سایت الف نوشت‌:کتاب حاشیه‌های مهم‌تر از متن، منتشر شده توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی‌ به بررسی برخی حواشی مهم تاریخ انقلاب می‌پردازد. به گزارش الف، در این کتاب سعی شده است تا با قلمی‌روان و زبانی ساده، زوایای پنهان و فراز و نشیب‌های تاریخ معاصر و مبارزات ملت ایران در قالبی نو و به صورت داستان کوتاه به مخاطب ارائه شود. سایت الف چند حاشیه از ‌این کتاب را به‌ این شرح منتشر کرد: شاه فقط خندید

به هنگام برگزاری جشن هنر شیراز در سال ۵۶ نمایش‌های بسیار شرم آوری انجام شد. بعد‌ها آنتونی پارسونز، سفیر وقت انگلیس در ایران نقل کرده بود‌: «من به خاطر دارم این موضوع را با شاه در میان گذاشتم وبه او گفتم‌: اگر چنین نمایشی به طور مثال در شهر منچستر انگلستان اجرا می‌شد، کارگردانان و هنرپیشگان جان سالم به در نمی‌بردند.‌» و شاه فقط خندیده بود!

ماجرای دست ندادن دیپلمات زن ‌ایرانی با گورباچف

تعداد محدودی عکاس و خبرنگار مشغول تهیه خبر بودند‌؛ موقع ورود‌، گورباچف با همه دست داد، ولی وقتی به من رسید، سریع دستم را زیر چادر جمع کردم. شاید کمی ‌ناراحت شد، ولی لبخندی زد و رفت. وقتی نامه خوانده می‌شد، بعضی وقت‌ها چهره‌اش تغییر می‌کرد و من به دقت حرکات گورباچف را زیر نظر داشتم. در نهایت هم آقای جوادی آملی با آرامش خاصی که در صورتشان بود به سوالات گورباچف پاسخ داد. به نظر می‌رسید گورباچف از جواب‌های آقای جوادی قانع شده است. هنگام خداحافظی دوباره دستش را به سمت من دراز کرد و من این بار چادر را روی دستم انداختم و با او دست دادم. گورباچف گفت: «خانم دباغ؛ من دستم را برای دست دادن دراز نکردم، بلکه دستم را به سوی مادر انقلاب دراز کردم که بگویم همسایه‌های خوبی هستیم.»

حجتیه هیچگاه منحل نشد

حجتیه‌ای‌‌ها دو گروه بودند. یک دسته می‌گفتند تا قبل از ظهور هر پرچمی‌برای مبارزه بلند شود پرچم کفر است . بعضی هم برعکس اولی‌ها می‌گفتند: ما تا حالا برای امام زمان کار می‌کردیم از الان به بعد هم باید به نایبشان خدمت کنیم. جشن نیمه شعبان انجمنی‌ها در استادیوم شهید شیرودی یادم نمی‌رود. وقتی عکس امام را پایین‌تر از عکس بقیه علما و مراجع زدند. آخر هم طی اعلامیه‌ای‌ دفاتر انجمن در سراسر کشور تعطیل شد‌، ولی به قول امام هیچ گاه منحل نشد.