زمین نفس می‌گیرد!

میرجلال‌الدین کزازی
«زمین نفس می‌گیرد» به راستی یک کنایه است؛ کنایه فعلی است از نیرو گرفتن، شاداب و پرتوان شدن که کمابیش برابر است با نفس تازه کردن.

میرجلال‌الدین کزازی
«زمین نفس می‌گیرد» به راستی یک کنایه است؛ کنایه فعلی است از نیرو گرفتن، شاداب و پرتوان شدن که کمابیش برابر است با نفس تازه کردن.

نفس تازه کردن را در همین معنی به کار می‌بریم برای کسی که دویده و توان کاسته است و با اندکی آسودن، نفس تازه می‌کند، یعنی توان از دست رفته را باز می‌یابد. در آنجا که می‌گوییم، زمین نفس می‌کشد به این معنا است که از افسردگی زمستانی رها می‌شود و بار دیگر توش و توان می‌گیرد، با نزدیک شدن بهار و گرم شدن هوا؛ چون گاه‌شماری روستایی اندکی با گاهشماری رسمی تفاوت دارد. بهار روستایی زودتر از بهار رسمی فرا می‌رسد. در بخش‌های باخترینه ایران، بهار روستایی را بهار کردی می‌نامند. این بهار به راستی یک ماه و اندی زودتر آغاز می‌شود.