علی رفیعی در سالروز ۷۱ سالگی‌اش:
همه سال‌های عمرم با غبطه انباشته شده‌اند
علی رفیعی همزمان با سالروز تولد ۷۱ سالگی خود با اظهار تاسف از ناکامی برخی برنامه‌های هنری‌اش می‌گوید: تمام این سال‌ها با غبطه‌ها انباشته می‌شوند و هیچ کاری انجام نمی‌گیرد، جز این‌که عمرمان دارد تمام می‌شود.
این کارگردان تئاتر و سینما با بیان این مطلب گفت: سال‌ها با اندوه و خشم به پایان می‌رسند و فراموش می‌شوند و از این همه انتظار‌کشیدن خسته شده‌ام. او از پنج سال پیش و پس از ساخت نخستین فیلمش «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» هنوز فیلم دیگری نساخته است، گلایه کرد و گفت: یا باید فیلمنامه‌های مبتذل گیشه‌ای نوشت یا باید چکی را به فیلمنامه الصاق کرد و به تهیه‌کننده سپرد و یا باید حمایت شویم که آدم‌هایی مانند من مورد حمایت قرار نمی‌گیرند. پس از ۵ سال که موفق شده‌ام پروانه ساخت دومین فیلمم را بگیرم، نه وزارت ارشاد حمایتی می‌کند و نه فارابی و نه هیچ یک از سازمان‌های دولتی و غیردولتی، ما را به‌چشم غیرخودی نگاه می‌کنند که باید گوشه انزوا اختیار کنیم. رفیعی با اشاره به سالروز تولدش گفت: در شرایطی که آدم کار می‌کند، زندگی و گذر عمرش معنا دارد و خودش را پیر احساس نمی‌کند، اما وقتی برای انجام کارهای‌مان هیچ حمایتی از ما نمی‌شود، آدم تنها متاسف می‌شود که تمام این سال‌ها را با غبطه و افسوس پشت سر گذاشته است.
علی رفیعی سال گذشته و پس از پنج سال دوری از صحنه نمایش «شکار روباه» را در تالار وحدت به صحنه برد که مورد استقبال و توجه تماشاگران قرار گرفت.
این هنرمند تئاتر متولد ۲۲دی‌ماه ۱۳۱۷ در اصفهان است که تحصیلات خود را در فرانسه انجام داده، او در کارنامه کاری خود اجرای نمایش‌هایی هم‌چون «خاطرات جامه‌دار از زندگی و مرگ میرزا تقی‌خان فراهانی»، «یک‌روز خاطره‌انگیز از زندگی دانشمند وو»، «عروسی خون»، «کلفت‌ها»، «در مصر برف نمی‌بارد»، «خاطرات سال‌های شن» و... را به ثبت رسانده و فیلم «ماهی‌ها هم عاشق می‌شوند» تنها اثر سینمایی او به‌شمار می‌آید.
ارسال نظر