ورق
نقد «ساعت ده صبح بود» در کانون ادبیات ایران
نگاه سوم - احمد رضا احمدی را با صدایش بیشتر میشناسیم. صدای او روی مجموعه در گلستانه اشعار سهراب سپهری و سپس مجموعه اشعار نیما یوشیج فراموش نشدنی است. به رغم صدای گیرایش، اما برخلاف بسیاری از هم عصرانش احمدی چندان قایل به سروصدا نیست. احمد رضا احمدی امسال در بخش آزاد دومین جشنواره شعر فجر مورد تقدیر قرار گرفت. مجموعه «ساعت ده صبح بود» که نخستین بار در سال ۱۳۷۷ از وی به چاپ رسید، قرار است در دویست و شانزدهمین نشست هفته کانون ادبیات ایران نقد و بررسی شود. در این جلسه محمود معتقدی، پگاه احمدی و رضا صفریان نقد این اثر احمدی را بر عهده دارند. احمدرضا احمدی (متولد ۱۳۱۹) اولین مجموعه شعرش را با عنوان « طرح» در سال ۱۳۴۱ چاپ و منتشر کرد. مجموعههای بعدی احمدی از این قرار است: روزنامه شیشهای (۱۳۴۳)، وقت خوب مصائب (۱۳۴۷)، من فقط سپیدی اسب را گریستم (۱۳۵۰)، ما روی زمین هستیم(۱۳۵۲)، هزار پله به دریا مانده (۱۳۴۶)، قافیه در باد گم میشود(۱۳۶۹)، همه آن سالها (۱۳۷۱)، لکهای از عمر بر دیوار بود (۱۳۷۲)، ویرانههای دل را به باد میسپارم(۱۳۷۳)، از نگاه تو زیر آسمان لاجوردی(۱۳۷۶)، یادگاری (۱۳۷۷)، عاشقی بود که صبحگاه دیر به مسافرخانه آمده بود(۱۳۷۸)، گزیده ادبیات معاصر(۱۳۷۸)، ساعت ده صبح بود(۱۳۸۵) چای در غروب جمعه روی میز سرد میشود(۱۳۸۶).
نشست دویست و شانزدهم کانون، روز دوشنبه سیزدهم اسفند ماه ساعت ۱۶:۳۰ در سالن اجتماعات کانون واقع در خیابان مفتح جنوبی، روبهروی ورزشگاه شیرودی، خیابان اردلان، پلاک ۳۱ برگزار میشود.
ارسال نظر