نتبالاخره مولویه شهرام ناظری آمد
از آن باده ندانم چون فنایم
همین اواخر بود که چند بار نوشتیم و گله کردیم از خلف وعده‌های شهرام ناظری. گله کردیم که چرا شهرام ناظری کار جدید خود را به مناسبت سال مولانا ارائه نکرده است. گله کردیم که او به خاطر استفاده و انعکاس اشعار مولانا در آوازش چندین نشان گرفته است.
علی طجوزی
همین اواخر بود که چند بار نوشتیم و گله کردیم از خلف وعده‌های شهرام ناظری. گله کردیم که چرا شهرام ناظری کار جدید خود را به مناسبت سال مولانا ارائه نکرده است. گله کردیم که او به خاطر استفاده و انعکاس اشعار مولانا در آوازش چندین نشان گرفته است. پس چرا این همه تاخیر، این همه انتظار. نزدیک به سه چهار ماه پیش بود که شهرام ناظری در گفت‌وگو با یکی از خبرگزاری‌های داخلی اعلام کرد که آلبوم جدید وی به مناسبت سال مولانا به زودی عرضه می‌شود. زمان گذشت و چند کار جدید از این و‌آن آمد و اثری از کار او نبود. ولی عاقبت شهرام ناظری نگذاشت کار به سال بعد بکشد و علاقه‌مندانش دلخورتر شوند و آلبومی را که یکبار قرار بود با نام مکتب مولانا و بار دیگر شور رومی به بازار بیاید؛ با نام مولویه به دوستدارانش رساند. در حال حاضر تنها کاست مولویه موجود است که هنوز لوح فشرده آن نیامده است.در این اثر شهرام ناظری از اشعار مولانا استفاده کرده است. موسیقی مولویه را نیز پسرش حافظ ناظری ساخته است. این اثر را همچنین به نوعی می‌توان ادامه آلبوم قبلی وی از نظر تکیه آوازی دانست.
آلبوم مولویه در دستگاه نوا اجرا شده است.شهرام ناظری برخی از قطعات این آلبوم را در کنسرت‌هایی پیشتر اجرا کرده بود. این اثر با مقدمه آغاز می‌شود و آواز شیدا شدم آن را ادامه می‌دهد تا بعد از شنیدن تصنیف شیدا شدم که اجرای متفاوت دیگری از شهرام ناظری است به تکنولوژی سه تار حافظ ناظری برسیم و بعد از آن می‌توانیم آواز «از آن ندانم چون فنایم» را با تکنیک خاص خود ناظری در مولانا خوانی بشنویم.
در طرف دوم نیز با قطعه تحریر دو صدایی از آن باده شروع می‌شود و آواز نهضت (چو خورشیدی برآیم) آن را ادامه می‌دهد تا به مقدمه راز برسیم.
بعد از آن تصنیف من چه دانم و دست منه بر دهنم را اجرا کرده‌اند که شعر و آهنگ آن را به یاد مولانا ساخته‌اند.مولویه را شاید کاری متفاوت‌تر در خصوص مولانا بتوان نام نهاد؛ چرا که این کار آرام و دلنشین مانند ابتدای افتادن در دام معشوق شروع می‌شود و پس از سوز و گداز به شوریدگی می‌رسد.
این را می‌توان هم در آوازها و تصانیف و هم در تکنوازی‌ها و هم در آهنگ‌هایی که می شنویم احساس کرد.آلبوم مولویه هر چند که بیش از دو سه روز نیست که به بازار آمده، اما توانسته است سقف فروش خوبی را برای خود رقم بزند و احتمال این که یکی از آلبوم پرفروش در اوایل سال آینده باشد، هست.موسیقی این اثر را گروه مولوی اجرا کرده‌اند. البته این گروه چند سالی می‌شود که با شهرام ناظری همکاری می‌کند.
گروه مولوی متشکل از محمد فیروزی (بربط)، حافظ ناظری (سه تار)، سیاوش ناظری (دف)، شروین مهاجر (کمانچه و کمانچه آلتو) و پرهام اخواص (تنبک و دمام) است.در هر صورت شهرام ناظری بار دیگر با این آلبوم ارادت خویش را به مولانا نشان داد و از سوی دیگر توانست نظر علاقه‌مندانش را جلب کند و شاید دوستداران ناظری و مولانا چند صباحی تا آمدن اثری دیگر یا کنسرتی از وی بتوانند با مولویه از مولانا و ناظری لذت ببرند و زیر لب مدام تکرار کنند «شیدا شدم، شیدا شدم»
ارسال نظر