مهد موسیقی حتی روز موسیقی هم ندارد

اهالی موسیقی دور هم جمع شدند تا ثبت ردیف‌های موسیقی ایرانی را به عنوان میراث جهانی بعد از چند قرن همزمان با روز جهانی موسیقی و دهمین سال تاسیس خانه موسیقی جشن بگیرند.

روز چهارشنبه ۲۹ مهرماه خانه موسیقی مملو از جمعیتی بود که سال‌ها دغدغه ردیف‌های موسیقی ایرانی و انتقال آن را به صورت سینه به سینه برعهده داشتند و حال به پاس ثبت این ردیف‌ها به عنوان میراث جهانی در کشور خود جمع شده بودند تا این اتفاق را در کنار یکدیگر جشن بگیرند.

محمد سریر، مدیرعامل خانه موسیقی با اظهار خوشحالی از ثبت ردیف‌های موسیقی ایرانی در فهرست جهانی یونسکو عنوان کرد: چهار سال قبل خانه موسیقی پروژه ثبت ردیف‌ها را در کمیته ملی یونسکو شروع کرد، اما به دلیل هزینه‌های مالی این پروژه آن را رها کردیم و همه‌چیز نیمه‌کاره باقی ماند تا زمانی که با پیگیری‌های آقای وکیل در سازمان میراث فرهنگی موفق شدیم بار دیگر با حمایت آنها این پروژه را احیا کنیم.

او خاطرنشان کرد: پروژه‌های میراث معنوی هر دو سال یک‌بار در یونسکو مطرح می‌شود و از آنجا که ما دو سال اول را از دست داده بودیم و برای دو سال دوم نیز تنها دو ماه فرصت داشتیم کار سخت‌تر بود؛ اما به این نتیجه رسیدیم که اگر این دو ماه را هم از دست بدهیم پروژه ثبت ردیف‌ها دو سال دیگر به تعویق می‌افتد که خوشبختانه با همکاری تمام دوستان اسناد و مدارک این پروژه تهیه شد و در اجلاس دبی به نام ایران به ثبت رسید.

حسین علیزاده نیز از ثبت این پرونده به نام ایران اظهار خرسندی کرد و گفت: همواره در تاریخ کشورمان ردیف‌های موسیقی باعث جدایی و اختلاف‌نظر میان اساتید موسیقی می‌شد، اما امروز جای خوشحالی دارد که این ردیف‌ها همه ما را در کنار هم جمع کرده است و باعث دوستی ما شده است.

او خاطرنشان کرد: ردیف موسیقی ایرانی در یک‌ جامعه بی‌فرهنگ معنا ندارد و جامعه بافرهنگ هم به این معنا نیست که ما در یک گرداب ردیف گیر بیافتیم، بلکه جامعه با فرهنگ باید با حسی خلاقانه نسبت به ردیف برخورد کند و امروز که این امنیت جهانی برای ردیف‌های موسیقی ایرانی ایجاد شده است، بهتر است در داخل هم برای آن نگران نباشیم، بلکه به این فکر کنیم که از این پس چگونه می‌توانیم این ردیف را به درستی و با مفهوم واقعی آن به نسل بعد منتقل کنیم.

عضو سابق گروه عارف در بخش دیگری از صحبت‌های خود عنوان کرد: ما همواره دچار این نگرانی هستیم که همه‌چیز را داریم از دست می‌دهیم؛ اما در برابر این نگرانی هیچ کار منطقی انجام نمی‌دهیم. در واقع درست است که امروز ردیف‌های موسیقی ثبت شده است، اما این اتفاق هم خیلی دیر حاصل شد چه بسا که در کشور ما که مهد موسیقی است، همیشه موسیقی آن زیر سوال است و حتی در تقویم آن روزی به نام موسیقی ثبت نمی‌شود.

علیزاده گفت: امروز ما امنیت جهانی را به لحاظ حفظ ردیف پیدا کرده‌ایم، پس در داخل هم باید این نگرانی را به شکل درستی برطرف کنیم و ببینیم آیا امروز آموزش ردیف هم‌سطح ارزش‌های ردیف بوده است؟ درحالی‌که محدودیت و عدم‌خلاقیت در کشورمان بیشتر از گنجینه‌ای است که ما در دست داریم.

در ادامه این مراسم، محمدرضا شجریان در سخنانی عنوان کرد: ای‌کاش شرایطی فراهم شود تا ما حداقل سالی یک بار همدیگر را ببینیم و سعی کنیم تا زنده هستیم قدر یکدیگر را بدانیم و امروز در این مراسم از تمام آنها که با جان و دل این ردیف‌ها و هویت ملی ما را ثبت کردند، سپاسگزارم.

در بخش بعدی این مراسم لوح تقدیر و هدایای خانه موسیقی به مصطفی شیری، بهروز وجدانی، داریوش طلایی، حاتم عسگری، احمد ابراهیمی، حسین علیزاده، داود گنجه‌ای، مجید کیانی، محمد سریر، محمدرضا شجریان، داریوش پیرنیاکان و لیلا صمدی که در جمع‌آوری این اسناد کمک کرده بودند، اهدا شد و سپس قطعه‌ای از مجید درخشانی که برای سازهای ابداعی شجریان نوشته شده بود، پخش شد.

شجریان بعد از پخش این قطعه گفت: من مرتکب کارهایی در حوزه ساخت ساز شدم و مجید درخشانی که از این سازها خوشش آمده بود، یک قطعه ۲۵ دقیقه‌ای برای آن نوشت که امروز پنج، شش دقیقه آن پخش شد.

او سپس از حضور خود در یک فستیوال مرتبط با سازسازی و آهنگسازی در دانشگاه سوربن فرانسه خبر داد و گفت: این فستیوال به صورت یک سمینار طی چهار روز در فرانسه برگزار می‌شود و قرار است در روز آخر آن سازهای ابداعی من معرفی شود. از مدت‌ها قبل شکل این سازها و محتوای آنها را به این فستیوال فرستادم و بعد از هفت هشت ماه آنها قبول کردند تا در این سمینار حضور پیدا کنم و یکی از دوستانم به عنوان نماینده بنده قرار است، این سازها را معرفی کند.