگزار شد.