«جوراب‌فروشی» با صرفه‌تر از کارمندی!
مهدیس فرقانی
«بیا حراجش کردم، سه تا هزار تومان، ببین چه رنگ‌هایی داره.
اگر نخرید سرتان کلاه رفته، بیا خودت جدا کن.»

گوشه‌ای از پیاده‌رو جمعیتی ۱۰ تا ۱۵نفره موج می‌زند، جلوتر می‌ری تا ببینی چه خبره؟
این سه تا هزار تومان چی هست؟
وقتی سرت را از لابه‌لای جمعیت به زحمت تو می‌بری جوراب‌های رنگارنگ، کوتاه‌ و بلند نظرت را جلب می‌کند که روی هم ریخته شده‌اند و هرازگاهی هم فروشنده چنگی به داخل جوراب‌ها می‌اندازد و آنها را زیرورو می‌کند و هنگامی که متوجه شما می‌شود با استقبال گرمی می‌گوید: کدام یکی را می‌پسندی، بگو تا بهت بدم. اصلا بیا جلو خودت انتخاب کن.
با آمدن هر مشتری شعارش را (سه تا هزار تومان) دوباره تکرار می‌کند.
جوراب‌فروشی دوره‌گردی تقریبا نزدیک به هفت سال است که در شهرهای مختلف رواج پیدا کرده و هر روز هم به شعبه‌های خیابانی آنها نیز افزوده می‌شود.
محل کسب‌و‌کار آنها، گوشه‌ای از خیابان بدون هیچ سردر یا ویترین زیبایی است. به همین سادگی و بی‌ریایی نظر مشتریان زیادی را حتی بیش از حد انتظار به خود جلب می‌کند.
جوراب‌فروشی دوره‌گردی هم نوعی شغل محسوب می‌شود. شاید شغلی به ظاهر بی‌کلاس و بی‌نام و نشان باشد، اما درآمد حاصل از آن، پوشاننده این عیب است.
این شغل از آن دسته از حرفه‌هایی است که جزسود و منفعت برای فروشنده چیز دیگری ندارد. تنها زحمت یا بهتر است بگوییم سختی جوراب فروشی دوره‌گردی، پهن کردن یک زیرانداز و ریختن جوراب‌ها به روی هم یا گاهی اوقات بر حسب وقت اضافی، دادن نظمی به جوراب‌هااست.
حتی فروشندگان دوره‌گرد از دادن مالیات، قبوض آب، برق و ... و حقوق ماهانه شاگرد زیردست معاف هستند.
مگر اینکه بدشانسی به زیرانداز جوراب‌فروش‌ها روی بیاورد و اسباب‌اثاثیه قابل‌دارشان توسط ماموران شهرداری جمع و جریمه مالی شوند.
اکثر جوراب‌هایی که توسط فروشندگان دوره‌گرد فروخته می‌شود یک شکل با طراحی یکسان هستند که اغلب آنها راه‌راه، با رنگ‌های گوناگون و با مارک‌های معروفی مانند addidas و Nike و ....
اما این جوراب‌ها فقط از لحاظ اسم شباهت به آن جوراب‌ها دارند و نه چیز دیگری.
جوراب‌ها با هر نوع کیفیتی در این آشفته‌بازار پیدا می‌شوند، خوب و بد آنها به طور واضح آشکار نیست. بعد از یک یا دو بار مصرف می‌توان کیفیت آن را تشخیص داد.
بعضی افراد، این جوراب‌ها را با توجه به قیمت و کیفیت‌شان یک بار مصرف تلقی می‌کنند، اما به طور کلی خوب و بد در هم است و این بسته به شانس شما است که کدامیک را صاحب شوید.
معایب اکثر جوراب‌ها را ناهماهنگ بودن دولنگه یک جفت جوراب از نظر اندازه، در رفتن یک دانه از بافت، وجود رج‌های رنگی اشتباه و یکی نبودن اندازه بافت سرپنجه و پاشنه می‌توان دانست.
البته جوراب نوعی پوشش است که کمتر جلب‌توجه می‌کند و اغلب اوقات معایب آن دور از چشم می‌ماند. حالا بستگی به میزان توجه و سلیقه شما دارد که چه نوع جورابی را برای پوشش پاهای خود انتخاب و خریداری می‌نمایید.
البته جورابی را که انتخاب می‌کنید باید شامل یکسری ویژگی باشد:
جنس جوراب مرغوب باشد. (از جنس نخ و آکریل)
کش‌بافت ساق یا مچ پا موجب اذیت پا نشود.
بعد از مدت کوتاهی، جوراب حالت جذبش را از دست ندهد.
بعد از شستن جوراب اثری از کثیفی به‌جا نماند.