ناصر تقوایی از دور قضاوت شد

رسول صدرعاملی- فیلمسازی ناصر تقوایی در هر دوره‌ای ارزشمند است و در هیچ شرایطی قابل انکار نیست. سینما؛ یعنی ماندگاری و وقتی فیلمسازی فیلمی خوب و تاثیر‌گذار می‌سازد، دوست و دشمن را به تحسین‌ کردن، وادار می‌کند. فیلمسازان خوش‌آوازه و خوش‌نامی داریم که به فیلم‌هایشان به خاطر سینما احترام می‌گذاریم و بخشی از فیلمسازانی که مخاطبان ویژه خودشان را دارند و تفاوت ناصر تقوایی با این نوع فیلمسازان، در مردم‌شناسی است که تقوایی از جامعه دارد. همیشه حسرت می‌خورم که چرا به ناصر تقوایی فرصت داده نشد. ناصر تقوایی بعد از انقلاب از دور قضاوت شد، چه در میان تهیه‌کنندگان بخش خصوصی و چه در میان تهیه‌کنندگان بخش دولتی و این قضاوت‌ها هیچ‌گاه صحیح نبود. اگر بپذیریم که زمان هنرمند را داوری می‌کند، حالا که این همه سال گذشته است این قضاوت می‌تواند درست باشد که حسرت بخوریم که ناصر تقوایی چرا برخی از فیلم‌ها همچون «چای تلخ» را نساخت. سه فیلم عزیز و نجیب و شریف با سه تم و موضوع مختلف. حال که فکر می‌کنم، چرا نشد که ۴ یا ۵ فیلم نداشته باشیم از ناصرتقوایی؟ هر چه هست، ولی نمی‌بخشم آنهایی را که نگذاشتند سه تا فیلم بشود، چهار تا و بیشتر.